• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΟΑΝΟΣ' | 30 Ιουνίου 2011, 13:36

    Ένας καθοριστικός παράγων των στρεβλώσεων της ελληνικής εκπαιδευτικής -και όχι μόνο-πραγματικότητας είναι η χρόνια έλλειψη μιας αποτελεσματικής τεχνολογικής εκπαίδευσης με ανταπόκριση στις σύγχρονες ανάγκες. Η ανεργία, η υπερπληθώρα πτυχιούχων ΑΕΙ και η έλλειψη ειδικευμένων τεχνικών ενός μεγάλου πλήθους ειδικοτήτων, με γνώση, δεξιότητες και συγκροτημένα κοινωνικά κριτήρια, σχετίζονται άμεσα με το προηγούμενο. Επικροτούμε και συμφωνούμε στα περισσότερα σημεία του παιδαγωγικού- επιστημονικού -πολιτικού πλαισίου, αλλά και τις επισημάνσεις σύμφωνα με τα οποία προτείνεται τη νέα σχεδίαση του Τεχνολογικού Λυκείου. Επιπλέον, θεωρούμε ότι θεσμικά δημιουργούνται προϋποθέσεις ώστε τα Τεχνολογικά Λύκεια να πάψουν να αποτελούν «το καταφύγιο των μαθητών δεύτερης ταχύτητας». Σε ευθεία αναντιστοιχία με τα προηγούμενα βρίσκεται η θέση που επιφυλάσσεται στο νέο Τεχνολογικό Λύκειο για τη διδασκαλία των Επιστημών της Φύσης (Φυσικές Επιστήμες). Η Γεωλογία-ούτως ή άλλως- είναι ανύπαρκτη ως διδακτικό πεδίο ακόμα και στο Γεν. Λύκειο παρά την προφανή σημασία του τομέα. Η διδασκαλία της Φυσικής εξαντλείται σε δύο διδακτικές ώρες στην α’ τάξη και η της Χημείας σε μία μόνο ώρα (όταν έχετε δηλώσει και σεις πως τα «μονόωρα» μαθήματα είναι αναποτελεσματικά). Η Βιολογία είναι και πάλι παντελώς εξοβελισμένη ως διδασκόμενο μάθημα Γεν. Παιδείας. Αυτά αφορούν το 25% των μαθητών Λυκείου σήμερα, ενώ η θέληση όλων μας είναι το ποσοστό αυτό να αυξηθεί έντονα επ’ ωφελεία της ελληνικής κοινωνίας! Στην εποχή μας οι Βιολογικές Επιστήμες, εκτός από βασικό τροφοδότη στοιχείων σκέψης, κρίσης και κοινωνικής συγκρότησης, αποτελούν πεδίο αναφοράς για την καθημερινότητα του κάθε πολίτη. Αποτελούν απαραίτητη βάση για αποφάσεις ουσίας σε σχέση με ποικιλία καταστάσεων στην κοινωνία μας, τη διαχείριση του Περιβάλλοντος μας, την Υγεία του πληθυσμού, την Ανάπτυξη. Επιπρόσθετα, οι εφαρμογές τους αποτελούν τη βάση ή και την ουσία για ένα τεράστιο εύρος ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΩΝ πεδίων. Γι’ αυτό και σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες και ακόμα πιο έντονα στις αναπτυσσόμενες, η διδασκαλία των Βιολογικών Επιστημών έχει χαρακτηριστικά αναβαθμιστεί και αυτό συνεχίζεται με αύξουσα τάση, σε ΟΛΟ το φάσμα της σχολικής εκπαίδευσης. - Η παντελής έλλειψη διδασκαλίας Βιολογίας ως μάθημα Γεν. Παιδείας στα ΕΠΑΛ, αποτελεί σοβαρότατη αστοχία! Τα προηγούμενα χρόνια η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας-μεταξύ άλλων- είχε δύο φορές δεσμευτεί στη Βουλή των Ελλήνων απαντώντας σε ισάριθμες ερωτήσεις ότι αυτά τα προβλήματα θα αντιμετωπιστούν στην πρώτη αλλαγή που θα επιχειρηθεί για την Τεχνική