• Σχόλιο του χρήστη 'MANAGER' | 21 Ιανουαρίου 2011, 03:06

    Αναμφισβήτητα η εξυγίανση, ο εκσυγχρονισμός, και ο εξορθολογισμός λειτουργίας των συγκοινωνιών είναι απαραίτητος δεν διαφωνεί κανείς με αυτό. Αλλά πρέπει να εξασφαλισθεί ότι δεν θα φτάσουμε στον ίδιο παρονομαστή μετά από κάποια χρόνια. Για να αποφύγουμε λοιπόν αυτό το ενδεχόμενο θα πρέπει : 1) Η κρατική επιδότηση να είναι μόνιμη εγγραφή στον κρατικό προϋπολογισμό και όχι δανειοδοτήσεις των εταιρειών από τράπεζες. Θα πρέπει δε να είναι τόση που να καλύπτει την διαφορά του πραγματικού εισιτηρίου που θα κάλυπτε τα έξοδα των εταιρειών, από την τιμή του εισιτηρίου που καθορίζει κάθε φορά η κυβέρνηση. 2) Οι φορείς του δημοσίου (υπουργεία κ.λ.π.), που μέσω των αστικών συγκοινωνιών ασκούν κοινωνική πολιτική, με παροχή δωρεάν μετακίνηση, ή μετακίνησης με μισό εισιτήριο, να αποδίδουν το κόστος στις συγκοινωνιακές εταιρείες, ή να αγοράζουν εισιτήρια από τον ΟΑΣΑ, και να τα παρέχουν στους κατά περίπτωση δικαιούχους. 3) Ο έλεγχος των εισιτηρίων να είναι, από τον ΟΑΣΑ, διαρκής συνεπής και εντατικός. 4) Να εξορθολογισθούν τα δρομολόγια έτσι ώστε να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες του επιβατικού κοινού. ‘Ετσι δεν θα επικαλύπτει το ένα μέσον το άλλο με παράλληλα δρομολόγια, θα δημιουργηθούν καινούργιες απαραίτητες γραμμές, αλλά και οι επιβάτες θα απολαμβάνουν τακτικότερα και συνεπέστερα δρομολόγια. 5) Να νοικοκυρευτούν τα οικονομικά των εταιρειών αυτών όσον αφορά στις προμήθειες των απαραίτητων για την λειτουργία τους, υλικών και υπηρεσιών. Να γίνουν ταχύτερες οι διαδικασίες αλλά και περισσότερο διαφανείς. 6) Να προμηθεύονται αφορολόγητα καύσιμα και να απαλλάσσονται από τον ΦΠΑ, στις αγορές των ανταλλακτικών και λοιπών υλικών που είναι απαραίτητα για την λειτουργία τους. Διότι αν φορολογούνται , θα επιδοτούνται από το κράτος για την λειτουργία τους από την μία, και το ίδιο το κράτος θα τους τα παίρνει από την άλλη. 7) Να αναθεωρηθούν κάποιες παράλογες παροχές είτε οικονομικές είτε θεσμικές που έχουν δοθεί στους εργαζόμενους σε άλλους καιρούς που αυτές ήταν απαραίτητες αλλά τώρα δεν μπορεί να θεωρούνται αναγκαίες. Το ενδιαφέρον και των δύο πλευρών (κυβέρνησης και εργαζομένων) και η ειλικρινής πρόθεση για την εξυγίανση αυτών των εταιρειών, θα επιτρέψει τον ειλικρινή διάλογο που θα βρεί την κοινή χρυσή τομή στα θέματα αυτά.