• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Γ.' | 10 Ιουλίου 2011, 22:23

    Οι προτάσεις κινούνται σε θετική κατεύθυνση, αρκεί να μην μείνουν στα χαρτιά. Η δημιουργία Προτύπων Αθλητικών Γυμνασίων - Λυκείων και ΤΕΠΥ, «όπου η προπονητική διαδικασία δεν αποτελεί μέρος του ωρολογίου προγράμματος» - αλλά είναι ευθύνη των φορέων του αγωνιστικού/υψηλού αθλητισμού , απελευθερώνει αυτά τα σχολεία και τα κατευθύνει στην εκπαιδευτική υποστήριξη των πραγματικών μαθητών υψηλών επιδόσεων Ο τρόπος λειτουργίας τους - ταχύρυθμα μαθήματα, μειωμένη ύλη, διδασκαλία εξ αποστάσεως, ατομικά ή και ιδιαίτερα μαθήματα ανάλογα με το αγωνιστικό πρόγραμμα, δυνατότητες εξετάσεων σε περισσότερες ημερομηνίες κλπ. μπορεί να αποφασιστεί σε συνεργασία Σχολείου – Ομοσπονδίας – Γονέων. Ένα σημαντικό ζήτημα είναι η αναπλήρωση των απουσιών μέσω διδασκαλίας εξ αποστάσεως, όπως σε πολλές ευρωπαϊκές και άλλες (Αυστραλία, ΗΠΑ) χώρες. Επίσης είναι χρήσιμο οι καθηγητές να είναι φίλαθλοι και να θέλουν να βοηθήσουν την μόρφωση των ταλαντούχων αθλητών. Η δημόσια υποστήριξη του αθλητισμού αποτελεί συνταγματική υποχρέωση. Δυνατότητα ‘επαγγελματικής καριέρας’ υπάρχει σε ελάχιστα αθλήματα και μόνο για ελάχιστους/ες. Αντίθετα η υποχρέωση για στήριξη της προσπάθειας για ‘διπλή διάκριση’ και στον αθλητισμό και στην εκπαίδευση πρέπει να παρέχεται σε όλους όσους την αξίζουν. Αυτό άλλωστε είναι το βαθύτερο νόημα του Αθλητισμού για όλους (αθλητισμός για όλες τις ικανότητες). Παρόμοια προγράμματα στήριξης της εκπαίδευσης ταλαντούχων μαθητών επιβάλλεται να δημιουργηθούν πιθανά και σε άλλους τομείς, όπως μουσική θέατρο ζωγραφική κλπ. Άλλωστε ο Αθλητισμός κάθε μορφής (σχολικός, μαζικός, αγωνιστικός) έχει τεράστιο προωθητικό όφελος από την επίτευξη (καθαρών) αθλητικών διακρίσεων, αρκεί οι υπεύθυνοι να μπορούν να τις αξιοποιήσουν και η Πολιτεία να στηρίζει κάθε μορφή Αθλητισμού, ενώ παράλληλα να εξασφαλίζει ελεύθερο χρόνο (απλοποιείστε την εισαγωγή στα ΑΕΙ). Τα παραδείγματα της Κομανέντσι, του Γκάλη (και του Παγδατή στην Κύπρο) είναι χαρακτηριστικά. Αλήθεια φαντάζεστε την ποσότητα και την ποιότητα του σχολικού αθλητισμό χωρίς τους αθλητές των ακαδημιών και των αγωνιστικών τμημάτων των αθλητικών σωματείων; Μια παρόμοια πρωτοβουλία μπορεί ακόμη να αποτελέσει το πρώτο βήμα για την «δημιουργία κέντρων κατάρτισης που θα προασπίζουν τα ηθικά, εκπαιδευτικά και επαγγελματικά δικαιώματα των αθλητών» καθώς και «την επανένταξη τους στην αγορά εργασίας μετά το τέλος της αθλητικής τους σταδιοδρομίας», όπως σημειώνουν ανάλογες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.