• Ι. Γενικά Είναι φανερό ότι παρόν σχέδιο νόμου θέτει 2 κύριους στόχους: Α. Να περιορίσει το φαινόμενο εκμετάλλευσης των προνομίων που απολαμβάνουν τα επαγγελματικά σκάφη αναψυχής από πλοιοκτήτες που δεν χρησιμοποιούν τα σκάφη τους αποκλειστικά για επαγγελματικό σκοπό, και Β. Να απλοποιήσει τις διαδικασίες δραστηριοποίησης σκαφών με ξένη σημαία με επαγγελματικό σκοπό. Όσον αφορά τον πρώτο στόχο επιλέγεται η λύση της διατήρησης των προβλεπομένων διαδικασιών σε ολόκληρη την αλυσίδα έως και τη ναύλωση του σκάφους, και επικεντρώνεται στην καταπολέμηση του φαινομένου μέσω της αστυνόμευσης των στοιχείων ταυτότητας των επιβαινόντων προς διερεύνηση τυχών σχέσεών τους με τον πλοιοκτήτη με συγγένεια έως τρίτο βαθμό ή επαγγελματική διασύνδεση, όταν αυτοί ταξιδεύουν στις ελληνικές θάλασσες. Όσον αφορά το δεύτερο, επιχειρείται υπεραπλούστευση των διαδικασιών και σύνδεση των απαιτήσεων με τις νομοθεσίες άλλων κρατών. Αυτό θα οδηγήσει μεγάλο αριθμό Eλλήνων πλοιοκτητών να διαγράψουν τα σκάφη τους από τα ελληνικά νηολόγια και να χρησιμοποιήσουν ξένη σημαία αφού η δραστηριοποίησή τους στην Ελλάδα θα είναι απλούστερη και οικονομικότερη. Μέσα σ’ αυτά υπάρχουν και αστοχίες, αναντιστοιχίες και προβλέψεις οι οποίες οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη συρρίκνωση του αριθμού των ναυλώσεων στην Ελλάδα, όπως: • Απαγορεύει την άθληση και την εκπαίδευση (η οποία όχι μόνον δεν απαγορεύονταν από τον προηγούμενο νόμο αλλά η ενθάρρυνση και η ενίσχυσή τους, αποτελούσε πάγιο αίτημα των φορέων. • Περιορίζει τη χρήση των σκαφών με υποκειμενικό τρόπο, ορίζοντας ως σκοπό την αναψυχή. Ταξίδι αναψυχής α) Όταν ο χαρακτηρισμός ενός σκάφους δεν ορίζεται με κάποιον αντικειμενικό τρόπο, δημιουργεί πεδίο αντιπαράθεσης και προβλημάτων. Κατά την παγκόσμια πρακτική η άθληση και η εκπαίδευση χαρακτηρίζονται δραστηριότητες αναψυχής και αποτελούν μοχλούς ανάπτυξης του γιώτινγκ στις χώρες που ανέπτυξαν το θαλάσσιο τουρισμό.