• Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Βαρλάγκας' | 4 Φεβρουαρίου 2010, 23:45

    Πριν το σχόλιό μου, παραθέτω από Σταύρου Μουδόπουλου (Επίκουρου Καθηγητή Εργατικού Δικαίου στη Νομική Αθηνών), "Οι εργοδοτικές ενώσεις και η οργάνωση των ελεύθερων επαγγελματιών", Κεφάλαιο 2ο: "Οι αγροτικοί σύλλογοι", ευχερέστερα ανευρισκόμενο σε Σταύρου Μουδόπουλου, "Συλλογικό Εργατικό Δίκαιο: Μεθοδολογικές Προσεγγίσεις", 2005, σελ. 154, σελ. 166 επ., σελ. 174 επ.: (σελ. 154) "Η [κύρωση] της Σύμβασης 141/1975 για την οργάνωση των γεωργικών εργατών έχει ιδιαίτερη σημασία για τη χώρα μας, ειδικά σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 28 του Συντάγματος και επιφέρει τροποποιήσεις τόσο σχετικά με το νομοθετικό πλαίσιο της οργάνωσης των αγροτών του νόμου 1361/1983 [Σ.Σ. και ήδη του προς διαβούλευση νέου σχεδίου νόμου!], όσο και σχετικά με τα θέματα της εκπροσώπησης των συμφερόντων των αγροτών. Πρέπει λοιπόν να προχωρήσουμε στη διάκριση των εννοιών του γεωργικού εργάτη και του αγρότη του νόμου 1361/1983 βασιζόμενοι σε νέα δεδομένα." --- (σελ. 166 επ.) "Η έννοια του γεωργικού εργάτη στη Σύμβαση 141/1975 Η Σύμβαση [Σ.Σ.: εννοείται Διεθνής Σύμβαση της ΔΟΕ, δηλ. της Διεθνούς Οργανώσεως Εργασίας] 141/1975 [κυρώθηκε] από τη χώρα μας με το νόμο 1855/1989. Έτσι ο ορισμός του γεωργικού εργάτη που περιλαμβάνει είναι δεσμευτικός για το νομοθέτη, άρθρο 28 του Συντάγματος. [...] Σύμφωνα με το άρθρο 2 της Σύμβασης 141/1975 ο όρος "γεωργικοί εργάτες" αναφέρεται σε κάθε πρόσωπο που ασχολείται με την αγροτική παραγωγή, τη βιοτεχνία ή κάποιο σχετικό επάγγελμα σε μια αγροτική περιοχή είτε ως μισθωτός είτε ως αυτοαπασχολούμενος π.χ. σε νοικιασμένο κτήμα, ως επίμορτος αγρολήπτης ή ως μικροϊδιοκτήτης καλλιεργητής. Οι αυτοαπασχολούμενοι αυτοί τότε μόνο χαρακτηρίζονται ως γεωργικοί εργάτες, όταν η κύρια πηγή εισοδήματός τους προέρχεται από την αγροτική παραγωγή και καλλιεργούν τη γη μόνοι τους και μόνο με τη βοήθεια των οικογενειών τους ή με τη βοήθεια *ευκαιριακής* [Σ.Σ.: Η έμφαση δική μου] εργασίας τρίτων, και α) δεν απασχολούν μόνιμο προσωπικό ή β) δεν απασχολούν μεγάλο αριθμό εποχιακών εργατών ή γ) δεν έχουν γη η οποία να καλλιεργείται από επίμορτους αγρολήπτες ή ενοικιαστές. Ως γεωργικοί εργάτες λοιπόν θεωρούνται τόσο μισθωτοί όσο και αυτοαπασχολούμενοι, εφόσον αυτοί πληρούν τις προϋποθέσεις που θέτει ο ορισμός του άρθρου 2 της Σύμβασης 141/1975. [... Α]πό την ψήφιση της Σύστασης 132/1968, για την προαγωγή