• Σχόλιο του χρήστη 'Σοφία Οικονόμου' | 27 Απριλίου 2014, 17:47

    Η νομοθεσία σχετικά με την Πρώιμη Παρέμβαση στην Ελλάδα είναι ασαφής . Πιο συγκεκριμένα, αναζητώντας πληροφορίες σχετικά με το θέμα στον νόμο 3699/2008 η μοναδική αναφορά είναι ότι παρέχεται μέχρι την ηλικία των 7 ετών σε ‘Ειδικά Νηπιαγωγεία’ ή σε ‘Τμήματα Ένταξης Τυπικών Νηπιαγωγείων’. Δεν γίνεται πουθενά αναφορά για την ηλικία έναρξης παροχής εκπαίδευσης στους μαθητές με αναπηρία. Αν υποθέσει κανείς, ότι τα πλαίσια της ισοτιμίας και ισονομίας η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική για όλα τα παιδιά από την ηλικία των 5 ετών, συνεπώς και για τους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες η έναρξη της εκπαίδευσης τους αρχίζει τότε. Γεννιούνται αυτόματα ερωτήματα κατά πόσον είναι ‘Πρώιμη’ εκπαίδευση η τέτοιου τύπου στήριξη για παιδιά που έχουν σημαντικές εκπαιδευτικές ανάγκες και η παρέμβαση θα πρέπει να ξεκινά πολύ νωρίτερα. Στην ουσία με αυτό τον τρόπο δεν τηρείται η αρχή της ισονομίας, καθώς οι μαθητές με αναπηρία ξεκινούν την εκπαίδευσή τους στο νηπιαγωγείο χωρίς να έχουν λάβει τα απαραίτητα εφόδια που θα τους πρόσφερε μια έγκαιρη και ουσιαστική στήριξη από καταρτισμένους εκπαιδευτικούς. Δυστυχώς και στον παρόν νόμο γίνεται περιορισμένη αναφορά για την Πρώιμη Παρέμβαση, παρά μόνο για την ΕΛΕΠΑΠ. Η εκπαιδευτική πραγματικότητα στην οποία εργαζόμαστε τα τελευταία 10 χρόνια μας επιτρέπει να πούμε ότι πολλά παιδιά με αναπηρία καθυστερούν να φοιτήσουν σε σχολείο ή δεν λαμβάνουν την απαραίτητη εκπαιδευτική στήριξη. Θα πρέπει να υπάρχει ένα μεταβατικό στάδιο πριν το παιδί παρακολουθήσει νηπιαγωγείο, όπου θα παρέχεται εξειδικευμένη εκπαίδευση (για πχ προγράμματα Πρώιμης Παρέμβασης(Π.Π) εξειδικευμένα για τον αυτισμο) σε μικρότερη αναλογία εκπαιδευτικού-μαθητή όπου θα διδάσκονται βασικές δεξιότητες. Έτσι, θα γίνεται πιο ομαλά η ένταξη του παιδιού στο πρόγραμμα του νηπιαγωγείου. Επίσης, στον τομέα της Π.Π θεωρώ ότι εντάσσεται και η υποστήριξη και ενημέρωση του γονέα τόσο σε θεωρητικό όσο και πρακτικό επίπεδο για την αναπηρία του παιδιού του. Με μια βαθύτερη έρευνα στην νομοθεσία διαπιστώνεται ότι το Υπουργείο Υγείας είναι υπεύθυνο για τον σχεδιασμό και υλοποίηση της Πρώιμης Παρέμβασης στην Ελλάδα, με τον νόμο 2716/1999 περί ‘Ψυχικής Υγείας’, χρησιμοποιώντας τον όρο: ‘ ψυχικές διαταραχές και διαταραχές αυτιστικού τύπου’ για τα άτομα με αυτισμό. Η προσέγγιση της Πρώιμης Παρέμβασης από το κράτος, αναθέτοντας τον σχεδιασμό και την υλοποίηση της στο Υπουργείο Υγείας καθορίζει και την φιλοσοφία του, υιοθετώντας ένα ιατρικό μοντέλο αντί για εκπαιδευτικό, με ότι αυτό συνεπάγεται στην πράξη. Δηλαδή μέχρι την ηλικία των 4 την ευθύνη έχει το Υπουργείο Υγείας. Τα ‘Ειδικά Κέντρα Φροντίδας’, όπως καθορίζονται από τον αντίστοιχο νόμο αναλαμβάνουν την Πρώιμη Παρέμβαση, αλλά και πάλι ο αριθμός τους είναι περιορισμένος με αποτέλεσμα να καθυστερεί η Π.Π για πολλούς μαθητές με αναπηρία.Όπως και επίσημα αναφερθήκαμε στις θέσεις του ΣΑΤΕΑ σχετικά με το θέμα αυτό, θεωρούμε ότι η Π.Π θα πρέπει να ξεκινά πολύ πριν την ηλικία των 4 ετών. Η έγκαιρη διάγνωση αποτελεί το κλειδί που ανοίγει την πόρτα για την Π.Π. Για τον λόγο αυτό το Υπουργείο θα πρέπει να έχει ως ρόλο να ευαισθητοποιήσει για θέματα αναπηρίας την κοινωνία και οι γονείς να υποστηρίζονται από την στιγμή που θα λαμβάνεται η διάγνωση.