Αρχική Σχέδιο προκήρυξης ανοιχτού διεθνούς διαγωνισμού αδειοδότησης των ψηφιακών τηλεοπτικών σταθμών εθνικής εμβέλειας γενικού περιεχομένουΠΡΟΟΙΜΙΟΣχόλιο του χρήστη Μιχάλης | 21 Απριλίου 2016, 00:43
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μιχάλης' | 21 Απριλίου 2016, 00:43

    Η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως με αυτή τη νομοθεσία και αυτή την αδειοδότηση, θα βάλει τέλος σε "26 χρόνια τηλεοπτικής ασυδοσίας" στην Ελλάδα. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Ο εν λόγω νόμος και η επικείμενη αδειοδότηση, δεν θα βάλει τέλος στην προαναφερόμενη ασυδοσία. Δεν θα τσακίσει τους ολιγάρχες. Δεν θα "ξεκαθαρίσει" το τηλεοπτικό τοπίο. Αντιθέτως, θα επικεντρώσει ακόμα περισσότερη δύναμη στα χέρια των ολιγαρκών που θα αγοράσουν τις άδειες, και θα δημιουργήσει ένα επικίνδυνο προηγούμενο που στη συνέχεια ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί και σε ενδεχόμενες αδειοδοτήσεις περιφερειακών τηλεοπτικών σταθμών, αλλά και των ραδιοφωνικών σταθμών. Η κυβέρνηση, επικαλούμενη μελέτη του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας, ισχυρίζεται πως ο αριθμός των τεσσάρων αδειών προκύπτει από τεχνική μελέτη που δείχνει πως δεν υπάρχει χώρος το διαθέσιμο τηλεοπτικό φάσμα για περισσότερες από 4 συχνότητες εθνικής εμβέλειας, με δύο από αυτές τις συχνότητες να δεσμεύονται για τις εκπομπές της κρατικής τηλεόρασης. Έτσι μένουν δύο συχνότητες, από τις οποίες, για κάποιο "πονηρό" λόγο, η κυβέρνηση προβλέπει αποκλειστικά μετάδοση υψηλής ευκρίνειας (high definition, ή HD), ισχυρίζοντας στη συνέχεια πως έτσι θα χωρέσουν μόνο δύο σταθμοί ανά δίαυλο. Επιπλέον, η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως ο μικρός αριθμός αδειών είναι αναγκαίος για να διασφαλιστεί η λειτουργία "βιώσιμων" τηλεοπτικών επιχειρήσεων. Από αυτή τη μελέτη και αυτούς τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς, που μεταφράζονται πλέον και δια νόμου, προκύπτουν κάποιες απορίες, αλλά και κάποια συμπεράσματα: - Ο μικρός αριθμός πανελλαδικών τηλεοπτικών αδειών που θα δημοπρατηθούν θα σπρώξει την τιμή δημοπράτησης τεχνητά προς τα πάνω. Ποιοι θα έχουν τις βαθιές τσέπες για να αγοράσουν αυτές τις άδειες; Μήπως είναι οι ίδιοι ολιγάρχες που υποτίθεται πως τους "τσακίζει" η κυβέρνηση, ή άλλοι, νέοι ολιγάρχες; - Στην ψηφιακή εποχή υποτίθεται πως έχουν την τεχνική δυνατότητα να εκπέμψουν περισσότερα κανάλια, ακόμα και σε μικρότερο αριθμό συχνοτήτων. Και όντως, σε όλες τις υπόλοιπες χώρες του κόσμου όπου έχει υιοθετηθεί η ψηφιακή τηλεόραση, ο αριθμός των ελεύθερων τηλεοπτικών καναλιών αυξήθηκε. Στο Λονδίνο, οι 5 αναλογικοί τηλεοπτικοί σταθμοί που ήταν διαθέσιμοι στους τηλεθεατές έγιναν περισσότερο από 40 σταθμοί μέσω της ψηφιακής Freeview (δείτε https://ukfree.tv/transmitters/tv/Crystal_Palace) Στη Νέα Υόρκη, περίπου 15 αναλογικοί τηλεοπτικοί σταθμοί έχουν μετατραπεί σε περισσότερο από 50 ψηφιακοί τηλεοπτικοί σταθμοί και σχεδόν όλη η διαθέσιμη μπάντα UHF και VHF είναι γεμάτη (δείτε http://www.rabbitears.info/market.php?mktid=1&sorting=physical, πατήστε expand/contract all για να δείτε λεπτομέρειες για όλα τα κανάλια που εκπέμπουν σε κάθε συχνότητα). Σημειώνεται πως η τηλεοπτική μπάντα στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει ήδη συρρικνωθεί για τις μελλοντικές ανάγκες της κινητής τηλεφωνίας (υπάρχουν κανάλια μόνο μέχρι τον δίαυλο 51 UHF). Αυτή η συρρίκνωση χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση και από την έκθεση του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας για να "δικαιολογήσει" το μικρό αριθμό τηλεοπτικών σταθμών που υποτίθεται πως "χωράνε" και που μπορούν συνεπώς να αδειοδοτηθούν. Και όμως, στη Νέα Υόρκη και σε άλλες μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ δεν τίθεται το παραμικρό θέμα εκπομπής σε σχεδόν όλες τις διαθέσιμες συχνότητες, με αριθμό καναλιών πολύ μεγαλύτερο από αυτόν που προβλέπεται στην Ελλάδα και παρά την "συρρικνωμένη" τηλεοπτική μπάντα. Σημειώνεται επίσης πως η πόλη της Νέας Υόρκης βρίσκεται σε κοντινή απόσταση σε άλλες μεγάλες πόλεις όπως την Φιλαδέλφεια και υπάρχουν πολλές περιοχές ενδιάμεσα σε αυτές τις πόλεις όπου, θεωρητικά τουλάχιστον, θα υπήρχε πρόβλημα "παρεμβολών" ανάμεσα στους σταθμούς των δύο πόλεων. Και όμως, δεν τίθεται τέτοιο θέμα παρόλο που δεν υπάρχουν φυσικά ή γεωγραφικά εμπόδια που να "έκοβαν" το σήμα. Οπότε δεν στέκει το επιχείρημα ότι πρέπει να "προστατεύονται" συχνότητες γειτονικών νομών, περιφερειών κλπ. - Στην Ιταλία και στις ΗΠΑ, μεταξύ άλλων, χρησιμοποιούνται και οι συχνότητες της μπάντας VHF-III για κανάλια, ενώ δεν υπάρχει ανάλογη πρόβλεψη στην Ελλάδα. Ίσως το καλύτερο παράδειγμα προέρχεται από τη γειτονική Ιταλία, όπου σε κάθε πόλη χρησιμοποιούνται νόμιμα όλες οι συχνότητες του διαθέσιμου φάσμα της μπάντας UHF (τα κανάλια 21-60) αλλά και αρκετές συχνότητες της μπάντας VHF (τα κανάλια 5-12) από πολλαπλούς παρόχους δικτύου, με αποτέλεσμα να εκπέμπουν στις μεγάλες πόλεις όπως τη Ρώμη και το Μιλάνο έως και 300 ψηφιακοί τηλεοπτικοί σταθμοί όλων των ειδών σε ελεύθερη μετάδοση. Πως είναι δυνατόν να εκπέμπουν τόσοι πολλοί τηλεοπτικοί σταθμοί στην Ιταλική επικράτεια αλλά στην Ελλάδα να τίθεται θέμα "παρεμβολών" και "διαθέσιμων διαύλων"; (δείτε την ιστοσελίδα http://www.litaliaindigitale.it/lazioindigitale/tvroma, επικαιροποιημένη 17/4/2016). - Δεν ισχύει ο ισχυρισμός ότι σε κάθε δίαυλο "χωράνε" μόνο δύο σταθμοί HD. Δείτε, για παράδειγμα, πόσα κανάλια HD εκπέμπουν στην ίδια συχνότητα στο Λονδίνο (https://ukfree.tv/transmitters/tv/Crystal_Palace). - Δεν φαίνεται να υπάρχει πρόβλεψη για ταυτόχρονη μετάδοση ραδιοφωνικών σταθμών στις ψηφιακές τηλεοπτικές συχνότητες, κάτι που ισχύει σε πολλές άλλες χώρες και επίσης στην Ελλάδα ως ειδικό προνόμιο (;) της ΕΡΤ. - Ο αριθμός των 4 αδειών φαίνεται να προκύπτει από την μελέτη του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας, σύμφωνα με "τεχνικά" και "οικονομικά" στοιχεία, όμως τυχαίνει να είναι ο ίδιος αριθμός που είχε εξαγγείλει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εδώ και ένα χρόνο, από την άνοιξη του 2015. Επίσης, η *δημοπράτηση* των αδειών αναφερόταν στην 47σέλιδη πρόταση της κυβέρνησης προς τους "θεσμούς" (άνοιξη 47) *πριν* αποτελέσει "μνημονιακή δέσμευση." Αυτό προκαλεί ερωτηματικά για τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης. - Και ενώ αποφασίστηκε να είναι 4 ο αριθμός των πανελλαδικών αδειών, διαβάζουμε ότι "εκ των υστέρων" έχει ανατεθεί (στον καθηγητή ΕΜΠ Χρήστο Καψάλη) η διαδικασία δημιουργίας "χάρτη συχνοτήτων." Πως