των όρων εργασίας των ενοικιαστών, επίμορτων αγροληπτών και ομοίων κατηγοριών γεωργικών εργατών, η ΔΟΕ, με την υιοθέτηση της Σύμβασης 141/1975, έκανε ένα μεγάλο βήμα στον προσδιορισμό της έννοιας του γεωργικού εργάτη σε διεθνές επίπεδο. [...] Σύμφωνα με τον ορισμό της Σύμβαση[ς] 141/1975 στην κατηγορία των γεωργικών εργατών που εργάζονται με εξαρτημένη εργασιακή σχέση ανήκουν οι μόνιμοι, οι εποχιακοί, οι προσωρινοί και οι ευκαιριακοί εργάτες. Επίσης στη κατηγορία αυτή ανήκουν και οι μισθωτοί στη βιοτεχνία και στα επαγγέλματα που σχετίζονται με την αγροτική παραγωγή, εφόσον κατοικούν σε αγροτική περιοχή. Μια ιδιαίτερη κατηγορία εργατών που δεν πρέπει να παραβλέψουμε είναι και τα άτομα εκείνα που θα μπορούσαμε να περιγράψουμε ως "οικογενειακούς εργάτες", δηλ. η γυναίκα και τα παιδιά του αγρότη που ζουν μαζί του. Στην κατηγορία των αυτοαπασχολούμενων γεωργικών εργατών ανήκουν οι ενοικιαστές κτημάτων, οι επίμορτοι αγρολήπτες και οι μικροϊδιοκτήτες καλλιεργητές. Επίσης θα μπορούσαν να ενταχθούν και εκείνοι που καλλιεργούν ένα κομμάτι γης χωρίς να τους συνδέει με αυτό μια έννομη σχέση. Στην έννοια των ενοικιαστών κτημάτων και των επίμορτων αγροληπτών περιλαμβάνονται, σύμφωνα με τη Σύσταση 132/1968 όλοι εκείνοι που ενώ δουλεύουν τη γη μόνοι τους ή με τη βοήθεια των οικογενειών τους πληρώνουν συγκεκριμένο ενοίκιο σε μετρητά σε είδος, σε εργασία ή σε συνδυασμό αυτών ή ένα ενοίκιο σε είδος που συνίσταται σε ένα συμφωνημένο μερίδιο της παραγωγής ή αμείβονται με ένα μερίδιο της παραγωγής." --- (σελ. 174 επ.) "[Η] δημιουργία της Σύμβασης 141/1975 είχε ως σκοπό να μπορούν οι γεωργικοί εργάτες να δημιουργούν τις δικές τους οργανώσεις ώστε να προωθούν τα συμφέροντά τους όπως αυτοί ελεύθερα τα προσδιορίζουν. Αλλά όπως και πριν από την [κύρωση] της Σύμβασης 141/1975 ο βασικός κανόνας του δικαίου μας ήταν, ότι οι οργανώσεις των επαγγελματιών πρέπει να είναι αμιγείς, παράγραφος 1 του άρθρου 6 και παράγραφος 3 του άρθρου 14 των νόμων 1361/1983 και 1264/1982 αντιστοίχως σε συνδυασμό και με τη Σύμβαση 11/1921, έτσι και τώρα ενισχύθηκε η αρχή αυτή, με τη διαφορά ότι η κατηγορία των αυτοαπασχολουμένων γεωργικών εργατών *δεν ανήκει πλέον στην εργοδοτική πλευρά (επαγγελματίες αγρότες), αλλά στην εργατική (γεωργικοί εργάτες)* [Σ.