• Σχόλιο του χρήστη 'Μάγγος Αντώνης' | 12 Μαΐου 2013, 08:20

    Η διετής θεώρηση της «επαγγελματικής άδειας», ή όπως πλέον θα ονομάζεται της «ανανέωσης της εγγραφής στο μητρώο», είναι ένα αναχρονιστικό και αντιαναπτυξιακό μέτρο, το οποίο πέραν του προφανούς εισπρακτικού στόχου, θα δημιουργήσει σωρεία προβλημάτων: • Αυξάνει την γραφειοκρατία αντί να την μειώνει ή να την καταργεί. • Δημιουργεί φόρτο εργασίας ανά διετία που θα πέφτουν όλα μαζί τα ήδη υπάρχοντα επαγγελματικά σκάφη στις αρμόδιες υπηρεσίες, για την ανανέωση της άδειας-εγγραφής. Αυτός ο φόρτος εργασίας, εκτός από την απώλεια εργατοωρών, θα δημιουργεί κατάλληλες συνθήκες για διαπλοκή με τους υπαλλήλους των υπηρεσιών αυτών, ώστε κάποιοι να προηγούνται των άλλων, κάποιοι να χρησιμοποιούν μέσα και ρουσφέτια, κλπ. • Αυξάνει την ανάγκη να απασχοληθούν περισσότεροι δημόσιοι υπάλληλοι για να διεκπεραιώνουν αυτές τις θεωρήσεις, αντί να τους μειώνει ή να τους χρησιμοποιεί πιο παραγωγικά. • Αυξάνει το κόστος των επιχειρήσεων του κλάδου, όχι μόνο λόγω των παραβόλων, αλλά και λόγω των χαμένων εργατοωρών για να διεκπεραιωθούν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες και οι συνεχείς έλεγχοι. • Αρκετοί Έλληνες, αλλά κυρίως οι ξένοι επιχειρηματίες που δεν είναι καθόλου εξοικειωμένοι με τέτοιες διαδικασίες, θα χάνουν τις προθεσμίες. Θα ανακαλύπτουν ότι έπρεπε να έχουν προβεί στις ενέργειες αυτές στον ντόκο, προ απόπλου σε κάποιον ναύλο, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται προβλήματα με τους τουρίστες που θα έχουν ναυλώσει τα σκάφη αυτά και δυσφήμιση της χώρας μας. Άντε να εξηγήσεις σε έναν Γερμανό (ας πούμε) τουρίστα ή επιχειρηματία ότι είναι μεν εγγεγραμμένος στο μητρώο, αλλά ότι δεν ανανέωσε την εγγραφή αυτή και δεν μπορεί να ταξιδέψει. Η εγγραφή στο μητρώο να είναι οριστική και άπαξ, χωρίς να απαιτείται κάποια ανανέωση. Να δημιουργηθεί βάση δεδομένων με τα επαγγελματικά σκάφη, και με ηλεκτρονικό τρόπο (κι όχι με χαρτιά και σφραγίδες) να καταρτίζεται το ναυλοσύμφωνο και η κατάσταση επιβατών και πληρώματος, και να συλλέγονται οι πληροφορίες αυτές από τις αρμόδιες ελεγκτικές αρχές. Να τελειώνουμε από πρακτικές 30 και 40 ετών παλιότερα, και να εκσυγχρονιστούμε επιτέλους. Όταν βάσει των πιο πάνω στοιχείων προκύπτει πως κάποιο σκάφος δεν πραγματοποιεί τις ελάχιστες κατά τον νόμο ημέρες ναύλωσης, ή πως χρησιμοποιείται από παρένθετα ή συγγενικά πρόσωπα του πλοιοκτήτη και για την προσωπική τους αναψυχή, να ελέγχεται και να υπόκειται τις συνέπειες του νόμου. Δειγματοληπτικά κάθε χρόνο, να καλούνται στο τέλος της τουριστικής περιόδου το 10% των σκαφών για έλεγχο από τις αρμόδιες αρχές, με μεγαλύτερη συχνότητα όσων σκαφών θεωρούνται ύποπτα για εικονικές ναυλώσεις και ιδιόχρηση. Να γίνονται τακτικοί φορολογικοί έλεγχοι, ώστε να αποτραπούν φαινόμενα επαγγελματικών σκαφών που φέρουν αυτόν τον τίτλο, αλλά να χρησιμοποιούνται για προσωπική αναψυχή του ιδιοκτήτη τους. Οι στοχευμένοι έλεγχοι θα είναι πολύ πιο αποτελεσματικοί, ενώ ο όγκος δουλειάς για θεωρήσεις εγγράφων εταιρειών και σκαφών που δεν είναι στόχος, θα διευκολύνει όσους θα έπρεπε να φοβούνται τέτοιους ελέγχους. Ο φόρτος εργασίας θα αποδυναμώσει την ουσία των ελέγχων. Να αποδεσμευτούν οι λιμενικές αρχές από την συλλογή εγγράφων και φωτοτυπιών, και να πραγματοποιούν πραγματικούς-φυσικούς ελέγχους στα λιμάνια αλλά και στους παρακείμενους κόλπους. Να εκπαιδευτούν οι λιμενικοί αυτοί για να είναι ευγενικοί με τους τουρίστες, αλλά και αποτελεσματικοί. Το διετές, τριετές ή πενταετές τέλος-παράβολο, επειδή δεν είναι ετήσιο, είναι εύκολο να ξεχαστεί και να δημιουργούνται προβλήματα. Καλύτερα να είναι αναλογικό και ετήσιο αυτό το τέλος, και να εισπράττεται από την ΔΟΥ μαζί με τον ετήσιο φόρο πλοίου. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να τρέχουμε για να εισπράττει το κράτος κάποιο ποσό, όταν ήδη εισπράττει με άλλον τρόπο τον φόρο πλοίου χωρίς ταλαιπωρία.