• Σχόλιο του χρήστη 'Παντελής Ραβδάς' | 30 Απριλίου 2010, 06:19

    Nομικά και εμπορικά ορθή είναι η θεσμοθέτηση υποχρεωτικής ασφάλισης του μεταφορέα για την ευθύνη του προς αποζημίωση του κυρίου των εμπορευμάτων σε περίπτωση ζημίας. Η διαζευτική επιλογή της "αυτασφάλισης" είναι προβληματική (αποδυναμώνοντας το όποιο νόημα του άρθρου 13 - καθώς επαναλαμβάνει το νομικά αυτονόητο ότι η κάθε επιχείρηση οφείλει να μπορεί να επωμισθεί τις ευθύνες που τυχόν γεννούν οι διαστηριότητές της!). Η θεσμοθέτηση υποχρεωτικής ασφάλισης του μεταφορέα θα παγιώσει μια ομάδα όρων ασφαλιστικής κάλυψης και θα δημιουργήσει μια υπερπολύτιμη ασφαλιστική συνείδηση σε μεταφορείς και εμπόρους (εισαγωγείς/ εξαγωγείς) παρόμοια με εκείνη που έχει δημιουργήσει η υποχρεωτική ασφαλιστική κάλυψη των ΙΧ αυτοκινήτων. Με το σημερινό καθεστώς, η εξ αρχής απουσία ή η περιορισμένη έκταση ασφαλιστικής καλύψεως του μεταφορέα είναι ο κανόνας ενώ και οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι σε μεγάλο βαθμό απρόθυμες να καλύψουν την αστική ευθύνη μεταφορέων, με αποτέλεσμα η ασφαλιστική αγορά της ευθύνης μεταφορέα να είναι συγκεντρωμένη σε μια μικρή ομάδα εταιριών, ασφαλιστών και δικηγόρων που διαχειρίζονται εξωδικαστικά και δικαστικά τις πολυάριθμες σχετικές υποθέσεις. Συναφές με το προηγούμενο (αν και - δυστυχώς- όχι άμεσα εντασσόμενο στο πλαίσιο του παρόντος νομοσχεδίου) είναι και το αίτημα για άμεση εξομοίωση των όρων εσωτερικής μεταφοράς με εκείνους της διεθνούς μεταφοράς με βάσει τους όρους της συμβάσεως CMR.