Σ.: η έμφαση δική μου!] [...] Σύμφωνα με τους ορισμούς της Σύμβασης 141/1975 οι γεωργικοί εργάτες έχουν το δικαίωμα να ιδρύουν οργανώσεις της επιλογής τους ή να γίνονται μέλη οργανώσεων γεωργικών εργατών που αυτοί επιλέγουν. Η επιλογή αυτή μπορεί να έχει σχέση με ίδρυση ή προσχώρηση σε οργανώσεις μόνο μισθωτών γεωργικών εργατών ή οργανώσεις μόνο αυτοαπασχολουμένων γεωργικών εργατών ή και σε οργανώσεις που θα αποτελούνται και από τις δύο αυτές κατηγορίες γεωργικών εργατών. Τα δικαιώματα που απολαμβάνουν οι γεωργικοί εργάτες, όσον αφορά την επιλογή των οργανώσεών τους *υπερισχύουν των αντίθετων διατάξεων νόμων που ήδη ισχύουν* και *δεν μπορούν να ανατραπούν από αντίθετη νέα νομοθετική επιλογή* [Σ.Σ. Άρα _ούτε_ και απ΄ αυτήν του προς διαβούλευση σχεδίου νόμου!], παράγραφος 5 του άρθρου 3 της Σύμβασης 141/1975. [Σ.Σ. Η έμφαση στα δύο σημεία δική μου] Οι επαγγελματίες αγρότες του νόμου 1361/1983 [Σ.Σ. Συνεπώς, αυτονόητα και του νέου σ/ν] είναι εκείνοι για τους οποίους δε[ν] συντρέχουν οι οι προϋποθέσεις της παραγράφου 2 του άρθρου 2 της Σύμβασης 141/1975 ώστε να χαρακτηρίζονται γεωργικοί εργάτες. Εάν οι αγροτικοί σύλλογοι του ν. 1361/1983 [Σ.Σ. καθώς και του νέου νόμου, κατά το προτεινόμενο διάγραμμά του] έχουν μέλη και αυτοαπασχολούμενους γεωργικούς εργάτες τότε θα αποτελούν μικτές, συντεχνιακές οργανώσεις, των οποίων η ύπαρξη είναι αντίθετη στην έννομη τάξη της χώρας μας." ==================== Συνακόλουθα, η ορθή λύση είναι: * Διαχωρισμός των υφισταμένων μικτών αγροτικών συνδικαλιστικών οργανώσεων εργοδοτών-εργαζομένων σε α) αμιγείς συνδικαλιστικές οργανώσεις ιδιοκτητών αγροτικών εκμεταλλεύσεων και σε β) επίσης αμιγείς συνδικαλιστικές οργανώσεις γεωργικών εργατών, οι οποίες δεύτερες αυτές θα συμπεριλαμβάνουν *τόσο* τους αυτοαπασχούμενους αγρότες *όσο* και τους μισθωτούς είτε ενιαία είτε χωριστά. Δηλ.: 1) Συνδικαλιστικές Οργανώσεις Ιδιοκτητών Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων 2) Συνδικαλιστικές Οργανώσεις Γεωργικών Εργατών ή εναλλακτικά 2α) Συνδικαλιστικές Οργανώσεως Αυτοαπασχολουμένων Γεωργικών Εργατών και 2β) Συνδικαλιστικές Οργανώσεως Μισθωτών Γεωργικών Εργατών Δεν θα σταθώ στο εάν είναι μια καλή και καθαρή λύση με διαχωρισμό της συν τω χρόνω (πρβλ. π.χ. εκτεταμένη χρήση μεταναστών ως εργατικά χέρια στο χωράφι την τελευταία 15ετία) ολοένα και εντεινόμενης διάστασης συμφερόντων αγροτικού κεφαλαίου και αγροτικής εργασίας, ούτε στο εάν θα αποτελέσει μια μεγάλη τομή, 27 χρόνια μετά το νόμο Σημίτη που μπορεί να δώσει λύση σε χρονίζοντα προβλήματα και παθογένειες, ή στο εάν θα δώσει φωνή και στη μικρή και μεσαία αγροτική τάξη. Θα σταθώ στο εξής ένα: Είναι η μόνη *νόμιμη* λύση.