• Σχόλιο του χρήστη 'Γ. Παπαδάκης' | 24 Απριλίου 2016, 07:41

    4.1.α: Η «αποκλειστική δραστηριοποίηση στον τομέα των μέσων ενημέρωσης» να διευκρινισθεί ότι δεν «αποκλείει» οι υποψήφιες εταιρείες να δραστηριοποιούνται και σε άλλες, συνδεδεμένες ή συναφείς δραστηριότητες που όχι μόνο δεν αποτελούν ασυμβίβαστο, αλλά είναι δραστηριότητες είτε απαραίτητες για παρόχους περιεχομένου (όπως η παραγωγή οπτικοακουστικού περιεχομένου, σειρές, εκπομπές κλπ), είτε αναγκαία συμπληρωματικές στην λειτουργία τους, όπως γίνεται παντού στον κόσμο (π.χ. η δραστηριοποίηση στο Internet με την λειτουργία του επίσημου website του παρόχου). 4.1. στο τέλος: Θα πρέπει επίσης να προστεθεί ότι, όπως ακριβώς κάποια εταιρικά έγγραφα π.χ για τις κοινοπραξίες είναι (ορθά) ανεκτό να προσκομίζονται μέσα σε 3μηνο μετά από την χορηγηση της άδειας, ετσι κι αν χρειασθεί οποιοσδήποτε ελληνας ή ξένος υποψήφιος επενδυτής είτε ως υποψήφιος είτε ως μέτοχος να προσαρμόσει τον σκοπό του καταστατικού του στις προβλέψεις της προκήρυξης, να μπορεί να προσκομίσει το νέο του προσαρμοσμένο καταστατικό επίσης μέσα σε 3μηνο μετά από την χορηγηση της άδειας. Α.2.2, Β.2.3 και αλλού, όπου γίνεται η αναφορά σε υποχρεωση υποβολής ΦΕΚ: Αφενός όπως είναι γνωστό έχει καταργηθεί το ΦΕΚ για πολλές από τις εταιρικές δημοσιεύσεις, αφετέρου, όπου το ΦΕΚ υπάρχει ακόμη, έχει στην πρακτική (ακόμα και του Δημοσίου), λόγω της τεράστιας χρονοκαθυστέρησης μεταξύ της υποβολής των εγγράφων και της διαθεσιμότητας του φύλλου (καμιά φορά υπερβαίνει τον 1,5 χρόνο!)αντικατασταθεί από την απόδειξη υποβολής στο ΓΕΜΗ. Αρα το σωστό θα ήταν να συμπληρωθούν οι σχετικές αναφορές στα ΦΕΚ με το κείμενο «Σε περίπτωση που δεν έχει εκδοθεί κάποιο ΦΕΚ, υποβάλλεται εναλλακτικά το σχετικό εταιρικό έγγραφο όπως κατατέθηκε ηλεκτρονικά από την εταιρεία στο ΓΕΜΗ.» Επίσης να διευκρινισθεί ότι τα ΦΕΚ δεν απαιτείται να υποβληθούν επικυρωμένα, όπως προβλέπεται επίσημα στην κείμενη νομοθεσία εδώ και πολλά χρόνια αλλά πολλές φορές η Διοίκηση, λανθασμένα, τα ζητά. Γ.1.1.εδ τελ, Γ.2. & Γ.2.2.: Αναφέρομαι στο μέρος «Για […] τους μετόχους της αιτούσας εταιρίας, εφόσον είναι άλλες εταιρίες, αναφέρονται τα παραπάνω στοιχεία και για τους μετόχους ή εταίρους αυτών, που είναι υποχρεωτικώς φυσικά πρόσωπα.», και το σχόλιό μου είναι το εξής: Προφανώς ο σκοπός του νομοθετη δεν ήταν να περιορίσει την οικονομική ελευθερία με το να αποκλείσει την συμμετοχή σε περισσότερα από ένα επίπεδα μετοχικής συμμετοχής οποιουδήποτε επενδυτή (κάτι εξαιρετικά συνηθισμένο στην εταιρική πρακτική στην Ελλάδα και το εξωτερικό στην δόμηση μεγάλων ομίλων) αλλά να εξασφαλίσει ότι εφόσον μέτοχος της υποψήφιας είναι άλλη εταιρεία (και αυτής άλλη, και ούτω καθ’ εξής) στο ανώτατο επίπεδο της μετοχικής διάστρωματωσης, δηλαδή απώτατα, η μετοχική σύνθεση πρέπει να φθάνει υποχρεωτικά σε φυσικά πρόσωπα, ώστε το Δημόσιο να γνωρίζει ποιοι είναι τα φυσικά πρόσωπα που απώτα ελέγχουν την υποψήφια εταιρεία. Δηλαδή αυτό που προτείνω είναι να διευκρινισθεί ότι εφόσον μέτοχοι ή εταίροι της υποψήφιας είναι άλλες εταιρίες, [να προστεθεί: και αυτών άλλες], να πρέπει να υποβάλλεται κατάσταση μετόχων ή εταίρων και των εταιριών αυτών, [και να προστεθεί: καθώς και των μετόχων των μετόχων τους και ούτω καθεξής], μέχρι να φθάσουν [να προστεθεί: απώτατα] υποχρεωτικά σε φυσικά πρόσωπα. Στο ίδιο σημείο και για τους ίδιους ακριβώς λόγους, η διατύπωση, όσον αφορά τους μετόχους των υποψηφίων σε έναν διεθνή διαγωνισμό να είναι "ανώνυμες εταιρείες", είμαι της άποψης ότι δεν εξυπηρετεί κανένα σκοπό και παράγει ερμηνευτικά και νομικά προβλήματα, αφού η έννοια της ανωνυμης εταιρείας υπάρχει εκτός από την Ελλάδα σε ελάχιστες χώρες (όπου μάλιστα είναι και σπάνιες). Προφανώς ο σκοπός του νομοθέτη δεν ήταν να αποκλείσει τις κεφαλαιουχικές εταιρείες κάθε μορφής (όπως οι ΕΠΕ και οι αντίστοιχες "λιμιτεδ" του εξωτερικού). Αρα το ορθότερο θα ήταν να διευκρινισθεί και ερμηνευθεί ότι ο σκοπός του νομοθετη δεν ήταν (και δεν θα μπορούσε νομικά παραδεκτά να είναι)να αποκλεισθούν π.χ οι εταιρείες περιορισμένης ευθύνης και, συνακόλουθα να διευκρινισθεί ότι κάθε μορφής κεφαλαιουχικές εταιρείες με ονομαστικοποίηση είναι αποδεκτές νομικές μορφές για την συμμετοχή των μετόχων των υποψηφίων. Ετσι και ο σκοπός του νομοθέτη εξυπηρετείται, αφού υπάρχει πλήρης διαφάνεια από την αρχή μέχρι το τέλος της ιδιοκτησιακής διαστρωμάτωσης, και δεν παράγονται νομικά προβλήματα με τον περιορισμό της εταιρικής ελευθερίας με τον αποκλεισμό της συμμετοχής ομίλων επιχειρήσεων ή νόμιμων εταιρικών μορφών με ονομαστικοποίηση, χωρίς κανένα δικαιολογητικό λόγο.