• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΣΡ' | 15 Ιουλίου 2016, 12:20

    Ο καθορισμός της δημοπρασίας ως μοναδικής επιτρεπόμενης μεθόδου διάθεσης διαφημιστικού χρόνου στην αγορά (άρθρο 4Α του ΣχΝ) παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της οικονομικής ελευθερίας (άρθρο 5 παρ. 1 Σ) και τη συνακόλουθη αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων, χωρίς μάλιστα να γίνεται επίκληση υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος προς αυτό. Περαιτέρω ενδέχεται να οδηγήσει σε νόθευση των κανόνων του υγιούς ανταγωνισμού, εφόσον με τη διαδικασία δημοπράτησης οι μικρότερες εταιρείες θα αδυνατούν να ανταγωνιστούν τις μεγαλύτερες για την απόκτηση διαφημιστικού χρόνου ειδικώς στις ζώνες υψηλής τηλεθέασης (prime time). Το δε κόστος του υπερτιμολογημένου μέσω της δημοπράτησης τελικού προϊόντος θα μετακυλήσει στον τελικό καταναλωτή, αυξάνοντας με τη σειρά του το κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών.