• Σχόλιο του χρήστη 'Απόστολος Κοτοπούλης' | 9 Σεπτεμβρίου 2020, 12:08

    Αξιότιμε κύριε Υπουργέ, κατά την ανάληψη των καθηκόντων σας στο Υπουργείο, διαπίστωσα τον Ιούλιο του 2019, ως διατελών τότε Γεν.Γραμματέας στο Σωματείο των Ηλεκτρονικών Μηχανικών Ασφάλειας Εναέριας Κυκλοφορίας, την ειλικρινή σας προσπάθεια να βάλετε ξανά σε ‘λειτουργία’ μια Υπηρεσία η οποία επί 4 χρόνια είχε αφεθεί σε μια άνευ προηγουμένου οργανωτική διάλυση εξαιτίας αυτού του τραγικά ανερμάτιστου νομοθετήματος (ν.4427/2016). Ο προηγούμενος Υπουργός, ο κ.Σπίρτζης, μέσω του 4427 σας κληροδότησε μια βραδυφλεγή βόμβα επικαλούμενος μνημονιακές υποχρεώσεις και με πρόσχημα τον επαρκή διαχωρισμό μεταξύ ελεγκτικών/ελεγχόμενων Υπηρεσιών της ΥΠΑ όχι μόνο νομοθέτησε την διάσπαση της ΥΠΑ σε ΑΠΑ-ΥΠΑ αλλά επιχείρησε να αλλάξει de facto και την νομική μορφή της Υπηρεσίας παραχωρώντας ακόμα και Κρατική, Εκτελεστική Εξουσία, σε «5μελή Συμβούλια» και ανεξάρτητες αρχές! Όταν ο κ.Σπίρτζης έφερε τον 4427 για ψήφιση στην βουλή το 2016, εσείς ως εισηγητής της ΝΔ καταψηφίσατε αυτό το νόμο τόσο επι της αρχής όσο και επι των άρθρων και πολύ σωστά τότε μεταξύ άλλων σημειώσατε «Είναι αναγκαία η σύσταση μίας ολόκληρης ανεξάρτητης διοικητικής αρχής αποκλειστικά και μόνο επιφορτισμένη με αυτό το θέμα; Η απάντηση είναι «μάλλον όχι». Υπάρχει πουθενά αλλού στην Ευρώπη ένα τέτοιο μοντέλο; Η απάντηση είναι και πάλι «όχι». Είναι μήπως, όπως μας έχει πει ο Υπουργός, υποχρέωση της ελληνικής πλευράς που πηγάζει από τη συμφωνία παραχώρησης των δέκα τεσσάρων αεροδρομίων; Αυτή τη φορά η απάντηση είναι «όχι». Πρακτικά της Βουλής 6/10/2016: https://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/a08fc2dd-61a9-4a83-b09a-09f4c564609d/es20161006.pdf Όντως καμία υποχρέωση δεν δικαιολογούσε αυτό το νομοθέτημα. Ο διαχωρισμός ελεγκτή/ελεγχόμενου είχε ήδη γίνει με το π.δ.103/2010 και η συμμόρφωση της ΕΕΑΑ με τις απαιτήσεις του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού μπορούσε να θεωρηθεί επαρκής (at least functional separation) και σύμφωνη με τους σχετικούς κανονισμούς (ΕΚ)549/2004 και όπως αυτός τροποποιήθηκε μετέπειτα με τον (EE)2009/1070. Κύριε Υπουργέ, η αρχική πολιτική σας εκτίμηση για δημιουργία μιας Γενικής Γραμματείας στο Υπουργείο Μεταφορών και κατάργηση του ν.4427/2016 ήταν και παραμένει η μοναδική εθνική λύση. Πρέπει να ακολουθήσετε αυτό το πολιτικό ένστικτό σας και να μην επιτρέψετε σε εγχώριες ‘ομάδες εργασίας’, ξένους τεχνικούς συμβούλους, MoU και λοιπούς Γραμματείς… και φαρισαίους να επιβάλουν την ατζέντας τους. Όσο για το γνωστό ‘επιχείρημα’ πως τάχα δεν μπορεί να υπάρξει εντός της Ευρωπαϊκής Ενώσεως μια ΥΠΑ ΕΝΙΑΙΑ και ΔΗΜΟΣΙΑ, θα αναφέρω ενδεικτικά την Γαλλία όπου η αντίστοιχη ΥΠΑ είναι ΔΗΜΟΣΙΑ Υπηρεσία, Direction Général de l’Aviation Civile(DGCA), υπαγομένη απ’ ευθείας στο Υπουργείο Μεταφορών της Γαλλίας, με τον πάροχο υπηρεσιών να είναι η Direction des Services de la Navigation Aérienne (DSNA). Θεωρώ λοιπόν ότι η ηγεσία του Υπουργείου έχει παροδηγηθεί από την εμμονή μελών ομάδων εργασίας, τεχνικών συμβούλων αλλά και υπηρεσιακών παραγόντων προς την κατεύθυνση της εφαρμογής του 4427, οι οποίοι επικαλούμενοι διάφορα επιχειρήματα εμμένουν στην απόρριψή μιας Κρατικής ΥΠΑ προς χάριν δήθεν καλύτερων ‘βορειοευρωπαϊκών’ μοντέλων. Όμως προσοχή! Πίσω από αυτή την εμμονή κρύβονται από ιδιοτελή μικροσυμφέροντα έως πολύ σοβαρά και επικίνδυνα ξένα συμφέροντα που έχουν ως τελικό στόχο τον έλεγχο και την απομείωση της Εθνικής Κυριαρχίας. Η χάραξη Εθνικής Στρατηγικής δεν μπορεί να παραδίδεται σε εκτελεστικά συμβούλια ανεξάρτητων αρχών και νομικών προσώπων. Η χάραξη πολιτικής ανήκει απευθείας στην Εκτελεστική Εξουσία, το Authority πρέπει να είναι το ίδιο το Κράτος. Η Εθνική Στρατηγική των Αερομεταφορών, οι Διεθνείς και Διακρατικές συμφωνίες, τα Ζητήματα Ασφαλείας Αεροδρομίων και Εναέριου Χώρου δεν πρέπει επ' ουδενί να ‘επαφίονται’ σε αποφάσεις 5μελών συμβούλιων ανεξάρτητων αρχών ή νομικών προσώπων. Όσον αφορά τα οικονομικά, η αλλαγή νομικής μορφής της Υπηρεσίας, πόσο μάλλον λόγω της οικονομικής συγκυρίας, θα εξέθετε 1ον την ίδια την Υπηρεσία σε σοβαρούς κινδύνους έναντι ξένων συμφερόντων που ορέγονται κομμάτια του έργου της, 2ον την εκάστοτε Ελληνική Κυβέρνηση αφαιρώντας της εργαλεία άσκησης οικονομικής και αναπτυξιακής πολιτικής στο χώρο του αεροπορικού κλάδου και του τουρισμού και 3ον οδηγεί σε ‘κόκκινες κάρτες’ από τους ίδιους φορείς (βλπ EASA) που ενώ τώρα ‘συμβουλεύουν’ προς αυτή την κατεύθυνση σε λίγο 'τεχνοκρατικά' θέτουν ζητήματα οικονομικής ευρωστίας και χρηματοοικονομικής επάρκειας του παρόχου επικαλούμενοι κανονιστικές απαιτήσεις (ΕΕ)2011/1035 δημιουργώντας προβλήματα στην Υπηρεσία και την Κυβέρνηση. Υπό τη σκιά λοιπόν της τρέχουσας συγκυρίας, Οικονομικής (βλπ covid-19) και Εθνικής (πολύ σοβαρής εν εξελίξει κρίσης με την γείτονα χώρα) η αλλαγή νομικής μορφής και η παραχώρηση Εκτελεστικής Εξουσίας σε όργανα εκτός τους στενού δημόσιου τομέα/Κράτους μπορεί ναι μεν να εξυπηρετεί ιδιωτικά εγχώρια και ξένα συμφέροντας πλην όμως βάλει ευθέως εναντίων του πυρήνα της Εθνικής μας Κυριαρχίας, της Εθνικής Ασφάλειας και των Εθνικών μας συμφερόντων. Ο ν.4427/16 πρέπει να ανακληθεί στο σύνολό του διότι είναι ένας εγγενώς μη λειτουργικός και επικίνδυνος νόμος, με πλείστα σοβαρά νομικά*, κανονιστικά* και οργανωτικά κωλύματα που παρά τις αναρίθμητες τροπολογίες που έχει δεχθεί θα παρατείνει την οργανωτική διάλυση της ΥΠΑ και θα συνεχίσει ως ένας περίτεχνος γόρδιος δεσμός να κρατά σε ομηρία την Υπηρεσία και τα Οικονομικά και Εθνικά συμφέροντας της χώρας μας. κ. Υπουργέ, αυτός ο γόρδιος δεσμός που σας παρέδωσε η προηγούμενη κυβέρνηση με τον 4427 δεν είναι δυνατόν να λυθεί με παρεμβάσεις, μπορεί μόνο να κοπεί! Εύχομαι από καρδιάς με την Πολιτική Δύναμη που διαθέτετε να τον κόψετε πριν γίνει βρόγχος. Με τα τιμής Απόστολος Δ. Κοτοπούλης Ηλεκτρονικός Μηχανικός Ασφάλειας Εναέριας Κυκλοφορίας Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών Υ.γ. *Να σημειώσω εδώ ότι τον Νοέμβριο του 2018, κατατέθηκε ενώπιων του Συμβουλίου της Επικρατείας Αίτηση Ακύρωσης των εφαρμοστικών π.δ.84/2018 και85/2018 του ν.4427/2016 για παράβαση μεταξύ άλλων και των διατάξεων των Κανονισμών (EK)549/2004, (EK)550/2004, (EK)551/2004, (EK)552/2004, (EE)2009/1070 και (EE)2013/391 καθώς και για Παράβαση του άρθρου 15 της Σύμβασης του Σικάγο για τη διεθνή πολιτική αεροπορία, η οποία έχει κυρωθεί με τον ν.211/1947. Εκκρεμεί η εκδίκαση της στο ΣτΕ για ότι αυτό συνεπάγεται για το σύνολο του συγκεκριμένου νομοθετήματος.