• Σχόλιο του χρήστη 'Αλκιβιάδης Κυριάκου' | 8 Μαρτίου 2020, 17:42

    Άρθρο 8 Παρ1: επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνο η καθοδηγούμενη από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής ελεύθερη ή αυτόνομη κατάδυση ή περιήγηση επιφανείας και παρατήρηση του βυθού με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkeling) Το συγκεκριμένο προτεινόμενο άρθρο είναι αναχρονιστικό, προσβλητικό για την καταδυτική κοινότητα, χωρίς ουσία, καθώς από μόνο του είναι αυθαίρετο χωρίς να υπάρχει τεκμηρίωση και πιθανώς αντισυνταγματικό. Στην εφαρμογή του θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα σε όλους, ερασιτέχνες δύτες, επαγγελματίες και λιμενικές αρχές, καθώς οδηγεί σε απαγορεύσεις που ίσχυαν πριν το 2005 που ήταν άσκοπα περιοριστικές και αντιαναπτυξιακές. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός και σχετικός με το αντικείμενο για να καταλάβει ότι έρχεται να ικανοποιήσει συντεχνιακές απαιτήσεις, ενώ η εισήγησή του εκθέτει τον νομοθέτη. Σε διεθνές επίπεδο η επίσκεψη σε νεότερα ναυάγια ή ακόμα και καταδυτικά πάρκα συνδέεται με κανόνες προσβασιμότητας και όχι απαγορεύσεις ή αποκλειστική συνοδεία από παρόχους. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα από τον τρόπο διαχείρισης και πρόσβασης σε χώρους νεότερων ναυαγίων στη Μάλτα, στην Κύπρο στην Αίγυπτο, Τουρκία, Ισπανία κτλ Οι ερασιτέχνες αυτοδύτες θα πρέπει να έχουν δυνατότητα ελεύθερης πρόσβασης είτε ιδιωτικά είτε ομαδικά μέσω των Συλλόγων Ερασιτεχνών Αυτοδυτών, εφόσον διαθέτουν την κατάλληλη εκπαίδευση, εμπειρία και εξοπλισμό και τηρούν όλους τους κανόνες ασφαλείας σε σχέση με την καταδυτική δραστηριότητα στο σημείο και την παρακείμενη ναυσιπλοΐα. Οι καταδύσεις σε νεότερα ναυάγια θα μπορούσε απλά να γίνεται μετά από μία απλή γνωστοποίηση στις αρμόδιες λιμενικές αρχές ή στον φορέα διαχείρισης αν το νεότερο ναυάγιο βρίσκεται εντός χώρου αρμοδιότητας. Είναι αξιοσημείωτο ότι η συγκεκριμένη παράγραφος του άρθρου 8, βρίσκει αντίθετη και μέρος της κοινότητας των επαγγελματιών όπως φαίνεται από σχετικές παρεμβάσεις στο πλαίσιο της διαβούλευσης. Επιπλέον η συγκεκριμένη παράγραφος έρχεται σε αντίθεση και με το άρθρο 9 όπου «Επιτρέπεται η χωρίς αντάλλαγμα πόντιση σε θαλάσσιους χώρους, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 41 του ν. 3153/2003 (Α΄ 153) και του ν. 4014/2011 (Α΄ 209), καθαρισμένων πλοίων, ναυαγίων,….. Οι ελεύθερες ή αυτόνομες καταδύσεις αναψυχής και η επιφανειακή παρατήρηση του βυθού στα ελεύθερα τεχνητά υποβρύχια αξιοθέατα είναι ελεύθερες για όλους και δεν επιτρέπεται να εισπράττεται αντάλλαγμα για την είσοδο και χρήση του θαλάσσιου χώρου, όπου ευρίσκονται.» Με το άρθρο 9 θα μπορεί κάποιος με δικές του δαπάνες και αυξημένο κόστος να καθαρίσει και να ποντίσει έναν ναυάγιο (για τον εμπλουτισμό της υποθαλάσσιας χλωρίδας και πανίδας και την εν γένει βελτίωση της ελκυστικότητας του υποβρύχιου τοπίου) χωρίς στη συνέχεια να είναι νόμιμη η είσπραξη αντάλλαγμα για τη χρήση του θαλάσσιου χώρου ενώ αντίθετα ένας πάροχος καταδυτικών υπηρεσιών θα εκμεταλλεύεται και θα κερδίζει από έναν ναυάγιο στο οποίο δεν θα έχει κάνει καμία δαπάνη (για συντήρηση, φύλαξη ή ότι άλλο). Με το νόμο δηλαδή ακυρώνεται οποιαδήποτε σκέψη επένδυσης στο συγκεκριμένο αντικείμενο. Άρθρο 8 Παρ 2: Κατά την κατάδυση στα ναυάγια της προηγούμενης παραγράφου απαγορεύεται στους καταδυόμενους η οποιαδήποτε επέμβαση ή αλλοίωση στα ναυάγια, καθώς και η συλλογή, αποκομιδή ή και απλή μετακίνηση οποιωνδήποτε αντικειμένων από τα ναυάγια ή τον βυθό πέριξ αυτών. Η παράγραφος θα πρέπει να παραμείνει ως έχει Άρθρο 8 Παρ 2: Επιτρέπεται η πρόσδεση στα ναυάγια της παραγράφου 1 πλωτήρα χρώματος πορτοκαλί με το ειδικό σήμα ή της διεθνώς αναγνωρισμένης σημαίας υποδήλωσης καταδύσεων (κόκκινη με άσπρη διαγώνια γραμμή). Η διεθνής εμπειρία έχει δείξει ότι η πρόσδεση σήμανσης πάνω στα ναυάγια μπορεί να επιταχύνει φθορές και αλλοιώσεις εξαιτίας των καιρικών συνθηκών. Η τοποθέτηση μόνιμων αγκυροβολίων πλησίον των ναυαγίων αποτελεί τη μόνη ενδεδειγμένη λύση όπως αποδεικνύουν καλές πρακτικές σε διεθνές επίπεδο (Ναυάγιο Thistlegorm Αίγυπτος, Zenobia Κύπρος κτλ) Τέλος είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ένα ναυάγιο ή ένα τεχνητό υποβρύχιο αξιοθέατο από μόνο του δεν είναι πάντοτε ελκυστικό. Η παρουσία θαλάσσιας ζωής είναι σε όλες τις περιπτώσεις ένα σημαντικό στοιχείο βελτίωσης της ελκυστικότητας ενός υποβρύχιου προορισμού. Η μόνη απαγόρευση που θα πρέπει να εφαρμόζεται σημειακά (τουλάχιστον σε ακτίνα 150 μέτρων) στο χώρο των ναυαγίων ή των υποβρύχιων αξιοθέατων, είναι η κάθε μορφής αλιευτική δραστηριότητα. Ο συγκεκριμένος περιορισμός είναι απαραίτητος τόσο για την προστασία των ναυαγίου από τα διάφορα αλιευτικά εργαλεία όσο και για την ασφάλεια των καταδυόμενων επισκεπτών. Είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι είναι η μόνη αναπτυξιακή απαγόρευση καθώς πολύ γρήγορα βοηθάει στην αύξηση των αλιευτικών αποθεμάτων της ευρύτερης περιοχής Με εκτίμηση Αλκιβιάδης Κυριάκου