γίνεται να μην υπάρχει χάρτης συχνοτήτων αλλά να λέει η κυβέρνηση, με απόλυτη σιγουριά, ότι μόνο 4 κανάλια "χωράνε"; Θυμίζω πως ο κ. Καψάλης είχε ετοιμάσει και τον περιβόητο "χάρτη συχνοτήτων" των FM το 2008, επί κυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας, ένας χάρτης που, μεταξύ άλλων, συνέχισε τον γνωστό μύθο ότι μόνο 35-40 ιδιωτικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί "χωρούν" στην Αττική και 28 στη Θεσσαλονίκη, ενώ στην πραγματικότητα ο αριθμός ακόμα και σήμερα είναι πολύ μεγαλύτερος χωρίς να τίθεται θέμα ασφάλειας στην αεροναυτιλία (που είναι συνήθως η "δικαιολογία" που ακούγεται για τον "αναγκαίο" περιορισμό συχνοτήτων). Ο ίδιος χάρτης "ξέχασε" πολλές περιοχές της Ελλάδας, όπως για παράδειγμα νησιά στα οποία δεν δόθηκε καμία συχνότητα, έστω και για τα προγράμματα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, ενώ δεν λαμβάνουν σήμα από άλλο Ελληνικό κέντρο εκπομπής. Επίσης, ο εν λόγω χάρτης συνέχισε το γνωστό μύθο ότι η εκπομπή σταθμών πάνω από τους 101 ή 102 ή 104 MHz στα FM σε περιοχή όπου υπάρχει αεροδρόμιο, δεν πρέπει να επιτρέπεται (πάλι για λόγους "παρεμβολών"). Ένας μύθος που καταρρίπτεται από την πραγματικότητα που υπάρχει σε σχεδόν όλες τις υπόλοιπες χώρες, όπου ακόμα και στις μεγαλύτερες πόλεις εκπέμπουν σταθμοί μέχρι και τους 108 MHz, όπου τελειώνει η μπάντα των FM, με πλήρη ισχύ και χωρίς να προκαλούν το παραμικρό πρόβλημα στις επικοινωνίες της αεροναυτιλίας. Όσο για το παραμύθι περί "παρεμβολών" στην αεροναυτιλία... χρησιμοποιώντας τη Θεσσαλονίκη ως παράδειγμα, εφόσον όντως η λειτουργία περισσότερων από 27-28 ραδιοφωνικών σταθμών προκαλεί επικίνδυνες "παρεμβολές" στην αεροναυτιλία, θα έπρεπε οι υπόλοιποι σταθμοί να κλείσουν αμέσως και η συνέχιση της λειτουργίας τους αποτελεί εγκληματική πράξη του κράτους που βάζει ζωές σε κίνδυνο. Εάν όμως δεν ισχύει αυτός ο ισχυρισμός και δεν προκαλούν παρεμβολές οι περισσότεροι από 27-28 σταθμοί, αυτό σημαίνει πως οι ισχυρισμοί περί παρεμβολών ήταν και είναι ψέμματα. Αξίζει να σημειωθεί πως σε Ευρωπαϊκές πόλεις όπως την Ρώμη, το Μιλάνο, την Μαδρίτη, και την Κωνσταντινούπολη εκπέμπουν νόμιμα 90-102 σταθμοί στα FM χωρίς το παραμικρό πρόβλημα παρεμβολών προς την αεροναυτιλία. Αυτά αναφέρονται γιατί αποδεικνύεται πως ο "χάρτης συχνοτήτων" του κ. Καψάλη είτε έκρυβε κάποιες σκοπιμότητες ή ήταν βασιζόμενος σε λανθασμένα τεχνικά στοιχεία. Και όμως, τώρα πρέπει να περιμένουμε πως ο ίδιος κ. Καψάλης μπορεί να φτιάξει ένα σωστό χάρτη συχνοτήτων για την ψηφιακή τηλεόραση; - Αληθεύει ότι η έκθεση του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας δίνει αυτομάτως τις "αμφισβητούμενες" συχνότητες στις παραμεθόριες περιοχές, αυτομάτως στις γειτονικές χώρες, με αποτέλεσμα να περιορίζεται ο διαθέσιμος αριθμός συχνοτήτων προς διάθεση για την Ελλάδα; Εφόσον ισχύει αυτό, μιλάμε για μεγάλο σκάνδαλο. - Η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως ο μικρός αριθμός αδειών θα διασφαλίσει την βιώσιμη λειτουργία των τηλεοπτικών σχημάτων που θα αδειοδοτηθούν, σε μία εποχή οικονομικής δυσκολίας και κρίσης. Αγνοεί το παράδειγμα αρκετών Ευρωπαϊκών χωρών, όπως για παράδειγμα την πλούσια Ελβετία αλλά και τη Γερμανία, όπου ακόμα και με περιορισμένο αριθμό ιδιωτικών καναλιών, έχουν