• Κάλυψη ευθύνης οδικών μεταφορέων εθνικών και διεθνών μεταφορών: Το ΣΝ δεν προβλέπει ορθά την υποχρεωτική ασφάλιση των ευθυνών των οδικών μεταφορέων έναντι των δικαιούχων των μεταφερομένων εμπορευμάτων και των φορτωτών, αφήνοντας διαζευτικά δυνατότητα «αυτασφάλισης» (=περιουσιακή επάρκεια της μεταφορικής επιχείρησης για κάλυψη της αξίας των τυχόν ζημιών). Η μη ορθολογική και εντέλει άτοπη διάζευξη αυτή καθιστά το άρθρο 13 του ΣΝ «κενό» νοήματος. Αντιθέτως η θεσμοθέτηση υποχρεωτικής ασφάλισης της ευθύνης του μεταφορέα θα δημιουργούσε ένα ξεκάθαρα και άμεσα μετακυλήσιμο στον τελικό καταναλωτή ασφαλιστικό κόστος και μια αντίστοιχα δομημένη, υγιή και ανταγωνιστική ασφαλιστική αγορά. Ταυτόχρονα, αν και εκφεύγει των δυνατοτήτων του παρόντος ΣΝ, είναι απολύτως επίκαιρη και χρήσιμη η εξομοίωση του θεσμικού πλαισίου ευθύνης των μεταφορέων διεθνών και εθνικών μεταφορών στα πλαίσια της Συμβάσεως CMR. Διευκρινίζετα ότι, ενώ στα πλαίσια διενέργειας διεθνών μεταφορών οι προυποθέσεις και τα όρια ευθύνης των μεταφορέων ρυθμίζονται αποτελεσματικά από τη διεθνή σύμβαση CMR της Οικονομικής Επιτροπής για την Ευρώπη του Ο.Η.Ε. (UNECE), οι εθνικές μεταφορές ακροβατούν μεταξύ ενός ασαφούς και πολυδαίδαλου πλαισίου, το οποίο δημιουργεί ανασφάλεια στους μεταφορείς και την αγορά, επιβαρύνοντας, χωρίς προφανή αιτία, το κόστος μεταφοράς αλλά και τις δικαστικές δαπάνες σε περίπτωση ατυχήματος και ζημίας.