• Σχόλιο του χρήστη 'Δ. Δ.' | 30 Ιανουαρίου 2012, 16:23

    Το μεγαλύτερο περιουσιακό στοιχείο ενός ατόμου, κράτους, (δημοσίου ή ιδιωτικού) φορέα, κλπ είναι η ικανότητά του να καινοτομεί. Ως εκ τούτου πρέπει να θεσπιστεί μιά διεύθυνση έρευνας ανά υπουργείο που να επανδρώνεται από μόνιμο υψηλόβαθμο προσωπικό (και όχι από "συμβούλους" του εκάστοτε υπουργού) και να υπάγεται απ' ευθείας στο γραφείο του υπουργού. Η δεύθυνση αυτή πρέπει να έχει στη διάθεσή της κάποιο προυπολογισμό και να μπορεί να κάνει ερευνητικές προκυρύξεις με συγκεκριμένα ερευνητικά θέματα. Για παράδειγμα: το κόστος κατεργασίας ατσαλιού στη χώρα μας είναι απελπιστικά μεγάλο σε σχέση με το αντίστοιχο κόστος στην Απω Ανατολή. Για τον λόγο αυτό τα ναυπηγεία μας καταστράφηκαν. Προκειμένου να πέσει αυτό το κόστος απαιτούνται καινοτομίες (στην ρομποτική, στις συγκολήσεις, στις βαφές, κλπ). Τη προσπάθεια μείωσης του κόστους αυτού αναλαμβάνει το Υπ. Ναυτιλίας και αναθέτει δυο (το πολύ) μεγάλα έργα: Ενα π.χ. στο ΙΤΕ και ένα στο ΕΜΠ. Οι προτεινόμενες "λύσεις" εφαρμόζονται πιλοτικά σε ιδιωτικά ναυπηγεία και να αξιολογούνται τα αποτελέσματα. Κάποια τμήματα των "λύσεων" υιοθετούνται και εφαρμόζονται, άλλα απορρίπτονται και άλλα τροποποιούνται. Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται νέα γνώση στον τομέα, δηλ. νέοι άνθρωποι με γνώση, και αυτούς τους ανθρώπους θα έρθει να αξιοποιήσει η ιδιωτική πρωτοβουλία μέσω επενδύσεων ώστε να έρθει η πολυπόθητη ανάπτυξη.