προκύψει κατά το πρόσφατο παρελθόν, μεγάλης κλίμακας πτωχεύσεις τηλεοπτικών σταθμών εθνικής εμβέλειας (όπως, για παράδειγμα, οι ιδιωτικοί σταθμοί εθνικής εμβέλειας TV3 και Tele24 της Ελβετίας, που έκλεισαν μέσα σε δύο χρόνια από την έναρξη τους). Επίσης, αυτός ο ισχυρισμός από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά αποτελεί ομολογία πως η οικονομική κατάσταση της χώρας δεν πρόκειται να βελτιωθεί επί κυβερνήσεως τους, ασχέτως από τα μεγάλα τους λόγια για την επερχόμενη "ανάπτυξη" που όμως δεν έρχεται ποτέ. - Φυσικά δεν υπάρχει ούτε κουβέντα για την προκήρυξη νέου διαγωνισμού αδειοδότησης για νέους ψηφιακούς παρόχους και κατάργηση του μονοπωλίου της DIGEA. Γιατί; Και σαν να μην φτάνει αυτό, η αδειοδότηση γίνεται χωρίς να υπάρχει πρόβλεψη για το παραμικρό δεσμευτικό ποιοτικό κριτήριο ως προς το πρόγραμμα που θα μεταδίδουν οι αδειούχοι τηλεοπτικοί σταθμοί. ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Η αδειοδότηση αυτή γίνεται παρακάμπτοντας αντισυνταγματικά και παράνομα τις "ανεξάρτητες αρχές" όπως το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης και την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων, οι οποίες παραμένουν χωρίς ηγεσία και ουσιαστικά εκτός λειτουργίας, σε αντίθεση με σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, που φαίνεται να τις αγνοεί η κυβέρνηση. (http://www.liberal.gr/arthro/33907/politiki/2016/apofasi-tis-olomeleias-tou-ste-tinazei-ston-isonaerasin-tin-tropologia-pappa-gia-tis-tileoptikes-adeies.html, http://www.typologies.gr/enstasi-apo-koryfeo-syntagmatologo-tis-choras/) Επίσης, η Ευρωπαϊκή νομοθεσία υποχρεώνει να γίνονται οι ραδιοτηλεοπτικές αδειοδοτήσεις από *ανεξάρτητες* αρχές. Συγκεκριμένα: Requirement to create national regulatory authorities independent of ministries and industry is a common feature of the latest EU regulatory frameworks in many sectors, including telecommunications. - 1998 OREJA REPORT recognized "the need for regulatory bodies for the audiovisual sector which are independent from political power." - 1999 COMMISSION COMMUNICATION entitled "Principles and Guidelines for the Community's Audiovisual Policy in the Digital Age," stated that "regulatory authorities should be independent of government and operators." - 2003 discussion paper preceding the revision of the TELEVISION WITHOUT FRONTIERS (TWF) Directive: "the Commission attaches particular importance to developing independent national regulatory bodies in the audiovisual sector." - AUDIOVISUAL MEDIA SERVICES (AVMS) DIRECTIVE: Member States shall take appropriate measures to provide each other and the Commission with the information necessary for the application of this Directive, in particular Articles 2, 3 and 4, in particular through their competent independent regulatory bodies. και Member States are free to choose the appropriate instruments according to their legal traditions and established structures, and, in particular, the form of their competent *****independent regulatory bodies*****, in order to be able to carry out their work in implementing this Directive impartially and transparently. More specifically, the instruments chosen by Member States should contribute to the promotion of media pluralism. - EU