• Σχόλιο του χρήστη 'Αγγελική Τόλη' | 20 Αυγούστου 2013, 09:57

    Με λύπη διαπιστώνω ότι η διαβούλευση έχει μετατραπεί σε αρένα όπου επικρατεί η συντεχνιακή λογική «βγάλε αυτό και βάλε αυτό». Αναγνωρίζω ότι είναι εξαιρετικά σύνθετο πρόβλημα η διάρθρωση του οδηγού σπουδών που όμως λύνεται αν γνωρίζουμε τι θέλουμε. Κατ’ αρχήν απαιτείται ικανός αριθμός ωρών φιλολογικών μαθημάτων για να καλύψουν το τεράστιο κενό που έχει δημιουργηθεί στα παιδιά, στο χειρισμό της ελληνικής γλώσσας. Όσοι είστε γονείς καταλαβαίνετε τι εννοώ, καθώς στο δημοτικό με τα περιβόητα τετράδια εργασιών όπου επικρατεί η λογική της αντιστοίχισης – συμπλήρωσης κενών και σε συνδυασμό με το φτωχό λεξιλόγιο του fb και των SMS η κατάσταση να είναι τραγική στην έκφραση και στην παραγωγή του γραπτού λόγου (κατά γενική ομολογία των φιλολόγων!!!). Φυσική, χημεία και ιστορία να διδάσκονται από τους κατάλληλες ειδικότητες και όχι από βιολόγους, γεωλόγους, γερμανικής φιλολογίας κ.λ.π. με ότι συνεπάγεται αυτό… Επίσης είναι αδιανόητο να μην υπάρχει υπόβαθρο σπουδών π.χ. στη Χημεία και όταν κάποιος εισάγεται σε τμήματα όπου είναι προαπαιτούμενα αυτά τα μαθήματα να αδυνατεί να συνεχίσει τις σπουδές και να αποφοιτούν τελικά λιγότεροι από το 1/3. Αναφορικά με τη βαθμολόγηση των μαθητών η γνώμη μου είναι ότι δεν πρέπει να θυσιάζεται η αντικειμενικότητα στο βωμό της λογικής «να βοηθήσουμε τα καημένα τα παιδιά». Ίσα-ίσα βοήθεια τους προσφέρεται μέσα από την αλήθεια και όχι από την αυταπάτη του παραπάνω βαθμού. Πόσοι αριστούχοι, αλήθεια, δεν έπιασαν ούτε 10.000 μόρια στις εξετάσεις; Ένα χρήσιμο μάθημα «ζωής» θα ήταν να διδάσκεται η διαχείριση του stress. Το πώς να διαχειρίζονται το άγχος, το θυμό τους, το χρόνο τους και κυρίως τις εξετάσεις θα είναι ότι καλύτερο έχουν μάθει στη ζωή τους… Επιπλέον θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι αν ο καθένας μας δεν κάνει την αυτοκριτική του και δεν αποφασίσει να κάνει σωστά τη δουλειά του (λειτούργημα στην προκειμένη περίπτωση)τίποτα δεν θα προχωρήσει. Αν δεν διδάξουμε στα παιδιά τις αξίες της ζωής και όχι τον «ωχαδερφισμό» είμαστε καταδικασμένοι. Να μην ξεχνάμε όμως ότι και αυτά τα λίγα που έμειναν όρθια οφείλονται στο φιλότιμο και το μεράκι εκπαιδευτικών (λίγοι ή πολλοί;) που αντιστέκονται στην ισοπεδωτική λογική του «για αυτά που παίρνουμε πολλά κάνουμε!!!). Τέλος είμαι υπέρ της τίμιας αξιολόγησης των εκπαιδευτικών γιατί πρέπει να πάψει αυτός που δίνει τη ζωή του στην έδρα να εξισώνεται με αυτόν που κοροϊδεύει και στο τέλος να χαλάει ο καλός. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Τα όσα γράφονται στη διαβούλευση (τα οποία θα πρέπει να μελετηθούν προσεκτικά) θα μπορούσαν να αποτελέσουν το χρησιμότερο εργαλείο για τους συντάκτες και να μη γίνεται ΜΟΝΟ για τυπικούς-επικοινωνιακούς λόγους!!! ΦΥΣΙΚΟΣ-ΓΟΝΙΟΣ