• Σχόλιο του χρήστη 'Μάρκος Γκαστίν (Ένωση Ελληνικού Ντοκιμαντέρ)' | 12 Μαρτίου 2015, 10:54

    Υπάρχει μια παρεξήγηση για το θέμα της «εξωτερικής παραγωγής». Σε κάθε σύγχρονη δημόσια τηλεόραση του κόσμου τα «δημιουργικά» προγράμματα (σειρές, τηλεταινίες, δημιουργικά ντοκιμαντέρ, κορυφαία δημοσιογραφικά ντοκιμαντέρ...) είναι αποκλειστικά «εξωτερικής παραγωγής», είτε σε μορφή ανάθεσης παραγωγής, είτε σε μορφή συμπαραγωγής ή προαγορά. Γίνονται από ανεξάρτητους παραγωγούς που συμβάλλονται με το κρατικό σταθμό, ο οποίος ορίζει λεπτομερώς τις προδιαγραφές του προγράμματος και ελέγχει, μέσω των «commissioning editors» (υπεύθυνοι προγράμματος) του, την αρτιότητα και την συμμόρφωση του εν λόγω προγράμματος. Συμφωνούμε λοιπόν να περιοριστεί η «εξωτερική παραγωγή» αν εννοούμε την ανάθεση «εκτελεστής παραγωγής» σε εξωτερικούς παραγωγούς. Διαφωνούμε όμως αν εννοούμε την σύμβαση έργου με ανεξάρτητους παραγωγούς. Προτείνουμε λοιπόν, για να ενθαρρύνουμε πραγματικά την ποιότητα και τη δημιουργικότητα του προγράμματος της δημόσιας τηλεόρασης, το τωρινό νομοσχέδιο να μην περιέχει καθόλου το περιορισμό των 25% για την ανάθεση «εξωτερικής παραγωγής» και να αφήσει τη διοίκηση της ΕΡΤ να καθορίσει την πολιτική του σε σχέση με το πρόγραμμα. Αντίθετα, θα έπρεπε να δώσει έναν όριο στα λειτουργικά έξοδα, έτσι ώστε το ποσοστό του προγράμματος να αυξηθεί.