• Σχόλιο του χρήστη 'Κύρος Υάκινθος' | 16 Ιουνίου 2014, 17:27

    Τα ιδιωτικά κεφάλαια δε μοχλεύονται έτσι απλά. Πρέπει οι ερευνητικοί φορείς να ξανανέβουν επίπεδο στα μάτια του ιδιώτη και ο ιδιώτης να αισθάνεται ότι τα κεφάλαια που θα επενδύσει θα παράγουν ένα προϊόν που δε θα κολλήσει στα γρανάζια της γραφειοκρατίας. Τρομερά ζητήματα IPR εγείρονται σε θέματα IPR και η ΓΓΕΤ προκρίνει ένα σύμφωνο συνεργασίας και κατοχύρωσης πνευματικών δικαιωμάτων που είναι γραμμένο στο πόδι και αφήνει πάντοτε πολλά ερωτηματικά. Και στην πρόταση ας βάλουν οι φορείς τα δικά τους στοιχεία με βάση τις νομικές συμβουλές που θα εχουν από τα αντίστοιχα τμήματά τους, τότε πετυχαίνεται το απόλυτο χάος. Και ένα πολύ λεπτό σημείο: όντως έχουν δημιουργηθεί κέντρα αριστείας τα οποία τεκμηριώνουν τη θέση τους ως άριστα, με διάφορους δείκτες. Όμως, καλώς ή κακώς, τα κέντρα αυτά ξεκίνησαν εκ του μηδενός. Και στις παλιές καλές εποχές, όπου το χρήμα ήταν άφθονο, κατάφεραν και δημιούργησαν υποδομές, ως σημείο εκκίνησης. Τώρα, με τη λογική της αριστείας, που με βρίσκει ΑΠΟΛΥΤΩΣ σύμφωνο, πρέπει να βρεθεί και ένας τρόπος ώστε να δηιουργηθούν νέα κέντρα αριστείας. Με κάποια ελάχιστα κριτήρια. Και μάλιστα να εξετάζεται κατά πόσο αυτά μπορούν να εξελιχθούν σε παραγωγικές μονάδες και όχι σε μονάδες οι οποίες καταφέρνουν και ζουν από τις διαρκείς αναχρηματοδοτήσεις για έρευνα και ανάπτυξη. Σε ένα πλαίσιο στήριξης 2-3 χρόνων και κατόπιν καμμίας στήριξης προκειμένου να αποδείξουν ότι είναι κέντρα αριστείας παραγωγής νέων θέσεων εργασίας, με διαρκώς αυξανούμενη πορεία και όχι αναμονής για το επόμενο call. Το κείμενο εδώ, σε γενικές γραμμές, πέραν του να παραθέτει δείκτες και συγκρίσεις με το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, δε νομίζω ότι λέει κάτι συγκεκριμένο. Σαφώς όμως υπάρχουν οι γενικές κατευθύνσεις οι οποίες εάν δεν παραμείνουν γενικά ευχολόγια, θα ήταν όμορφο να υλοποιηθούν στην πράξη.