Regulatory framework for electronic communications, in particular the new Article 3 of Directive 2002/21/EC, as amended by Directive 2009/140/EC (Framework Directive) provides for an extensive list of requirements for independence of telecommunications regulators. Paragraphs 2 and 3 (since 2002) require that: Member States shall guarantee the independence of national regulatory authorities by ensuring that they are legally distinct from and functionally independent of all organizations providing electronic communications networks, equipment or services Member States shall ensure that national regulatory authorities exercise their powers impartially, transparently, and in a timely manner. These requirements strengthened in 2009 through qualifying further the wording and adding the following: Member States shall ensure that national regulatory authorities have adequate financial and human resources to carry out the task assigned to them. *****...national regulatory authorities...shall not seek or take instructions from any other body in relation to the exercise of these tasks assigned to them under national law implementing Community law.***** Member States shall ensure that the head of a national regulatory authority, or where applicable, members of the collegiate body fulfilling that function...may be dismissed only if they no longer fulfil the conditions required for the performance of their duties which are laid down in advance in national law. *****Protecting the independence of the media from political influence is meant to give effect to the fundamental freedom of the media, which is derived from the freedom of expression enshrined in the EU and the international legal order in Article 11 of the Charter of Fundamental Rights of the EU and Article 10 of the European Convention on Human Rights.***** ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΘΕΜΑΤΑ Ουσιαστικά, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί μία οδυνηρή μνημονιακή δέσμευση για πολιτικό κέρδος. Αυτός ο νόμος θα επιτρέψει μόνο σε ολιγάρχες να εκπέμψουν και που βασίζεται επίσης σε ψευδή τεχνικά στοιχεία, δια μέσου της περιβόητης μελέτης του πανεπιστημίου της Φλωρεντίας. Επίσης, αν τελικά προχωρήσει αυτή η αδειοδότηση με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, δημιουργεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο για τους περιφερειακούς τηλεοπτικούς σταθμούς, καθώς η κυβέρνηση πολύ εύκολα θα μπορεί να επικαλεστεί έναν "περιορισμένο αριθμό" διαθέσιμων τηλεοπτικών διαύλων και το σύστημα δημοπρατήσεων των αδειών για να βάλει λουκέτο, στην ουσία, στα περισσότερα επαρχιακά τηλεοπτικά κανάλια της χώρας. Κανάλια που σε ορισμένες περιπτώσεις αποτελούν μία από τις ελάχιστες σχετικά ελεύθερες φωνές στο τοπίο των Ελληνικών συμβατικών μέσων ενημέρωσης. Το ίδιο επίσης μπορεί να εφαρμοστεί και σε ενδεχόμενη αδειοδότηση των ραδιοφωνικών σταθμών, επιτρέποντας μόνο σε όσους έχουν βαθιές τσέπες εν καιρό κρίσης να αδειοδοτηθούν και κλείνοντας "με το γάντι" εκατοντάδες άλλους ραδιοφωνικούς σταθμούς και μικρές επιχειρήσεις. Και πριν μιλήσει κάποιος για το "χαμηλό επίπεδο" εκπομπών πολλών περιφερειακών τηλεοπτικών σταθμών και επαρχιακών ραδιοφωνικών σταθμών, αξίζει να σημειωθεί πως με