• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ' | 29 Ιανουαρίου 2013, 12:48

    Στα πλαίσια της διαβούλευσης επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Τουρισμού, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS, Greenpeace και Mom, διατυπώνουμε τις αμφιβολίες μας ως προς την αποτελεσματικότητά του και την συμβατότητα μεταξύ των στόχων που θέτει και τις μεθόδους που προτείνει. Αυτές οι «μέθοδοι» περιλαμβάνουν κυρίως εργαλεία για την αποδυνάμωση και αποδιάρθρωση του χωροταξικού σχεδιασμού και του νομικού πλαισίου προστασίας και διαχείρισης του περιβάλλοντος στη χώρα μας. Αντίθετα, αγνοούν πλήρως τις χρόνιες αδυναμίες, παθογένειες και παλινωδίες της Διοίκησης, τις δυσκίνητες, πολύπλοκες και αναποτελεσματικές γραφειοκρατικές διαδικασίες, καθώς και τις συνεχείς μεταβολές της νομοθεσίας για την τουριστική ανάπτυξη, που σηματοδοτούν την έλλειψη σταθερού επενδυτικού πλαισίου και τη μειωμένη αξιοπιστία της χώρας στον τομέα αυτό. Πρόκειται, αν μη τι άλλο, για μία εσφαλμένη και ανιστόρητη μεθοδολογική επιλογή. Διατυπώνουμε επίσης τους μεγάλους μας φόβους για τις σαρωτικές οριζόντιες ρυθμίσεις που οδηγούν σε απώλεια κρίσιμων περιβαλλοντικών κεκτημένων, όπως η νομοθεσία προστασίας του φυσικού χώρου και των φυσικών πόρων, στο όνομα μιας χαώδους, μακροπρόθεσμα μη βιώσιμης και σαφώς αμφισβητήσιμης με οικονομικούς όρους «ανάπτυξης». Για να εξασφαλιστεί ένα ανταγωνιστικό τουριστικό προϊόν υψηλού επιπέδου, εκτός από την παροχή υπηρεσιών είναι απαραίτητη και η προστασία του τοπίου και του φυσικού, δομημένου και πολιτισμικού περιβάλλοντος και ο σεβασμός της φέρουσας ικανότητας των τουριστικών περιοχών. Η διαφαινόμενη υποβάθμιση των του φυσικού περιβάλλοντος μόνο σε απαξίωση του τουριστικού προϊόντος μπορεί να οδηγήσει, υποβαθμίζοντας σημαντικά την ανταγωνιστικότητά του. Είναι απαραίτητο, ειδικά στην τρέχουσα οικονομική συγκυρία, οι σχεδιασμοί για την οικονομική σωτηρία της χώρας να μην είναι αποσπασματικοί, αλλά αντιθέτως να είναι ρεαλιστικοί και να στηρίζονται σε στοιχεία που να αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητα τους, ειδικότερα όταν υπάρχουν σοβαρές προβλέψεις μη αναστρέψιμων επιπτώσεων σε όλα τα επίπεδα (περιβαλλοντικά, οικονομικά μέσα από την υποβάθμιση του τουριστικού προϊόντος κτλ). Ειδικότερα αναφερόμαστε στο Άρθρο 30, Παραχώρηση χρήσης αιγιαλού σε ξενοδοχειακά καταλύματα. Η διάταξη αυτή προξενεί μεγάλες απορίες, καθώς μειώνει το αντάλλαγμα παραχώρησης απλής χρήσης αιγιαλού σε ξενοδοχειακά καταλύματα στο ¼ αυτού που ισχύει σήμερα. Το ενημερωτικό σημείωμα που συνοδεύει το νομοσχέδιο επικαλείται την ανάγκη προσαρμογής «στις σημερινές συνθήκες της αγοράς». Η μεγάλη αυτή μείωση συνεπάγεται απώλεια εσόδων για το δημόσιο, και βεβαίως την υποβάθμιση της ευαίσθητης ζώνης του αιγιαλού, με τη «συσσώρευση» παραχωρήσεων.