• Σχετικώς με το περιλαμβανόμενο άρθρο 52 «Τέλος Πλοίων Αναψυχής και Ημερόπλοιων» στο παρόν Σχέδιο Νόμου έχουμε να παρατηρήσουμε τα ακόλουθα: α) Με την παράγραφο 1 «Θεσπίζεται τέλος υπέρ του Δημοσίου με την ονομασία «Τέλος Πλοίων Αναψυχής και Ημερόπλοιων» (ΤΕ.Π.Α.Η.), το οποίο βαρύνει α) τα πλοία αναψυχής ιδιωτικά και επαγγελματικά, β) τα επαγγελματικά τουριστικά ημερόπλοια και γ) τα ναυταθλητικά σκάφη. Το ΤΕ.Π.Α.Η. επιβάλλεται για όλα τα εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων προαναφερθέντα πλοία αναψυχής και επαγγελματικά τουριστικά ημερόπλοια και ναυταθλητικά σκάφη, ανεξάρτητα από τη σημαία τους. Από το ΤΕ.Π.Α.Η. εξαιρούνται τα παροπλισμένα ή κατασχεμένα σκάφη» β) εις την παράγραφο 7 του ιδίου άρθρου δεν αναφέρεται ο εννοιολογικός προσδιορισμός του ναυταθλητικού σκάφους το οποίο υπόκειται στο τέλος ΤΕ.Π.Α.Η. κατά την παράγραφο 1 του ίδιου άρθρου, ενώ ως γνωστόν σχετικός προσδιορισμός υπάρχει στον νόμο υπ’ αρ. 4256/2014 άρθρο 14 «Τελικές διατάξεις» παράγραφος 1.α και 1.β. γ) Ο αθλητισμός ως οικουμενικό κοινωνικό κίνημα και ειδικώτερα εντός της Ευρωπαϊκής Ενώσεως λόγω της ιδιαίτερης εμβέλειας προσφοράς του στην ευρωπαϊκή κοινωνία απαλλάσσεται φορολογικών υποχρεώσεων μέσω των φορέων οι οποίοι τον καλλιεργούν (Δικαστήριο Ευρωπαϊκής Κοινότητας – ΔΕΚ προδικαστικό ερώτημα υπόθεσης C-453/93) δ) Ο ναυταθλητισμός ειδικά για τη χώρα μας αποτελεί, πέρα των άλλων, μία ιδιαίτερη δραστηριότητα προβολής και ανάδειξης της Ελλάδος μέσω των διεθνών ναυταθλητικών διοργανώσεων που έχουν λάβει χώρα κατά το παρελθόν, ως την πλέον κατάλληλη χώρα για τον θαλάσσιο τουρισμό, με αυτονόητη ευμενή επίδραση επί των δημοσιονομικών εσόδων και του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος. ε) Οι φορείς που καλλιεργούν τον ναυταθλητισμό είναι τα ναυταθλητικά σωματεία τα οποία χρησιμοποιούν δια τον σκοπόν αυτό είτε τα ιδιόκτητα ναυταθλητικά σκάφη είτε τα ναυταθλητικά σκάφη των μελών τους. Οι διοργανώσεις των ναυταθλητικών αγώνων έχουν υψηλό κόστος πραγματοποίησης για τις υπηρεσίες που καλούνται να προσφέρουν, ιδιαίτερα δε εάν είναι διεθνείς. Είναι δε γνωστόν ότι η κρατική επιχορήγηση λόγω της παρούσας οικονομικής κρίσης είναι ανύπαρκτη και η επιβολή των τελών πλοίων και στα ναυταθλητικά σκάφη θα αποτελέσει έναν περαιτέρω παράγοντα εκμηδενίσεως των ναυταθλητικών δραστηριοτήτων εις την χώρα με τη μεγαλύτερη ναυτική παράδοση παγκοσμίως. Να ληφθεί υπ’ όψιν ότι ο αριθμός των εν Ελλάδι συμμετεχόντων εις ναυταθλητικές διοργανώσεις ιστιοφόρων σκαφών είναι σχετικά μικρός (περί τα 300), επομένως και το δημοσιονομικό έσοδο από την επιβολή των τελών θα είναι αναλόγως μικρό, ενώ οι επιπτώσεις τους θα είναι σοβαρές. Για τους ανωτέρω λόγους ζητάμε την εξαίρεση των ναυταθλητικών σκαφών όπως αυτά ορίζονται στον νόμο υπ’ αριθμόν 4256/2014 άρθρο 14 «Τελικές διατάξεις» παράγραφος 1α και 1β από την υποχρεωτική καταβολή τέλους που προβλέπει το παρόν νομοσχέδιο.