• Σχόλιο του χρήστη 'Ελισάβετ Γεωργιάδου' | 29 Ιουνίου 2011, 09:01

    Η Δευτεροβάθμια Τεχνική Εκπαίδευση δεν είναι κατάρτιση και εάν θεωρήσουμε πως οι επαγγελματικοί Τομείς και οι Ειδικότητες του Τεχνολογικού Λυκείου θα πρέπει να έχουν την απαιτούμενη συμβατότητα με τις κοινωνικές και αναπτυξιακές ανάγκες της χώρας τότε θα πρέπει να αλλάζουν κάθε φορά που αλλάζουν αυτές οι ανάγκες. Θεωρούμε αναγκαίο να υπάρχουν κάποιοι βασικοί τομείς σε όλη τη χώρα που να καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα επαγγελμάτων και στα οποία ο απόφοιτος να μπορεί να έχει επαγγελματικά δικαιώματα. Το Τεχνολογικό λύκειο θα πρέπει να υψωθεί σ’ ένα ενιαίο εκπαιδευτικό επίπεδο εξισωμένο με εκείνο του Γενικού Λυκείου. Έτσι, αφετηριακή θέση του Υπουργείου δε θα πρέπει να είναι η μονοδιάστατη εκείνη προσέγγιση που μετατρέπει τη Λυκειακή βαθμίδα σε απλό προθάλαμο της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, αλλά μια προσέγγιση που απαιτεί την αυτοτελή συγκρότηση των ειδικοτήτων του κάθε τομέα. Το Τεχνολογικό Λύκειο θα πρέπει να απαντά στη διαφορετικότητα των μαθητών, στις διαφορετικές επιθυμίες και δυνατότητές τους. Να γίνει ένα σχολείο που να εξασφαλίζει ίσες ευκαιρίες και να είναι αντίθετο σε κάθε μορφή περιθωριοποίησης και αποκλεισμού των μαθητών και ιδιαίτερα αυτών με καλλιτεχνικές κλίσεις. Τα μέλη του Πανελληνίου Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πτυχιούχων Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών θεωρούμε αναγκαία την ένταξη του τομέα Εφαρμοσμένων Τεχνών στο νέο Τεχνολογικό λύκειο με τις ειδικότητες:  Γραφικών Τεχνών,  Διακοσμητών,  Συντηρητών Έργων Τέχνης,  Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών Μέσων, για τους παρακάτω λόγους: 1. Είναι ο μοναδικός τομέας με προσανατολισμό στις καλές και εφαρμοσμένες τέχνες. Σε μια χώρα που γέννησε τον πολιτισμό δεν μπορεί να υπάρξει παιδεία χωρίς τέχνη, ούτε τέχνη χωρίς παιδεία. Ζητούμε να μη στερήσετε από τους μαθητές με ιδιαίτερες καλλιτεχνικές κλίσεις, τη δυνατότητα να τις καλλιεργήσουν. 2. Οι ειδικότητες του τομέα Εφαρμοσμένων τεχνών έχουν αυξημένη ζήτηση σε επίπεδο δευτεροβάθμιας και μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, όπως προκύπτει από τις προτιμήσεις στα μηχανογραφικά δελτία των μαθητών και τις υψηλές βάσεις εισαγωγής (οι βάσεις εισαγωγής για όλα τα αντίστοιχα τμήματα των ΑΤΕΙ κατατάσσουν τις σχολές αυτές στην πρώτη πεντάδα ζήτησης). Είναι γνωστό ότι δεν έχουν όλοι οι μαθητές τη δυνατότητα να καταλήξουν στην αρχιτεκτονική και στις σχολές καλών τεχνών μέσα από το γενικό λύκειο. Το τεχνοεπαγγελματικό λύκειο έδινε την ευκαιρία στα παιδιά με ιδιαίτερες δεξιότητες να τις αγαπήσουν, να τις αναπτύξουν και να εξελιχθούν επαγγελματικά. 3. Άλλωστε καθ’ όλη τη διάρκεια λειτουργίας του, όλα αυτά τα χρόνια, πανελλαδικά ο τομέας έχει να επιδείξει σημαντικό έργο όσον αφορά στην προβολή της τεχνικής-επαγγελματικής εκπαίδευσης μέσα από έντυπα, συμμετοχές και βραβεύσεις σε διαγωνισμούς και Ευρωπαϊκά προγράμματα σε θέματα πολιτισμού και τεχνών. 