• Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ' | 29 Οκτωβρίου 2016, 22:51

    Η ύπαρξη πρατήριων καυσίμων στο ισόγειο κτιρίων και μάλιστα σε περιοχές με συνεχή δόμηση δημιουργούν προβλήματα τα οποία σχετίζονται 1) με την ασφάλεια 2) με την ηχορύπανση 3) με την υγεία των γειτόνων και μάλιστα σε 24ωρη βάση. Τα πρώτα δύο θεωρητικά αντιμετωπίζονται. Λέω θεωρητικά γιατί κανόνες και νόμοι υπάρχουν, αλλά ούτε εφαρμόζονται ούτε υπάρχουν υπηρεσίες οι οποίες να μπορούν να ελέγξουν αν τηρούνται, έστω και μετά από καταγγελίες . Το τρίτο και πιο σημαντικό ίσως , έχει να κάνει με τους ατμούς των καυσίμων οι οποίοι στο σύνολο τους αποτελούνται από καρκινογόνες ( και όχι μόνο ) ενώσεις για τον άνθρωπο. Οι ατμοί επειδή διαχέονται ελεύθερα στον αέρα δεν μπορεί κάνεις να τους σταματήσει. Το Stage I και II μειώνουν το πρόβλημα χωρίς να το επιλύουν , με την προϋπόθεση βέβαια ότι τα συστήματα κατ αρχάς τα χρησιμοποιούν και κατά δεύτερων τα χρησιμοποιούν σωστά( ούτε το ένα συνήθως γίνεται, ούτε το άλλο). Συνοψίζοντας , η ύπαρξη τέτοιων καταστημάτων σε μια περιοχή, μόνο προβλήματα δημιουργεί και συντελεί καθοριστικά στην υποβάθμιση της και στην υποβάθμιση της ζωής και της υγείας των κατοίκων της γενικότερα. Και όλα αυτά για να παραμείνουν εν λειτουργία πρατήρια τα οποία έχουν ειδοποιηθεί για τον νόμο εδώ και μια 7ετία. Βρισκόμαστε σε μια Ευρώπη η οποία στο σύνολό της δίνει όλο και περισσότερα κίνητρα για ηλεκτροκίνηση και εμείς στον αντίποδα δίνουμε το δικαίωμα να ανοίξουν κάτω από τα σπίτια μας καινούργια σημεία μόλυνσης του αέρα που αναπνέουμε. Αν για κάποιο λόγο ,τον οποίο δεν κατανοώ, πρέπει να παραμείνουν τα πρατήρια αυτά σε λειτουργία τότε οι συνθήκες κάτω από τις οποίες πρέπει να λειτουργούν κατά την γνώμη μου είναι οι εξής : 1) Οπωσδήποτε εγκατάσταση και λειτουργιά συστημάτων stage I και II 2) Συγκεκριμένη και γνωστή υπηρεσία η οποία να ασχολείται με τον έλεγχο αυτών των πρατηρίων. 3) Οριστικό κλείσιμο των επιχειρήσεων οι οποίες δεν συμμορφώνονται. 4) Όχι στην 7ήμερη και 24ώρη λειτουργία τους ( να μπορούμε κάποιες στιγμές να ανοίξουμε τα παράθυρα των σπιτιών μας). Θεωρώντας πως το μέγιστο καθήκον ενός πολιτικού αλλά και ενός πολίτη είναι το δημόσιο συμφέρον και μάλιστα αυτό το οποίο σχετίζεται με την υγεία, εύχομαι έστω και την τελευταία στιγμή να μην νομοθετηθεί το άρθρο αυτό.