• Άρθρο 17: Δεδομένου ότι τα σκάφη με το που βρέχονται, χάνουν του 15 με 20% της αρχικής αξίας τους, και μετά από την πάροδο 5-6 ετών εκμετάλλευσης χάνουν τουλάχιστον το 50% της αρχικής τους αξίας, είναι αδιανόητο να «οφείλουν» τον ΦΠΑ της αρχικής τους αξίας καθ’όλη την διάρκεια της πρώτης πενταετίας (π.χ. σε περίπτωση αποχαρακτηρισμού λόγω πώλησης σε ιδιώτη) χωρίς καμία έκπτωση, και εν συνεχεία μέχρι την συμπλήρωση του δέκατου έτους η μόνη παρερχομένη έκπτωση να είναι στο 20% της αρχικής αξίας κ.ο.κ., ενώ τα σκάφη θα απαξιώνονται (από την χρήση, από την οικονομική συγκυρία, τις συνθήκες της αγοράς κλπ) και θα αποσβένονται σύμφωνα με τους φορολογικούς νόμους (Π.Δ. 299/03) Το να ισχύει κάτι τέτοιο σαν τιμωρία σε όσους δεν ασκούν τελικά το επάγγελμα, και κρίνονται εικονικοί επαγγελματίες, έχει κάποια λογική. Αλλά το άρθρο αυτό επιβάλλεται σε κάθε περίπτωση ανάκλησης μιας άδειας για οποιονδήποτε λόγο! Όσα σκάφη έχουν εισαχθεί από το 2010 και μετά, έχουν απαλλαγή και από τον ειδικό φόρο πολυτελείας που έχει επιβληθεί στα σκάφη αναψυχής, και όχι μόνο από τον ΦΠΑ. Να υπάρξει και γι’ αυτά τα σκάφη μια μέριμνα για την αντίστοιχη απόσβεση του φόρου αυτού, με την πάροδο του χρόνου, σε περίπτωση αποχαρακτηρισμού.