• Σχόλιο του χρήστη 'Δημητριος Νικ. Δασκαλάκης.' | 14 Ιανουαρίου 2021, 01:06

    Δεν συμφωνώ με την αδικαιολόγητη μετεξέλιξη της Επιτροπής Βιοηθικής σε Επιτροπή Βιοηθικής και Τεχνοηθικής. Δεν παρατίθενται οι λόγοι που καθιστούν αναγκαία την σύσταση της εν λόγω επιτροπής και κυρίως δεν εξηγείται γιατί η νομίμως υφιστάμενη και λειτουργούσα επιτροπή βιοηθικής κρίθηκε ακατάλληλη να συνεχίσει το επιστημονικό της έργο. Ο όρος "Τεχνοηθική" είναι καινοφανής και εισέτι μη καθιερωμένος στον χώρο της επιστήμης, αποτελεί νεολογισμό με απροσδιόριστη ερμηνευτική απόδοση. Επίσης συνιστά αντίφαση εν τοις όροις, δεδομένου ότι η ηθική αναφέρεται στο ανθρώπινο πρόσωπο, ενώ το πρώτο συνθετικό "τεχνο" αναφέρεται σε αυτό που έχει κατασκευαστεί από τον άνθρωπο, κατ΄απομίμηση πράγματος, που υπάρχει σε φυσική κατάσταση. Προφανώς στις έννοιες "Τεχνητή βροχή, "τεχνητή γλώσσα", "τεχνητό νεφρό" ήρθε να προστεθεί και η "τεχνητή ηθική". Μια "τεχνοηθική" που δεν θα αφορά τα ανθρώπινα όντα αλλά θα προσιδιάζει στις δομές της τεχνητής νοημοσύνης! Η κυβερνητική αυτή πρωτοβουλία για την σύσταση επιτροπής βιοηθικής και τεχνοηθικής έρχεται να επιβεβαιώσει το άρθρο του αμερικανικού περιοδικού Forbes με τον τίτλο «Ο Τρανσουμανισμός και το μέλλον της ανθρωπότητας. Επτά τρόποι, Ο Κόσμος θα αλλάξει μέχρι το 2030". Η μετάβαση του ανθρώπινου όντος στον τρανσουμανισμό/μετανθρωπισμό, περιλαμβάνει πράγματα αδιανόητα για τον κοινό νου, ως προς τα οποία δεν υπάρχει καμία πληροφόρηση και ενημέρωση του ελληνικού λαού. Εύλογα μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι η μεγάλη αυτή κρίση της δημόσιας υγείας εργαλειοποιείται προς εξυπηρέτηση σκοπών αλλοτρίων, μεταξύ των οποίων είναι και ο μετασχηματισμός της κοινωνίας και η μετεξέλιξη του ανθρωπίνου είδους. Κάθε μία νομίμως εκλεγμένη κυβέρνηση οφείλει να μεριμνά για την διαφώτιση και για την πολύπλευρη και αντικειμενική ενημέρωση των πολιτών για τις φιλοσοφικές, κοινωνιολογικές και ηθικές προκλήσεις του μέλλοντος, ώστε αυτοί να μην καταλαμβάνονται εξαπίνης αλλά να συμμετέχουν ενεργά και δραστήρια στην οργάνωση και στην διαμόρφωση της κοινωνίας της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα. Πιο επιτακτικά, όσο ποτέ άλλοτε εγείρεται το εξής ερώτημα: Η τεχνολογική πρόοδος προορίζεται να εξυπηρετήσει την βελτίωση των συνθηκών της ζωής των ανθρώπων ή μήπως στοχεύει στην υποταγή του πολίτη σε ένα τυραννικό ψηφιακό ολοκληρωτικό κράτος; Σε αυτό το ερώτημα, δεν επιτρέπεται καμία κυβέρνηση να αποφασίσει ερήμην του λαού αλλά οφείλει να αφουγκραστεί τις αγωνίες και τις ανησυχίες των πολιτών. Σε κάθε ευνομούμενη δημοκρατική κοινωνία, οι κυβερνήσεις αντλούν την δύναμή τους από τον λαό, στον οποίο και λογοδοτούν.