• Σχόλιο του χρήστη 'Θοδωρής Βαβάλιος' | 5 Μαρτίου 2020, 01:26

    Σχετικά με την παράγραφο 1 του άρθρου 8, θα πρέπει να επαναδιατυπωθεί σε: "Στα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθισθεί προ των τελευταίων πενήντα ετών, επιτρέπεται η ελεύθερη ή αυτόνομη κατάδυση, καθοδηγούμενη από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής η μη, η περιήγηση επιφανείας και παρατήρηση του βυθού με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkeling), καθώς και η παρατήρηση του βυθού με πλοία διαφανούς πυθμένα ή άλλα μέσα παρατήρησης του βυθού." Ή αντιστοίχως. Κανένας πάροχος καταδυτικών υπηρεσιών δεν έχει συμβάλει στη διατήρηση, συντήρηση, προστασία ή και δημιουργία των εκάστοτε ναυαγίων με τέτοιο τρόπο ώστε να τους ανήκει η αποκλειστικότητα στην πρόσβαση για την άσκηση της οποιοδήποτε από της προαναφερθέντες δραστηριότητες. Αντιθέτως, οι ερασιτέχνες δύτες, που η παραγραφος 1 προσπαθεί να τους στερήσει το δικαίωμα της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ πρόσβασης, έχουν συνεισφέρει πολύ περισσότερο στην ανακάλυψη και γνωστοποίηση της τοποθεσίας τους, ακόμη και στη συλλογή και μεταβίβαση πληροφοριών προς στους αρμόδιους φορείς. Σε περίπτωση που παραμείνει η παράγραφος αυτή ως έχει αφήνει υπόνοια πως στοχεύει στο οικονομικό όφελος παρόχων καταδυτικών υπηρεσιών και όχι στην ανάπτυξη του καταδυτικού τουρισμού! Αναγνωρίζω την ανάγκη προστασίας των ναυαγίων αυτών από κάθε πιθανή αλλοίωση η οποία μπορεί να οδηγήσει(μακροπρόθεσμα) στην καταστροφή τους όμως αυτό μπορεί να γίνει με μεγαλύτερη επιτυχία, απλά απαιτώντας από τους αυτόνομους δύτες οι οποίοι θα το επισκεφτούν να έχουν μια αντίστοιχη πιστοποίηση από κάποιον αναγνωρισμένο φορέα(σε περίπτωση ελέγχου από το λιμενικό), με την οποία θα διασφαλίζεται ότι ο δύτης γνωρίζει τους πιθανούς κινδύνους, υποχρεώσεις(ηθικές και νομικές)και τρόπους με τους οποίου ο δύτης μπορεί να κινηθεί με ασφάλεια(για το δύτη και το ναυάγιο)γύρω ή και μέσα σε αυτό, εκτός από την περίπτωση όπου η κατάδυση είναι καθοδηγημένη από κάποιον πάροχο καταδυτικών υπηρεσιών, όπου όλα τα παραπάνω εξασφαλίζονται από τον πάροχο. Επιπλέον να ΑΠΑΓΟΡΕΥΘΕΊ ρητά κάθε μορφή αλιείας σε κάποια απόσταση(π.χ. 100μ.)από το σημείο του ναυαγίου, δραστηριότητα η οποία έχει αποδειχθεί πως είναι επιζήμια τόσο για τον υποβρύχιο κόσμο, όσο και για τα διάφορα ναυάγια/ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους ανά τον κόσμο. Σχετικά με τις παραγράφους 3 και 4 του άρθρου 8 θα πρέπει να επαναδιατυπωθούν σε: "ΑΠΑΓΟΡΕΎΕΤΑΙ η πρόσδεση στα ναυάγια της παραγράφου 1 οποιοδήποτε σημαντήρα η σκάφους, παρόχου καταδυτικών υπηρεσιών η μη, αλλά σε κάποια απόσταση από αυτό και με την απαραίτητη, ευδιάκριτη σήμανση για την παρουσία δυτών υποβρυχίως." Ή αντιστοίχως. Είναι προτιμότερη η τοποθέτησή τους σε κάποια απόσταση από το ναυάγιο ώστε να διασφαλίζεται η μη αλλοίωση ή πρόκληση ζημιάς στο ναυάγιο από αυτά. Επιπλέον σχετικά με τον σημαντήρα και το χρώμα του ή της σημαίας, κυκλοφορούν ήδη στο εμπόριο σε χρώματα κίτρινου, πορτοκαλί και κόκκινου, τόσο για τη σημαία(με τη γραμμή στη μέση και την απαραίτητη ένδειξη), όσο και για τη σημαδούρα. Δεν υπάρχει λόγος χρήσης συγκεκριμένου τύπου/χρώματος από τη στιγμή που υπάρχουν και άλλα, διεθνώς αποδεκτά και αποτελεσματικά. Εφόσον έχουμε αποτύχει συστηματικά στο να είμαστε ένα βήμα μπροστά από τα άλλα οργανωμένα κράτη (ΚΑΙ) σε αυτό το κομμάτι, ας προσπαθήσουμε έστω να συμβαδίσουμε με τα διεθνή πρότυπα, έστω και καθυστερημένα! Με εκτίμηση Θοδωρής Βαβάλιος