• Ρόλος Ελληνικής Πολιτείας & Κοινωνίας των Πολιτών 3.1 Όλες οι Ελληνικές πολιτειακές αρχές συμφωνούν ότι έχουν μια σημαντική υποχρέωση - να αντιμετωπίσουν από κοινού - την απειλή των χειραγωγημένων αγώνων και τη διαφθορά που απορρέει από αυτήν. 3.2 Στο πλαίσιο αυτό, όλες οι εμπλεκόμενες δημόσιες αρχές θα εξασφαλίσουν ότι το νομοθετικό πλαίσιο στην Ελλάδα λαμ-βάνει υπόψη και υιοθέτει τα ειδικότερα ζητήματα που συνδέονται με χειραγωγημένους αγώνες και τα αδικήματα που προκύπτουν από τους χειραγωγημένους αγώνες Εφαρμογή νομοθεσίας σε εθνικό επίπεδο 3.3 Όλες οι Ελληνικές πολιτειακές αρχές συμφωνούν να συνεχίσουν συνεκτικές εθνικές νομοθετικές ρυθμίσεις για την αντι-μετώπιση των ιδιαίτερων θεμάτων των χειραγωγημένων αγώνων Ποινικά αδικήματα για να αποτραπούν και να αντιμετωπιστούν οι χειραγωγημένοι αγώνες 3.4 Όλες οι Ελληνικές πολιτειακές αρχές, συμφωνούν να επιδιώξουν, με γενικούς εισαγγελείς, μια συνεκτική προσέγγιση για τα ειδικά ποινικά αδικήματα, συμπεριλαμβανομένης της νομοθεσίας από τις σχετικές δικαιοδοσίες, σε σχέση με τους χειρα-γωγημένους αγώνες έτσι ώστε να εξασφαλίζεται και να παρέχει ένα αποτελεσματικό αποτρεπτικό και επαρκή πλαίσιο κυ-ρώσεων οι οποίες να αντικατοπτρίζουν τη σοβαρότητα των αδικημάτων. Οι Ελληνικές πολιτειακές αρχές και η Ελληνική Δι-καιοσύνη, λαμβάνουν υπόψη και τονίζουν ότι α] η προσέγγιση για την εφαρμογή των διατάξεων αυτών μπορεί να ποικίλλει σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανάλογα με τις υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις, και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο β] οι αυτόνομοι αθλητικοί θεσμοί διέπονται από ένα ιδιότυπο αυτόνομο ιδιωτικό αθλητικό πειθαρχικό δίκαιο τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο Ρήτρα επιφύλαξης υπέρ των κανονισμών των Διεθνών Αθλητικών Ομοσπονδιών Πρέπει να γίνει σαφές ότι ο αθλητισμός, όταν συνιστά οικονομική δραστηριότητα, υπόκειται στη νομοθεσία της ΕΕ. Αυτό αποτελεί σαφή περιορισμό της αυτονομίας ΟΛΩΝ των αθλητικών οργανώσεων, δεδομένου ότι κατ ‘αρχήν δεν μπορεί να επινοήσει κανείς κανόνες που είναι αντίθετες προς το δίκαιο της ΕΕ. Σε περίπτωση που οι καταστατικοί κανόνες αυτοί επιδιώκουν νόμιμη (αθλητική) αποστολή σκοπό και στόχους, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι παραβιάζει το δίκαιο της ΕΕ, όταν η εφαρμογή των κανόνων αυτών δεν υπερβαίνουν ότι είναι αναγκαίο για την επίτευξη του σκοπού αυτού. Η νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης [ΔΕΚ] παρέχει πολύτιμη καθοδήγηση για την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ στον τομέα του αθλητισμού και ως εκ τούτου, είναι σαφές ότι ορισμένοι προκλητικοί κανόνες αυτονομίας δεν θα είναι δυνατόν να συνεχίσουν να επιβιώνουν και θα πρέπει πάντα να αναθεωρούνται υπό έλεγχο του Δικαστηρίου. Το ΔΕΚ δεν αποκλείει αρχικά κανενός τύπου αθλητικό κανόνα ακόμη, δεδομένου ότι μπορεί να αποφανθεί μόνο για τις περιπτώσεις που παίρνει και , τότε και μόνο τότε , στο βαθμό που το ζήτημα της συμμόρφωσης τους με τη νομοθεσία της ΕΕ είναι μέρος των συστατικών στοιχείων της αιτήσεως για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως σε αυτό. Αυτό αφήνει πολλά ανεπίλυτα ερωτήματα σχετικά με τη συμμόρφωση με τη νομοθεσία της ΕΕ όσον αφορά τους αθλητικούς κανόνες και, κατά συνέπεια, οδηγεί σε νομική αβεβαιότητα. Από τότε που η απόφαση Bosman, εκδόθηκε μαζί με μια σειρά άλλων , [όπως της ΜΟΤΟΕ με την ΕΛΠΑ], οι αθλητικές οργανώσεις συχνά παραπονούνται για την έλλειψη ασφάλειας δικαίου σε σχέση με το δίκαιο της ΕΕ. Ανησυχούν ότι οι κανόνες τους, είναι δυνατόν να αμφισβητηθούν ξανά και ξανά από τα ενδιαφερόμενα μέρη του κράτους και, ως εκ τούτου, ζητούν ειδική μεταχείριση του τομέα τους [ειδικά η ΔΟΕ και η FIFA). Αυτές οι προσπάθειες εξωθεσμικής και σκιώδους πίεσης έχουν βρει την απήχηση τους με τα θεσμικά όργανα της ΕΕ - Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Αν και ο αθλητισμός δεν έλαβε ποτέ μια εξαίρεση από το δίκαιο της ΕΕ πιστεύουμε ότι αξίζει περισσότερη ασφά-λεια δικαίου από ότι σε άλλους τομείς οικονομικής δραστηριότητας Για λόγους σαφήνειας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει δεσμευτεί να εξηγήσει, με βάση το θέμα, τη σχέση μεταξύ του δικαίου της ΕΕ και των αθλητικών κανόνων στον επαγγελματικό και τον ερασιτεχνικό αθλητισμό μέσω του διαλόγου με τους αθλητικούς παράγοντες (Ευρωπαϊκή Επιτροπή] Οι εξουσίες της Επιτροπής στον τομέα του δικαίου του ανταγωνισμού, ζητούν την αποκατάσταση από την ιδιωτική επιβολή πειθαρχικών κωδίκων συνομοσπονδιών και ομοσπονδιών δια μέσου των εθνικών δικαστηρίων και του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης . Μέσω αυτής της οδού, μπορεί να χρειαστούν πολλά χρόνια πριν εκδοθεί η τελική απόφαση και ενστάσεις δεν φθάνουν στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής και τελικά διακανονίζονται εκτός των Δικαστηρίων με διαμεσολάβηση Σκάνδαλα από το παρελθόν έχουν δείξει ότι η Επιτροπή είναι επιρρεπής σε πολιτικές πιέσεις και παρασκηνιακές προσπάθειες και, επομένως, δεν κάνει σκληρή χρήση της αρμοδιότητας της και ως εκ τούτου, η εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ για τον αθλητισμό έχει σαφώς πολιτικοποιηθεί, αν και η Επιτροπή έχει δείξει πάντα μια προθυμία να βρει συμβιβαστικές λύσεις στον τομέα του αθλητισμού. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Η εφαρμογή για παράδειγμα, του δικαίου του ανταγωνισμού με τα δικαιώματα των αθλητικών μεταδόσεων, πρέπει να προσαρμόζεται στα χαρακτηριστικά του αθλητισμού ως αγορά. Τελικά, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η μόνη αρμόδια αρχή για να δώσει δεσμευτικές ερμηνείες των διατάξεων της Συνθήκης. Η Επιτροπή δεν έχει ούτε τίτλο ούτε είναι σε θέση να τροποποιήσει το περιεχόμενο ή την έννοια των διατάξεων της Συνθήκης με τις ενέργειές της. Ως εκ τούτου, δεν είναι το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ακόμη δυνατόν να παράσχει μια ολιστική εικόνα των επιπτώσεων της νομοθεσίας της ΕΕ στους αθλητικούς κανόνες και τα καταστατικά της Δ.Ο.Ε. των Ε.Ο.Ε. Συνομοσπονδιών και εθνικών ομοσπονδιών Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι οι υποθέσεις ελέγχου νομιμότητας καταστατικών κανόνων που σχετίζονται με τον αθλητισμό είναι συχνές, η αλλαγή τους προς διαφάνεια χρηστή διακυβέρνηση και ακεραιότητα δύσκολα θα συμβεί μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια. Κι αυτό γιατί εν τω μεταξύ, ο αθλητικός κόσμος έχει σχεδιάσει το δικό της νομικό σύστημα το οποίο επιτρέπει τη διευθέτηση διαφορών στο πλαίσιο του δικού της δικτύου και σύμφωνα με τους δικούς της νόμους και όχι στα εθνικά ή ευρωπαϊκά δικαστήρια. Είναι ασφαλές να πούμε ότι η αυτονομία των αθλητικών οργανώσεων έχει ενισχυθεί και θωρακιστεί τα τελευταία χρόνια με την ανάπτυξη του συστήματος των θεσμών αθλητικής διαιτησίας η οποία έχει συμβάλει στη δημιουργία ενός συμπαγούς σώματος των παγκόσμιων αθλητικών ομοσπονδιών σε ότι αφορά το αθλητικό δικαίου [lex sportiva]. Κατά την άποψη των ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ - ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ κυβερνήσεων της ΕΕ το [lex sportiva] είναι ένα επικίνδυνο προπέτασμα καπνού για να δικαιολογούν οι διεθνείς αθλητικές ομοσπονδίες την αυτορύθμιση . Αυτοδιορίζεται, ως το παγκόσμιο αθλητικό δίκαιο – μια διακρατική ιδιωτική αυτόνομη έννομη τάξη που δημιουργήθηκε από τις ιδιωτικούς παγκόσμιους αθλητικούς θεσμούς που διέπουν τη διεθνή αθλητισμό κυρίως στην IOC FIFA FIBA FIVB, με κύρια χαρακτηριστικά, ότι δεν διέπεται από τις εθνικές έννομες τάξεις των κρατών μελών, αλλά μια ιδιωτική συμβατική τάξη, με δεσμευτική ισχύ που προέρχεται από συμφωνίες , εξουσία και την δικαιοδοσία των διεθνών αθλητικών ομοσπονδιών σε αντίθεση με το δίκαιο κρατών.