• Σχόλιο του χρήστη 'Α.Π' | 1 Μαΐου 2014, 21:12

    Είμαι γονιός παιδιού με κινητική αναπηρία. Πιστεύω ότι στόχος του νόμου επιβάλλεται να είναι η ένταξη, εφόσον αυτό είναι δυνατό από την κατάσταση του κάθε παιδιού με ειδικές ανάγκες και στο βαθμό που είναι δυνατό, με κάθε βοήθεια από το κράτος. Για να μπορέσουν τα παιδιά μας να ενταχθούν αργότερα στην κοινωνία και να μην βρίσκονται έξω απ' αυτήν. Ένας νόμος για την ειδική αγωγή πρέπει να είναι ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ, γιατί αναφέρεται σε ανθρώπους και μάλιστα σε παιδιά. ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ. Είναι ντροπή και κρίμα να κολλάμε στο γράμμα του νόμου ή στην απουσία του νόμου και να χάνουμε το πνεύμα που είναι η βοήθεια προς το παιδί. Επίσης οι γονείς δεν έχουμε ενημέρωση. Οι σύμβουλοι μας προτρέπουν αμέσως μόλις ακούσουν τη λέξη αναπηρία, να συστήσουν το ειδικό σχολείο. Για την ένταξη ούτε λόγος. Ας κοιτάξουν λίγο τι γίνεται έξω, σε χώρες που έχουν εμπειρία με τα παιδιά με αναπηρία. Το σωστό είναι να υπάρχει ένας έντιμος άνθρωπος να σε συμβουλεύσει. Οι άνθρωποι που θα είναι σ' αυτή τη θέση πρέπει να είναι Ανθρωποι με Α κεφαλαίο κι όχι φρου φρου κι αρώματα.