• Σχόλιο του χρήστη 'Θρασύβουλος Σταυριδόπουλος' | 15 Νοεμβρίου 2018, 13:44

    Ο προσδιορισμός του/-ων αντικειμένου/-μένων των υπο-παραχωρήσεων επαφίεται και πάλι ουσιαστικά στο Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ., καθώς οι προβλέψεις περί σχετικής διαβούλευσης του Ταμείου με τις Διοικήσεις των Ο.Λ. Α.Ε. και το Υπουργείο, δεν διασφαλίζουν ουσιώδη συμμετοχή των τελευταίων, από τη στιγμή που (i) υφίσταται χρονικό όριο περαίωσής της & (ii) η σχετική αποφασιστική αρμοδιότητα παραμένει στο Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. • Η διαπίστωση ότι δεν υπάρχει κανένας περιορισμός/φραγμός στον αριθμό των υπο-παραχωρούμενων δραστηριοτήτων δύναται να οδηγήσει στην υποβάθμιση των Ο.Λ. Α.Ε. οι οποίοι, με την εκχώρηση των κύριων δραστηριοτήτων τους και συναφώς των βασικών πηγών εσόδων τους εξελίσσονται σε Οργανισμούς κενούς αρμοδιοτήτων και εσόδων και κατά συνέπεια υφίσταται κίνδυνος να μην μπορούν να ανταποκριθούν στην αποστολή τους λόγω οικονομικού μαρασμού, δεδομένου ότι δεν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές υποχρεώσεις τους. • Στο άρθρο αυτό τίθεται επίσης ένα πολύ σημαντικό θέμα ως προς το αντισταθμιστικό όφελος. Με τις προβλέψεις του άρθρου το αντισταθμιστικό όφελος δεν «αποζημιώνει» τους Ο.Λ. Α.Ε., δεδομένου ότι δεν συνδέεται με τα έσοδα που κατείχε ο Οργανισμός, ως πάροχος των υπο-παραχωρούμενων λιμενικών δραστηριοτήτων-υπηρεσιών, όπως θα ήταν το εύλογο, αλλά με το ασαφέστατο και επ’ ουδενί προσδιορίσιμο ποσοστό 5% «επί των εισπράξεων (;;;)» του υπο-παραχωρησιούχου. Η διατύπωση είναι είτε εσφαλμένη, οπότε χρήζει διόρθωσης, είτε μη επαρκώς σαφής, οπότε και πάλι επιβάλλεται να επαναδιατυπωθεί. Θα πρότεινα το ποσοστό αυτό να λογίζεται επί των ακαθαρίστων εσόδων (και όχι των εισπράξεων του υπο-παραχωρησιούχου γενικώς και αορίστως). Στις ανωτέρω επισημάνσεις καταλήγω διότι είναι αναγκαίο ο Νόμος να καθορίζει τα θέματα αυτά με σαφή τρόπο, διότι οι υποχρεώσεις των Ο.Λ. Α.Ε. είναι διαρκείς και πιεστικές και δεν επιδέχονται χρονοβόρες διαδικασίες επιλογής ορκωτών ελεγκτών και ελέγχου τεκμηρίωσης της βιωσιμότητας ή μη του Οργανισμού.