• Σχόλιο του χρήστη 'Χρύσα' | 29 Ιουνίου 2011, 18:29

    Ο άνθρωπος οφείλει την υπεροχή του από τα άλλα είδη του ζωϊκού κόσμου και ιδιαίτερα από τα πρωτεύοντα στη δημιουργική κατασκευή των χεριών του και μάλιστα των δακτύλων του. Μόνο στον άνθρωπο ο αντίχειρας σχηματίζει ορθή γωνία με την άλλη παλάμη. Αλλά και αυτή η τόσο σημαντική κατασκευή του χεριού τότε μόνο μπορεί να αποδειχτεί χρήσιμη σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο, αν βρίσκεται σε αρμονική συνεργασία με τον εγκέφαλο. Αλλιώς, ο εγκέφαλος του ανθρώπου τότε μόνον αποκτά ποιότητα και γίνεται δημιουργικός, όταν συνεργάζεται με τα χέρια. Διαφορετικά ατροφεί και για να αμυνθεί γατζώνεται στα τετριμμένα και καλύπτεται με συντηρητισμό. Τότε είναι που δεν θέλει να βλέπει μπροστά του, γιατί δεν μπορεί να εκτιμήσει τις αλλαγές και φυσικά αρνείται να προσαρμοστεί στις εξελίξεις. Χρέος της πολιτείας στο κομμάτι που αφορά στην εκπαίδευση είναι να μεριμνήσει για την από ενωρίς καλλιέργεια της αγαστής συνεργασίας μυαλού και χεριών στα αναπτυσσόμενα μέλη της, αν πραγματικά ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο και το μέλλον του. Το τεχνολογικό Λύκειο φαίνεται πως έρχεται να καλύψει ένα τεράστιο κενό, που αφορά σε αυτόν τον τομέα της κοινωνίας, τον τόσο σημαντικό. Εμένα τουλάχιστον μου θυμίζει τις προτάσεις των σπουδαίων Ελλήνων παιδαγωγών του 20ου αιώνα για την Πολυτεχνική Εκπαίδευση, η οποία θεμελιώθηκε στη Ρωσία με τά την Οκτωβριανή Επανάσταση, αλλά εκφράστηκε με μεγαλύτερη επιτυχία στο εκπαιδευτικό σύστημα της Γερμανίας, όπου από πολύ ενωρίς επιδιώκεται στα σχολεία της η σύνδεση της θεωρίας με την πράξη. Γιατί σ' αυτό πρέπει να εστιάσει το Τεχνολογικό Λύκειο. Στη σύνδεση της θεωρίας με την πράξη, στην άριστη συνεργασία μυαλού και χεριού. Μα πάνω από όλα να γίνει συνείδηση στους νέους μας πως το να μάθουν να χρησιμοποιούν τα χέρια τους για δημιουργία και προκοπή ατομική και συλλογική είναι τιμή και αξία ζωής. Όμως η επιτυχής συνεργασία νου και χεριού δεν είναι κάτι που μπορεί ξαφνικά να αρχίσει να καλλιεργείται στο Λύκειο. Θα πρέπει να ξεκινήσει από τις ελευταίες τάξεις του Δημοτικού και σταδιακά να απλωθεί στο Γυμνάσιο, ώστε στο Λύκειο να είναι οι νέοι μας προετοιμασμένοι για την επιτυχή σύνδεση θεωρητικής και πρακτικής διαδικασίας. (Για την Πολυτεχνική Εκπαίδευση υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία. Εγώ για την ώρα παραπέμπω στο ομώνυμο άρθρο μου, που δημοσίευσε το περιοδικό Πολίτες, τχ. 26, Μάιος 2011, σελ. 48-49. Επίσης για περισσότερες πληροφορίες στη διατριβή μου: Χρύσα Χρονοπούλου, Παιδαγωγική και Εκπαιδευτική δράση της Ρόζας Ιμβριώτη, Αθήνα 2002)