• Σχόλιο του χρήστη 'Αριάνδη Χαριτοπούλου ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥ' | 29 Απριλίου 2014, 18:30

    Είμαι τελοιόφοιτη φοιτήτρια του μεταπτυχιακού ε.α. Πάντα ήθελα να μάθω ότι μπορούσα περισσότερο για τα ανάπηρα παιδιά έτσι ώστε να τα βοηθήσω, να τα ανακουφίσω, να "ακούσω" τα θέλω τους. Μπήκα στο μεταπτυχιακό με πολύ μεράκι, διαβάζοντας συγχρόνως πολλά βιβλία που θα με βοηθούσαν στο έργο μου. Και ξαφνικά διαβάζω στο σχέδιο νόμου πως οι εκπαιδευτικοί δεν είναι εκπαιδευτικοί για την ειδική αγωγή λες και το ανάπηρο παιδί δεν είναι παιδί!! Είναι λογική αυτή; Απαξιώνεται την συνεχή εκπαίδευση, η οποία στηρίζεται συνεχώς σε καινούργια δεδομένα και έρευνες. Τα μεταπτυχιακά σε μαθαίνουν πρώτα από όλα ΠΩΣ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ. Ο απλός φοιτητής γίνεται ερευνητής ψάχνει, αναλύει μπαίνει σε καινούργια μονοπάτια. Προχωρά την επιστήμη του. Τα πράγματα αλλάζουν εξελίσσονται. Το σχέδιο νόμου προτάσσει ένα πτυχίο ως τέλος του δρόμου της ε.α. Αν μπορώ να ακουστώ σε κάτι, προτείνω δύο πίνακες, έναν για τα πανεπιστήμια Θεσσαλίας και έναν για τα μεταπτυχιακά και να διορίζονται κατ' αναλογία. Το βρίσκω περισσότερο δίκαιο για όλους. Ευχαριστώ για το χρόνο σας.