Εκπαίδευση.. Ατυχώς, φαίνεται πως ως κλάδος παραπλανηθήκαμε και πάλι! Είναι επιπλέον θλιβερό να διαπιστώνει ο όποιος εξωτερικός παρατηρητής ότι οι εισηγητές των προτάσεων του «δια ταύτα» στο σημερινό σχέδιο, έχουν κριτήρια της δεκαετίας του ‘ 60 και δε λαμβάνουν υπ’ όψιν τους ούτε το παγκόσμιο γίγνεσθαι , ούτε τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας. Επιπλέον, ότι με τις σχετικές προτάσεις τους δημιουργούν κραυγαλέες αντιφάσεις με τους περιγραφόμενους στόχους της προσπάθειας, υποβαθμίζοντας την αξιοπιστία του όλου εγχειρήματος, προκαλώντας κοινωνικές εντάσεις και κυρίως υποβιβάζοντας την αποτελεσματικότητα της προτεινόμενης αλλαγής για τους μαθητές, την κοινωνία, την οικονομία της χώρας. - Βασικό στοιχείο του προτεινόμενου σχεδίου είναι η δυνατότητα «οριζόντιας διακίνησης» των μαθητών μεταξύ του Γενικού και του Τεχνολογικού Λυκείου, όπως επίσης η δυνατότητα των μαθητών του Τεχνολογικού Λυκείου να διεκδικούν θέσεις σε όλα τα ΑΕΙ και απευθείας. Αν διατηρηθούν οι προτάσεις για τη διδασκαλία των Επιστημών της Φύσης (Φυσικές Επιστήμες) απλά μια τέτοια προοπτική είναι προσχηματική και ανεδαφική. Με ποιες προαπαιτούμενες γνώσεις και δεξιότητες θα συναγωνιστούν οι μαθητές της γ΄ τάξης του Τεχνολογικού Λυκείου τους αντίστοιχους του Γενικού Λυκείου, αφού θα έχουν έντονα ανισομερώς διδαχτεί Φυσική και Χημεία και ΚΑΘΟΛΟΥ ΒΙΟΛΟΓΙΑ; - Η χώρα χρειάζεται επειγόντως τεχνικούς που εκτός από γνώσεις και κριτήρια σε όλο το φάσμα των κοινωνικά απαραίτητων, θα έχουν αποκτήσει και γνώσεις βάσης και δεξιότητες σε τομείς όπως σύγχρονες μέθοδοι γεωργικής παραγωγής , βιομηχανία φαρμάκων- νέων υλικών, βιοιατρικών εργαστηρίων και ιατρικών ειδικοτήτων, ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και νέων καυσίμων, ανακύκλωσης υλικών, ιχθυοκαλλιέργειας, διαχείρισης απορριμμάτων και τόσων άλλων ώστε να είναι παραγωγικοί και οπλισμένοι με τα απαραίτητα στοιχεία Βιοηθικής και σεβασμού του Περιβάλλοντος μας. Είναι δεδομένο, πως για τις Επιστήμες της Φύσης και ΚΥΡΙΩΣ για τις Βιολογικές Επιστήμες τέτοια εφόδια μπορούν να αποκτήσουν οι μαθητές στην ηλικιακή φάση του Λυκείου. Μας ενδιαφέρει ποικιλότροπα να γνωρίζουμε, τα επιστημονικά-παιδαγωγικά κριτήρια, αλλά και το σκεπτικό (…υπάρχουν;) σύμφωνα με τα οποία το 25% των μαθητών των ελληνικών Λυκείων δεν πρέπει να διδάσκονται ούτε μια ώρα Βιολογία! Αναμφίβολα απαιτούνται τομές ουσίας και όχι ΚΑΙ ΠΑΛΙ (όπως και για το Νέο Γενικό Λύκειο) θεραπεία εγκατεστημένων συντεχνιακών συμφερόντων και στάσεων απηρχαιωμένων για τα εκπαιδευτικά πράγματα, σε αναντιστοιχία με τα ισχύοντα στις αναπτυγμένες χώρες. Εύλογα αναμένουμε από τους λαμβάνοντες τις τελικές αποφάσεις να προβούν στις απαιτούμενες διορθωτικές κινήσεις. Ανδρέας Ζοάνος Βιολόγος- καθηγητής Δ.Ε.