• Σχόλιο του χρήστη 'Χρήστος Δ. Ξηρομερίτης' | 7 Ιουλίου 2011, 20:15

    Θελώ να χαιρετήσω αρχικά την κίνηση του Υπουργείου να θέσει σε διαβούλευση το θέμα του σχολικού αθλητισμού. Έχω να θέσω τις παρακάτω προτάσεις: 1. Η φυσική αγωγή (Φ.Α) να διδάσκεται σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης με 3 ώρες/εβδομάδα. Όλα τα συγγράμματα της Φ.Α αναφέρουν το ελάχιστό για τη βελτίωση της φυσικής κατάστασης την παραπάνω συχνότητα. 2. Να αναβάθμιστεί ο ρόλος και η σημασία της αγωγής υγείας. Θεωρητική προσέγγιση του αθλητισμού. 3. Το Γραφείο Φυσικής Αγωγής σε συνδυασμό με τους Δημοτικούς φορείς νεολαίας και άθλησης να καταρτίσουν πρόγραμμα για κάθε άθλημα όπου θα διδάσκονται τα άθλημα της αρεσκείας τους τα παιδιά τις απογευματινές ώρες. Η πρόταση είναι να ξεκινήσει το πρόγραμμα από την 4η δημοτικού και μετά και να ολοκληρώνεται την 3η Γυμνασίου. Τα τμήματα θα χωρίζονται σε φύλο και ηλικία (4η-5η Δημοτικού, 6η-1η Γυμνασίου, 2α-3η Γυμνασίου). Στις τάξεις του Λυκείου, οι μαθητές- αθλητές θα μπορούν να συνεχίσουν να προπονούνται σε συλλόγους. Έτσι, περιορίζεται και το φαινόμενο των "εμπειρικών" προπονητών. Το πρόγραμμα θα γίνεται έναντι συμβολικού αντίτιμου κάθε μήνα (π.χ 15Ε) και θα ξεκινά παράλληλα με το σχολείο. 3. Ο ρόλος των Ομοσπονδιών θα είναι να δωθούν κατευθυντήριες γραμμές για τη διδασκαλία του κάθε αθλήματος και των δημοτικών οργανισμών να συντονίσουν τον χώρο που θα διδάσκεται κάθε άθλημα. Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο θα συμβουλεύει στο παιδαγωγικό σκέλος. Το ΕΣΠΑ μπορεί να συμβάλλει στο οικονομικό σκέλος (;). Κλείνοντας, να αναφέρω και ένα γεγονός της πρωτοπόρου -στα εκπαιδευτικά προγράμματα- Φιλανδίας. Πρίν από μερικά χρόνια ξέσπασε ένα σκάνδαλο ντόπινγκ στον στίβο τους που προκάλεσε σάλο και αποστροφή στον αθλητισμό. Η απόφαση της Πολιτείας ήταν η εξής: ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΘΛΗΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ. Αυτό ξεκίνησε από τον σχολικό αθλητισμό... Το ίδιο δίλημμα πρέπει να έχουμε και εμείς: Θέλουμε υγιείς πολίτες; Θέλουμε τον νέο ως θεατή σε ένα γήπεδο ή ως άθλητη σε αγωνιστικό χώρο; ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