• Σχόλιο του χρήστη 'Χρίστος Λιόλιος' | 4 Φεβρουαρίου 2010, 18:37

    Πιστεύω ότι το θέμα όπως τίθεται έχει περιορισμένη σημασία για όλους. Αν κινηθούμε στο πνεύμα του Νόμου του 1983 και ο κύριος σκοπός της πρωτοβουλίας αυτής παραμείνει "η διεκδίκηση, προαγωγή και διασφάλιση των οικονομικών, κοινωνικών και επαγγελματικών συμφερόντων των μελών τους και των αγροτών γενικότερα" τότε μιλάμε για ένα συντεχνειακό θέμα. Προσωπικά πιστεύω ότι το κύριο θέμα είναι να παίξουν οι αγρότες το ρόλο τους σε όλο το φάσμα από την παραγωγή, την διακίνηση, και την διάθεση ποιοτικών, και επώνυμων οικολογικών προϊόντων. Να έχουν ευέλικτα σχήματα και να αφουγκράζονται την αγορά, να χρησιμοποιήσουν τις νέες τεχνολογίες, να βρουν πελάτες σε όλη την Ελλάδα και έξω από αυτή, και να στείλουν άμεσα τα δικά τους προϊόντα σε τιμές λογικές που δεν θα μπορούν να τις ανταγωνιστούν τα καρτέλ. Βέβαια δεν θα πρέπει να μιλάμε για ωράρια, οφίτσια, και κουβεντολόγι. Προέδρους έχουμε πάρα πολλόύς και συνήθως υπέρβαρους. Το Κράτος μπορεί να γνωρίζει ποιός είναι αγρότης και δεν έχει ανάγκη από να του το πει ο Σύλλογος. Η Διοίκηση σε συνεργασία με τους ενδιαφερομένους μπορεί εύκολα να αποφασίσει αντικειμενικά κριτήρια για αυτό και κατόπιν να εφαρμόσει τους κανόνες με αντικειμενικότητα αλλά και αυστηρότητα. Είναι όμως άλλο ο αγροτικός σύλλογος και άλλο ο αγροτικός συνεταιρισμός; Αν παίζουμε με τις λέξεις τότε η μάχη που χάθηκε το 1983 θα ξαναχαθεί και οι αγρότες θα περιμένουν τις επιδοτήσεις για να ζήσουν. Αν ένα κιλό σιτάρι έχει γύρω στο 20 λεπτά και το ψωμί γύρω στα 2 ευρώ ας προβληματιστούμε όλοι γιατί οι αγρότες να πουλάνε βερεσέ σε αυτήν την τιμή και οι μεσάζοντες να παίρνουν τη μερίδα του λέοντα. Μήπως πρέπει να μπουν και στην δικίνηση των δικών τους προϊόντων;