• Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος' | 30 Ιουνίου 2011, 15:00

    Σαν επεξήγηση ενός σημείου της πρότασής μου που αφορά τον θεσμό του ψυχολόγου στο σχολείο και πως μπορεί να ανεβάσει το επίπεδο και τον αριθμό των παιδιών που θα μπαίνουν στα Πανεπιστήμια μέσω του Τεχνικού Λυκείου. Ο θεσμός του ψυχολόγου στο τεχνικό Λύκειο θα βοηθήσει να μετριάσει τα προβλήματα που χαρακτηρίζουν τους νέους. Ειδικά εκείνους που ακολουθούν αυτόν τον κλάδο και ξέρουμε όλοι πως συνήθως δεν διαβάζουν πολύ, έχουν πολλές απουσίες και δεν πειθαρχούν ούτε αφοσιώνονται όσο πραγματικά τους επιτρέπουν οι δυνάμεις τους. Το ίδιο το σύστημα δεν αξιοποιεί αυτά τα παιδιά. Πολλά μένουν στο περιθώριο, ενώ αν βοηθιούνταν η κοινωνία μας θα ήταν καλύτερη. Τα παιδιά πρέπει να βοηθηθούν. Αυτό θα τους ανέβαζε το επίπεδο. Θα τους ανέβαζε το ηθικό. Θα έκανε την διέλευσή τους στα ΑΕΙ και ΤΕΙ πιο σίγουρη. Ο θεσμός του ψυχολόγου δεν θα διευκολύνει μόνο το πέρασμα στα Πανεπιστήμια. Μπορεί να κάνει όλους μας καλύτερους. Εμάς τους καθηγητές, με αποτέλεσμα να μην αγνοούμε τα προβλήματα αλλά να πέρνουμε βοήθεια για να τα λύνουμε. Καταλαβαίνετε πως αν το καταφέρουμε αυτό για το σχολείο τότε όλοι μας θα γίνουμε καλύτερα μέλη της δικιάς μας οικογένειας. Το ίδιο ισχύει και για τους μαθητές. Με ένα ντόμινο μπορούμε να κάνουμε ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας μας Καλύτερο. Για να μην θεωρηθεί ότι ο θεσμός του ψυχολόγου είναι ανέφικτος, ή ακόμη χειρότερα, όνειρο, για την ελληνική πραγματικότητα, θα ήθελα να προσθέσω πως ένας κούκος όντως δεν φέρνει την άνοιξη. Η ψυχολογία κουβαλά μια κουλτούρα διαφορετική από αυτή της πλειοψηφίας των καθηγητών. Και εγώ καθηγητής είμαι σε Γυμνάσιο και γνωρίζω. Δεν είμαστε συνιθησμένοι στο να μιλάμε. Διαδικαστικά περισσότερο και λιγότερο ουσιαστικά, περνούμε πιο γρήγορα από ότι θα τους άξιζε τα θέματα που αφορούν τα προβλήματα μαθητών. Όλα επαφίονται στην καλή διάθεση του διευθυντή και στην ικανότητά του να αξιολογεί κάθε πρόβλημα και στις διασυνδέσεις του με το σύστημα που κάποιες φορές βοηθά στην εύρεση λύσης. Όμως πρέπει να είμαστε πιο δημοκρατικοί. Τα προβλήματα πρέπει να αφορούν όλο το σχολείο και να έχουν ουσιαστικότερο λόγο και ενεργή συμμετοχή όλα τα μέλη του, εξίσου το ίδιο. Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Δεν φτάνουν ούτε ένας, ούτε δύο, ούτε τρεις. Πρέπει όλοι οι καθηγητές να συνιθήσουν να ασχολούνται με τα προβλήματα που παρουσιάζει ένα σχολείο. Έτσι θα μπορέσουμε να συνιθήσουμε στο να υπάρχει ένας ψυχολόγος, "που ξέρει πιο πολλά από εμάς" στο σχολείο. Και η προσαρμογή του θα είναι πιο εύκολη και δεν θα αισθάνεται και ο ίδιος ξένος, διαρκώς βαλλόμενος και στο τέλος της χρονιάς, αποτυχημένος. Όταν αποτυγχάνουμε στην λύση ενός προβλήματος η αποτυχία θα πρέπει να είναι όλων. Οι επιτυχίες και οι αποτυχίες πρέπει να μοιράζονται. Για να γίνει πραγματικότητα πρέπει να και θα ασχολούνταν, με τις λεπτομέρειες της ένταξης ενός τέτοιου επιστήμονα στο σχολείο, όλοι εκείνοι που εμπλέκονται στην εκπαίδευση των ψυχολόγων από τα Πανεπιστήμια εως τα πιο ειδικά κέντρα για το παιδί, όλης της χώρας. Προτείνω την πρώτη ώρα, το πρωί, να μην γίνεται μάθημα στο τεχνικό Λύκειο αλλά να συζητάμε, υπό την καθοδήγηση του ψυχολόγου, όλος ο σύλλογος, όσα προβλήματα έχουν προκύψει. Και μετά, το μάθημα. Μία ώρα την ημέρα, με όλους να συμμετέχουν μπορεί να αποδώσει πολλά. Φυσικά προκύπτουν προβλήματα όπως συνάδελφοι που είναι αλλού την πρώτη ώρα. Κάτι τέτοιο όμως δεν θα πρέπει να σταθεί εμπόδιο. Λύσεις υπάρχουν πολλές, για όποια προβλήματα προκύψουν. Δεν θέλει όμως βιαστικές κινήσεις. Όλα χρειάζονται τον χρόνο τους. Ας βοθήσει ο θεσμός του ψυχολόγου τα παιδιά του Τεχνικού Λυκείου να γίνουν καλύτεροι και να διευκολύνει το πέρασμά τους στα Πανεπιστήμια. Ας γίνουμε και εμείς καλύτεροι με τα παιδιά!