• Σχόλιο του χρήστη 'Χαράλαμπος Κουτσούρης' | 18 Ιανουαρίου 2016, 13:52

    Η παρέμβαση μου αφορά το άρθρο 26 περί των μεταβατικών διατάξεων και το άρθρο 16 για το ερευνητικό προσωπικό των ερευνητικών κέντρων. Εργάζομαι στο ΕΚΕΦΕ ‘Δ’ από το 2000 και έχω ερευνητική δραστηριότητα στον τομέα της ασφάλειας πληροφοριακών συστημάτων και εμπειρία εργασίας σε Ευρωπαϊκούς οργανισμούς. Έχω συμμετάσχει σε διεθνείς ομάδες εργασίας και ερευνητικά έργα καθώς και σε διεθνείς εκδόσεις με αντικείμενο την ασφάλεια των ΤΠΕ. Τέλος έχω σχεδιάσει σημαντικές υποδομές ασφάλειας και ηλεκτρονικής διακυβέρνησης για τον οργανισμό μου και άλλους φορείς. Από αυτή την θέση εκφράζω την αγωνία μου για την φραγή στην εξέλιξη μου καθώς είμαι ΙΔΑΧ (2007 -) με μεταπτυχιακό τίτλο (MSc). Αυτός ο συνδυασμός φαίνεται να αποτελεί κόκκινο πανί για τον νέο νόμο που αρνείται να δεχθεί ΙΔΑΧ με MSc να καταθέσουν αίτημα για να κριθούν βάσει των πεπραγμένων τους. Ο προβληματισμός μου λαμβάνει υπόψιν τις πηγές που ακολουθούν: 1) Σχόλιο επί των άρθρων της αιτιολογικής έκθεσης και συγκεκριμένα: Για το άρθρο 1: «συμφωνία με το άρθρο 16 του Συντάγματος το οποίο ορίζει ότι «... η τέχνη και η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες, η δε ανάπτυξη και προαγωγή τους αποτελούν υποχρέωση του Κράτους».» Για το άρθρο 16 : Ως βάση του νέου άρθρου έχουν ληφθεί τα άρθρα 15-17 και 20 του ν. 1514/1985, όπως αυτά ίσχυαν μετά την τροποποίησή τους από το ν. 2919/2001. 2) ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ (Ε.Π) ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ – ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ 2014 -2020, ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ: ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΑΡΧΙΚΩΝ ΒΑΘΜΙΔΩΝ ΜΕΛΩΝ ΔΕΠ,ΕΠ και ΕΡΕΥΝΗΤΩΝ Ξεκινώντας από το ν. 1514/1985 είναι γνωστό ότι οι ΕΛΕ μπορεί στις χαμηλές βαθμίδες να είναι κάτοχοι μεταπτυχιακού και όχι διδακτορικού τίτλου κάτι που διατηρείται και στον προτεινόμενο νόμο. Επιπλέον οι βαθμίδες Γ και Δ είναι ορισμένου χρόνου και αν δεν καταφέρουν να καλύψουν τις απαιτήσεις Β βαθμίδας σε ορισμένο χρονικό διάστημα αναιρείται ο διορισμός τους. Η ελληνική πολιτεία προσπαθεί να προωθήσει την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού με προγράμματα σαν το Ε.Π. Δια βίου μάθηση 2014 -2020. Αυτό το πρόγραμμα θα μπορούσε να βάλει τους ΙΔΑΧ με MSc, που αρχικά θα κριθούν άξιοι της προδιαγραφόμενης από τον νόμο βαθμίδας ΕΛΕ με MSc, σε πορεία για την απόκτηση διδακτορικού τίτλου. Επίσης το μισθολογικό κόστος ΙΔΑΧ με MSc δεν είναι παρά ελάχιστα ευρώ διαφορετικό από των ΕΛΕ Δ- Γ. Άρα η εξέλιξη των εργαζομένων ΙΔΑΧ με MSc είναι εκτός από ηθική δικαίωση της συνεισφοράς τους στην έρευνα (που θα κριθεί!) και οικονομικά συμφέρουσα. Μπορεί λοιπόν να αποτελέσει ένα άμεσο εργαλείο κατά της ταχείας γήρανσης του πληθυσμού των ερευνητών/ΕΛΕ και της ραγδαίας μείωσης του αριθμού τους, λόγω συνταξιοδότησης και μη πλήρωσης των κενών θέσεων. Καθώς η σημερινή ηλικιακή εικόνα των κέντρων δείχνει τον βραχυπρόθεσμο μαρασμό τους, η εξέλιξη δυναμικών ΙΔΑΧ με MSc μπορεί να συνεισφέρει στην δημιουργία και την καινοτομία. Επιπλέον ενέχει μηδενικό κίνδυνο καθώς όσοι δεν καταφέρουν να φτάσουν τις απαιτήσεις της βαθμίδας Β που περιλαμβάνει και το διδακτορικό (ως το ελάχιστο και όχι από μόνο του ικανό προσόν) μπορούν να επιστρέψουν στην κατηγορία ΙΔΑΧ. Βάσει των παραπάνω προτείνω: 1) Να δοθεί η ευκαιρία στους ΙΔΑΧ με MSc να κριθούν, βάσει των πεπραγμένων τους (πραγματική αξία) και της ερευνητικής τους κατεύθυνσης, στην κατηγορία ΕΛΕ MSc του προτεινόμενου νόμου. Ο διδακτορικός τίτλος θα είναι πρακτικά απαραίτητος (ως το ελάχιστο και όχι από μόνο του ικανό προσόν) για κατάληψη μόνιμης θέσης ΕΛΕ όπως ισχύει και σήμερα. Σε αντίθετη περίπτωση ο υπάλληλος θα επιστρέφει στην θέση ΙΔΑΧ που κατείχε. 2) Να επιτραπεί η κατάθεση αιτημάτων για την κρίση των ΙΔΑΧ με MSc, καθώς η προηγούμενη πρόσκληση περιόριζε τις αιτήσεις μόνο σε κατόχους διδακτορικού. 3) Να θεσπιστεί μεταβατικός χρόνος για την απόκτηση διδακτορικού όπως παλαιότερα είχε συμβεί για τα μέλη ΔΕΠ. Ένα εύλογο χρονικό διάστημα θα μπορούσε να είναι τα 6 έτη με δεδομένο ότι το συντομότερο χρονικό διάστημα απόκτησης διδακτορικού τίτλου βρίσκεται περίπου στα 4 έτη. 4) Επιπλέον η αποτύπωση των απαιτήσεων για την κρίση των ΕΛΕ εντός του νόμου και όχι η παραπομπή σε εσωτερικούς κανονισμούς ερευνητικών κέντρων, θα διευκολύνει και θα προωθήσει την διαφάνεια, αξιοκρατία και ισονομία που είναι το μεγάλο ζητούμενο στις ημέρες μας. Ευχαριστώ για το βήμα που δίνεται για τον εμπλουτισμό της νομοπαρασκευαστικής διαδικασίας με τις απόψεις όλης της κοινωνίας και ελπίζω το σχόλιο μου να σταθεί αφορμή βελτίωσης του νόμου. Πιστεύω ότι η παρούσα μορφή αδικεί κατάφωρα του κόπους και την προσπάθεια όλων των ΙΔΑΧ που επέλεξαν να συνεισφέρουν δυναμικά στο ερευνητικό αποτέλεσμα της Ελλάδος από μια δυσχερέστερη θέση της ήδη δυσχερής θέσης των συναδέλφων ΕΛΕ και ΕΡΕ.