4. Μετά από την υποβάθμιση των ειδικοτήτων Διακόσμησης και Συντήρησης Έργων Τέχνης μέσω της ένταξης τους στις σχολές ΕΠΑΣ, παρατηρήθηκε ένα ουσιαστικό κενό στην τεχνολογική εκπαίδευση. Οι μαθητές βίωσαν την απαξίωση των ειδικοτήτων και αναγκαστήκαν να καταφύγουν σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια. Οργανωμένα εργαστήρια εγκαταλείφθηκαν και οι εργασίες των μαθητών κατέληξαν εκθέματα που κοσμούν τους τοίχους των λυκείων. 5. Ο τομέας των Εφαρμοσμένων Τεχνών είναι ο μοναδικός που είναι συνυφασμένος με τον πολιτισμό και την κουλτούρα της χώρας μας. Σε μία χώρα με πλούσια καλλιτεχνικά ερεθίσματα και σημαντική πολιτιστική κληρονομιά δε θα πρέπει να αμφισβητείται η αναγκαιότητα εκπαίδευσης σε επίπεδο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης των μελλοντικών γενεών στο αντικείμενο των εφαρμοσμένων τεχνών. Η πολιτεία, μας έχει επιδείξει επανειλημμένα την αναγκαιότητα προώθησης του πολιτισμού μας, στο πλαίσιο της βελτίωσης της εθνικής οικονομίας. Πέρα λοιπόν από την καλλιτεχνική ματιά, ακόμη και αν δούμε τον τομέα με μία ωφελιμιστική ματιά, θα καταλήξουμε ότι είναι από τους πιο απαραίτητους στο Ελληνικό τεχνολογικό λύκειο και στα συναφή επαγγέλματα και θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι οι ευκαιρίες απασχόλησης είναι πολλές και αυξανόμενες. Ο πλούτος των αντικειμένων πολιτισμού και των προϊόντων της κουλτούρας μας είναι μεγάλος και ανεξάντλητος και η ανάγκη να εκπαιδεύσουμε τα χέρια που θα τον προστατεύσουν είναι επιτακτική. 6. Ο τομέας των εφαρμοσμένων τεχνών πραγματεύεται αντικείμενα σπουδών σχετικά καινούργια στη χώρα μας, στα οποία δεν έχει επέλθει ακόμη ο κορεσμός. Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αποτελείται από σχετικά νεοσύστατα τμήματα (1977, 1985) με αποτέλεσμα να υπάρχουν ευκαιρίες μελλοντικής απασχόλησης. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στον τομέα του πολιτισμού υπάρχουν πολυάριθμα οργανικά κενά στους αρμόδιους φορείς. Στο σημείο αυτό συμπληρώνουμε ότι οι Εφαρμοσμένες Τέχνες έχουν εγγενώς και εξ αντικειμένου απαιτήσεις πολύ πιο προωθημένες από μια απλή κατάρτιση. Οι σπουδές στις ειδικότητες του τομέα Εφαρμοσμένων Τεχνών απαιτούν θεωρητική εκπαίδευση, (π.χ. η ειδικότητα Γραφικών Τεχνών απαιτεί γνώσεις Μαθηματικών, Φυσικής, Χημείας και Ιστορίας, η ειδικότητα Συντηρητών γνώσεις Χημείας, Φυσικής, Ιστορίας και η ειδικότητα των Διακοσμητών γνώσεις Μαθηματικών, Ιστορίας κ.ά.) και όχι μόνο δεξιότητες. Η λειτουργία του τομέα μέσα από κατάλληλα προγράμματα θα μπορεί να εξασφαλίσει επαγγελματική ευκαιρία για όλους όσους το επιθυμούν, επαγγελματική εκπαίδευση για τις λιγότερο προνομιούχες κοινωνικά ομάδες καθώς και ειδικά προγράμματα με στόχο τη δια βίου εκπαίδευση των μαθητών. Οι απόφοιτοι των τμημάτων αυτών, λόγω της μεγαλύτερης ποσότητας αλλά και ποιότητας ειδικών επαγγελματικών γνώσεων, θα έχουν περισσότερες και καλύτερες ευκαιρίες απασχόλησης δεδομένης της μεγαλύτερης συμβατότητας στις απαιτήσεις του παραγωγικού συστήματος και διασύνδεση με τις σημερινές ανάγκες πολιτιστικής ανάπτυξης. Κύριος στόχος είναι η προώθηση του μοναδικού αναμφισβήτητου αγαθού της χώρας, το οποίο μπορεί να μην είναι άμεσα βιομηχανικό προϊόν, αλλά είναι το πλέον συνυφασμένο με την εξέλιξη της χώρα μας. Φυσικά αναφερόμαστε τόσο στην πολιτιστική μας κληρονομιά όσο και στο πολιτιστικό μέλλον της χώρας.