Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Dionisis Vasilopoulos' | 4 Ιουλίου 2020, 16:39

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Επειδή διαβάζω διάφορους για τις αναπτυγμένες χώρες του κόσμου, να παρατηρήσω ότι : α)Ασφάλιση αστικής ευθύνης προς τρίτους για τους έχοντες σκύλους, με τη λογική ορισμένων, θα έπρεπε πρώτα από όλα να κάνουν οι πολίτες, γιατί οι ζημιές που προκαλούμε ο ένας στον άλλο, είναι απείρως περισσότερες από αυτές που προκαλούν τα οικόσιτα. β)Εφάπαξ τέλος ιδιοκτησίας σκύλου, όντως υπάρχει, σε κάποιες, χώρες του εξωτερικού όχι όμως τιμωρητικά όπως το βλέπουν κάποιοι. Αντιθέτως αυτό το τέλος χρησιμοποιείται ως παροχή υπηρεσιών προς τους πολίτες (σακουλάκια για ακαθαρσίες σε όλους τους χώρους όπου υπάρχουν οικόσιτα, δημιουργία σημείων όπου τα ζώα μπορούν να πιουν νερό, δημιουργία κλειστών πάρκων για ελεύθερη κίνηση των σκυλιών, βοήθεια σε μη έχοντες πόρους για σίτιση και νοσηλεία των ζώων τους, ....) γ)Μητρώο ιδιοκτητών υπάρχει δ)Δε θα σχολιάσω όλα τα υπόλοιπο περί προστίμων 4-5Κ αν δεν επιδειχθούν (λες και είμαστε στο 1800) 4-5 έγγραφα. Το να φτιάξουμε "άσυλα" για αδέσποτα στα βουνά και στα λαγκάδια, είναι από μόνο του αποκρουστικό, ειδικά εάν σκεφτούμε ότι αντίστοιχα "ασυλα" και μάλιστα για ανθρώπους που είναι και κοντά σε αστικούς ιστούς και υποτίθεται ότι ελέγχονται από το κράτος, είναι κολαστήρια. Τα κέντρα αυτά πρέπει να είναι άμεσα και εύκολα προσβάσιμα στις ζωοφιλικές οργανώσεις αλλά και στους ζωόφιλους οι οποίοι πολλές φορές είναι οι μόνοι που νοιάζονται για τα ζώα σε αντίθεση που τους δήμους και τους υπαλλήλους τους. Ας αποφασίσει επιτέλους κάποιος να εντάξει τον πολιτισμό στα σχολεία μας. Η συστηματική και ουσιαστική επαφή των παιδιών με τα ζώα και τη φύση σίγουρα μακροπρόθεσμα θα έχει καλύτερα αποτελέσματα για έναν πράσινο κόσμο, πολύ περισσότερο από την επιδότηση αγοράς ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Το "πρόβλημα" βέβαια έτσι είναι ότι δεν θα υπάρχει "καπιταλιστικό" κέρδος, θα υπάρχει όμως κέρδος ουσίας, αισθητικής και πολιτισμού. Διονύσης Βασιλόπουλος