Αρχική Έρευνα και Τεχνολογική Ανάπτυξη και ΚαινοτομίαΆρθρο 03: ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΕΡΕΥΝΑΣΣχόλιο του χρήστη Μαρία Πέτρου | 30 Ιανουαρίου 2012, 13:24
|
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License![]() Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
1) Ο τίτλος "Ερευνητής" (Ρesearcher) δεν είναι πρακτικός. Όλοι όσοι κάνουν έρευνα είναι ερευνητές, και μπορεί να μην είναι Ερευνητές. Καλύτερο είναι να καθιερωθεί ο τίτλος "Καθηγητής Έρευνας" ανεξάρτητα αν διδασκει σε κάποιο Πανεπιστήμιο ή όχι. 2) Αν κάποιος δεν παραιτηθεί από την θέση του στο εξωτερικό δεν έχει δικαίωμα να συμμετέχει σε διοικητική θέση. Δεν βλέπω τον λόγο γιατί. Ισα ίσα, το αντίθετο μάλιστα. Η σύζευξη ενός Ελληνικού Ερευνητικού Κέντρου με κάποιο Ερευνητικό Κέντρο του εξωτερικού μπορεί να αποφέρει σημαντικά ωφέλη. Δηλαδή θα ήταν απαραίτητα κακό αν ένα Ινστιτούτο διοικείτο από κάποιον που ήταν και Καθηγητής στο Καίμπριτζ? Αν η θέση στο εξωτερικό αποροφά τόσο πολύ τον συμμετέχοντα στην διοίκηση που δεν κάνει το καθήκον του εδώ, στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να μην επανεκλεγεί, και στην χειρότερη μπορεί να παυθεί από το ΔΣ. 3) Ο Επισκέπτης Ερευνητής πρέπει να δουλεύει "υπό την εποπτεία" ενός Ερευνητή του Κέντρου. Αυτό είναι μάλλον προσβλητικό για τον Επισκέπτη Ερευνητή! Ένα Ινστιτούτο μπορεί να καλέσει κάποιον που θα ανοίξει καινούριες κατευθύνσεις έρευνας στο Ινστιτούτο. Το να τον βάλει υπό την εποπτεία κάποιου θα είναι και υποτιμητικό και απαράδεκτο.