• Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Μηλιώτης' | 8 Μαΐου 2013, 19:51

    Το άρθρο αυτό σε συνδυασμό με το άρθρο 1 (που ήδη έχω σχολιάσει) καταργεί την αθλητική εκπαίδευση, βάζει λουκέτο στους περισσότερους ναυτικούς ομίλους και συρρικνώνει τις όποιες αθλητικές ιστιοπλοϊκές δραστηριότητες στη χώρα μας. Τρεις τομείς που ήδη έχουν έντονα πληγεί από την οικονομική κατάσταση των τελευταίων χρόνων. Σχεδόν όλοι οι όμιλοι αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες. Δεν υπάρχουν εδώ και χρόνια οι όποιες κρατικές ενισχύσεις και τελευταία εκλείπουν οι χορηγοί.. Οι περισσότεροι όμιλοι αδυνατούν στην απόκτηση και τη συντήρηση ενός σκάφους για τις αθλητικές δραστηριότητες τους και παράλληλα το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων τους προέρχεται από την εκπαίδευση. Μέχρι σήμερα ο μοναδικός τρόπος κάλυψης αυτών των αναγκών ήταν η ναύλωση ενός επαγγελματικού σκάφους. Κάτι που τα συγκεκριμένα άρθρα απαγορεύουν. Επομένως οι όμιλοι υπολειτουργούν και συγχρόνως δεν βγαίνουν νέοι ιστιοπλόοι γεγονός που υπονομεύει και την εσωτερική αγορά ναύλωσης σκαφών. Όσο για τον όρο «ναυταθλητικό» , αυτός είναι ελληνική πατέντα… Από τη στιγμή που ένα σκάφος (αναψυχής ιδιωτικό ή επαγγελματικό) έχει σε ισχύ πιστοποιητικό καταμέτρησης από την ISAF, έχει δικαίωμα να συμμετέχει σε οποιοδήποτε αγώνα και κανείς δεν μπορεί να το απαγορεύσει. Βέβαια αν αυτό συμβεί, αφού στην Ελλάδα όλα γίνονται, τότε και οι χορηγίες των σκαφών που γίνονται με ναυλοσύμφωνα σταματούν αλλά και οι συμμετοχές σε αγώνες μειώνονται κατά πολύ αφού το μεγαλύτερο μέρος του στόλου το αποτελούν επαγγελματικά σκάφη. Θεωρώ –όπως γράφω σε σχετικό σχόλιο για το άρθρο 1- ότι χρειάζεται μια άλλη προσέγγιση και ένας διαφορετικός τρόπος αντιμετώπισης του θέματος θαλάσσιος τουρισμός σφαιρικά.