το αβέβαιο νομικό πλαίσιο λειτουργίας που επικρατεί εδώ και δεκαετίες στον Ελληνικό ραδιοτηλεοπτικό χώρο, πολλοί ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί διστάζουν να προχωρήσουν σε επενδύσεις (τεχνικού εξοπλισμού, προγράμματος, κλπ.) φοβούμενοι ότι αυτές οι επενδύσεις θα πάνε "χαμένες" σε περίπτωση που δεν αδειοδοτηθούν. Αυτός ο φόβος είναι λογικός και υπαρκτός, καθώς όπως είδαμε από τις ραδιοφωνικές αδειοδοτήσεις που έγιναν το 2001 και το 2002 στο νομό Αττικής, οι σταθμοί δεν επιλέχθηκαν με αξιοκρατικά κριτήρια, πολλοί σταθμοί που είχαν και υψηλό επίπεδο προγράμματος, και ακροατήριο, και προσωπικό, και επενδύσεις αναγκάστηκαν να κλείσουν, κλπ. Οπότε το επιχείρημα ότι οι καλύτεροι απαραιτήτως θα αδειοδοτηθούν, δεν στέκει. Μάλιστα, η ραδιοφωνική αδειοδότηση του 2002 ακυρώθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας το 2004 για τις πολλές παρατυπίες που παρουσίασε. Επίσης, στο εξωτερικό, υπάρχουν πολλά κανάλια που όντως μεταδίδουν εκπομπές τύπου "τηλεμάρκετινγκ" όλη μέρα, νόμιμα και με άδεια. Δεν είναι "εξαίρεση" η Ελλάδα. Και ενώ η κυβέρνηση μας προσφέρει μαθήματα νομιμοφροσύνης, ο ραδιοφωνικός σταθμός που είναι ιδιοκτησία του ΣΥΡΙΖΑ, ο "Στο Κόκκινο" εκπέμπει σε πολλές περιοχές της χώρας (όπως για παράδειγμα την Ρόδο) σε συχνότητες που έχουν χαρακτηριστεί προς το ΕΣΡ ως συχνότητες "μη ενημερωτικών" σταθμών, ενώ ο Στο Κόκκινο μεταδίδει ενημερωτικό πρόγραμμα. Μπορεί ο εν λόγω νόμος να είναι άδικος και άνισος, όμως δεν παύει να είναι νόμος του κράτους που το ίδιο το ΣΥΡΙΖΑ δεν εφαρμόζει κατά του εαυτού του, ενώ ταυτοχρόνως δεν υπάρχει κουβέντα από την κυβέρνηση για αλλαγή αυτού του παράλογου νόμου, κάτι που θα επέτρεπε σε άλλους ενδιαφερόμενους να μπουν στην αγορά των "ενημερωτικών" σταθμών αντί για το κλειστό κύκλο σταθμών που είχαν δηλώσει, κάποτε, στο ΕΣΡ ότι οι σταθμοί τους μεταδίδουν ενημερωτικό πρόγραμμα. Επίσης, θα μπορούσε η κυβέρνηση να καταργήσει αυτόν τον απαράδεκτο διαχωρισμό ανάμεσα σε "ενημερωτικούς" και "μη ενημερωτικούς" σταθμούς, είτε στην τηλεόραση, είτε στο ραδιόφωνο. Αυτός ο διαχωρισμός δεν υπάρχει στις περισσότερες χώρες, ούτε υπάρχουν "ειδικά προνόμια" σε συγκεκριμένους σταθμούς μόνο και μόνο επειδή μεταδίδουν "ενημερωτικό" πρόγραμμα. Αυτό θα έπρεπε να σταματήσει και στην Ελλάδα. Είναι ξεκάθαρο πως η κυβέρνηση "σωτηρίας" του ΣΥΡΙΖΑ δεν ενδιαφέρεται ούτε να τσακίσει τους ολιγάρχες, ούτε για την πολυφωνία, ούτε για το "ξεκαθάρισμα" του τοπίου των ΜΜΕ. Ενδιαφέρεται μόνο να αποκτήσει και να διατηρήσει ισχυρό έλεγχο στα ΜΜΕ της χώρας, να μειώσει την πολυφωνία και το δημοκρατικό διάλογο, και φυσικά να υπηρετήσει τα θελήματα της τρόικας και των "Ευρωπαίων". Αντί να υπάρξει νομικό πλαίσιο που επιτρέπει ένα μεγάλο αριθμό καναλιών όλων των ειδών να εκπέμψει, αντί να υπάρχει πρόβλεψη για φωνές που είναι αποκλεισμένες από τα ΜΜΕ τόσα χρόνια, αντί να υπάρχουν ποιοτικά κριτήρια που θα πρέπει να τηρήσουν όλοι οι αδειούχοι, αντί να υπάρχει νόμος που ανταποκρίνεται στην τεχνολογική πραγματικότητα, έχει ψηφιστεί ένας νόμος-παρωδία που γελοιοποιεί τους ισχυρισμούς και τους πανηγυρισμούς περί "τσακίσματος" των ολιγαρκών και που δεν αποτρέπει καμία από τις πολλές αδικίες του νομικού πλαισίου λειτουργίας των ραδιοτηλεοπτικών μέσων της χώρας.