Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Παρίκος Γεωργιος' | 27 Ιουνίου 2011, 07:50

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Γεώργιος Ι. Παρίκος, Εκδόσεις ΙΩΝ Διαβούλευση για τον ΕΥΔΟΞΟ Άρθρο 1. Η έννοια του συγγράμματος κ.λπ. Σύγγραμμα έντυπο ή ηλεκτρονικό είναι το συγκροτημένο διδακτικό περιεχόμενο που καλύπτει την βασική ύλη διδασκαλίας ενός πανεπιστημιακού γνωστικού αντικειμένου που διδάσκεται εντός ενός προσδιορισμένου εξαμηνιαίου μαθήματος σε συγκεκριμένες ώρες σε θεωρητικό ή εργαστηριακό περιβάλλον ή σε μικτό θεωρητικό και εργαστηριακό περιβάλλον. Η έκταση ενός πανεπιστημιακού συγγράμματος κυμαίνεται σύμφωνα με τη παγκόσμια πανεπιστημιακή βιβλιογραφία, από 350 έως 1500 σελίδες και εξαρτάται από το γνωστικό αντικείμενο αλλά και τις ώρες εβδομαδιαίας διδασκαλίας. Ο θεσμός των σημειώσεων υπήρξε και στο παρελθόν υπάρχει και σήμερα. Ο νόμος «Γιαννάκου» αλλά και μεταγενέστερες Υπουργικές αποφάσεις καθορίζουν υποχρέωση των μελών ΔΕΠ/ΕΠ για παροχή συμπληρωματικών σημειώσεων δηλονότι οι προτάσεις συγγραμμάτων εκ μέρους των διδασκόντων στα ΑΕΙ/ΤΕΙ συνοδεύονται από εισήγηση, που προβλέπεται από τον νόμο, πως καλύπτουν τουλάχιστον το 70% της διδακτικής ύλης. Άρα με πρόσθετες σημειώσεις καλούνται να καλύψουν κυρίως τις επιστημονικές εξελίξεις των τελευταίων 2-3 ετών που εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να περιέχουν τα κυκλοφορούντα και προτεινόμενα επιστημονικά συγγράμματα. Η παροχή δωρεάν σημειώσεων εκ μέρους των καθηγητών σύμφωνα με τον νόμο (Γιαννάκου) είναι υποχρέωση των διδασκόντων κάτι που δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο και το γνωρίζουν αυτό όσοι για προπτυχιακά ή και για μεταπτυχιακά έχουν σπουδάσει σε ξένα πανεπιστήμια, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τα κύρια συγγράμματα και πιθανόν τα βοηθητικά βιβλία όπου και όταν αυτά κρίνονται απαραίτητα από τις εισηγήσεις των σχολών. Όταν βεβαίως ομιλούμε για ηλεκτρονικές σημειώσεις δεν εννοούμε την «γκρίζα» βιβλιογραφία, η οποία μπορεί μεν ως εργασία πτυχιακών ή μεταπτυχιακών φοιτητών να βρίσκεται ως μοναδικό αντίτυπο στην έντυπη βιβλιοθήκη αλλά είναι αμφίβολο αν μπορεί να διανέμεται στο διαδίκτυο, χωρίς να εγερθούν αξιώσεις αποζημιώσεων από κατόχους πνευματικών και γραμμικών δικαιωμάτων. Η έννοια της έκτασης της ύλης ενός Πανεπιστημιακού συγγράμματος σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα κυμαίνεται συνήθως από 350 έως 950 σελίδες και μερικές φορές τις υπερβαίνει. Το μέγεθος του βιβλίου εξαρτάται όμως από το γνωστικό αντικείμενο που αναπτύσσει. Ας λάβουμε υπ’ όψη ότι στα μεταφρασμένα ξενόγλωσσα ως εκδότες ακολουθούμε απαρέγγλιτα τη σελιδοποίηση που έχουν στο πρωτότυπο και στην περίπτωση που δύο τόμοι αγγίζουν ή υπερβαίνουν τις 1000 σελίδες τότε για πρακτικούς λόγους πολλές φορές το εκδίδουμε ως δίτομο. Εδώ στη περίπτωση διανομής δίτομου έργου για λόγους εξοικονόμησης πόρων μπορεί να μην διανέμεται βιβλίο – βοήθημα. Επίσης ένα σύγγραμμα συγγραφέα που για χρηστικούς λόγους έχει εκδοθεί ως δίτομο αν σε μια σχολή διδάσκεται η ύλη ενός τόμου τότε διανέμεται μόνο ο ένας τόμος. Αν σε μια δεύτερη σχολή διδάσκεται η ύλη και των δύο τόμων αν η δύο τόμοι μαζί δεν υπερβαίνουν τις 1000 σελίδες να μπορούν να διανέμονται και οι δύο τόμοι. Έτσι υπάρχει οικονομία στη σχολή που διανέμει τον ένα τόμο.