• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Χ.' | 4 Δεκεμβρίου 2009, 23:25

    κ. Διαμαντοπούλου, με την ευκαιρία που μας δίνετε προκειμένου να εκφράσουμε τις απόψεις μας, επιτρέψτε μου να αναφερθώ στα ζητήματα που τίθενται, καταθέτοντας τα παρακάτω: Β΄Μεταθέσεις- Αποσπάσεις Η εμπειρία έχει δείξει ότι σε ένα Σχολείο που ο εκπαιδευτικός παραμένει περισσότερο από ένα χρόνο, η αποδοτικότητά του αυξάνει. Αν και γνωρίζω ότι η θέση μου δεν είναι δημοφιλής μεταξύ των συναδέλφων, θεωρώ ότι η παραμονή του εκπαιδευτικού σε ένα Σχολείο πρέπει (για πολλούς λόγους) να είναι τουλάχιστον διετής. Δεν έχω επεξεργαστεί πρόταση, όμως πρέπει να βρεθεί ένα αντικίνητρο ώστε να πάψει ο εκπαιδευτικός να αλλάζει κάθε χρόνο Σχολείο γιατί δεν του «αρέσει το κλίμα», «δεν πήρε την τάξη που επιθυμούσε» κλπ που δεν συμβαδίζουν με το «ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ». Οι αποσπάσεις φυσικά πρέπει να υπάρχουν για σοβαρούς λόγους. Όμως ο εκπαιδευτικός σε κάθε περίπτωση να παίρνει τα μόρια του Σχολείου που υπηρετεί. Οι αποσπάσεις στα Γραφεία πρέπει να περιοριστούν. Γνωρίζουμε ότι την τελευταία πενταετία είχε στηθεί ολόκληρος μηχανισμός εξυπηρέτησης «ημετέρων» με στρατιές αποσπασμένων στα Γραφεία, που έπαιρναν τα μόρια απομακρυσμένων περιοχών όπου ήταν η οργανική τους θέση (Να θυμίσω ότι από το 2005 στο ΠΑΣΟΚ έχουμε πει «Υψηλές ταχύτητες όπου υπάρχει ανάγκη», για να καταδείξουμε ότι στις περιοχές που μειονεκτούν δίνουμε ιδιαίτερη βαρύτητα). Παρόλο τον αριθμό των αποσπασμένων τα Γραφεία υπολειτουργούσαν γιατί δεν είχε προηγηθεί προσδιορισμός των αναγκών (για παράδειγμα είχαν «γεμίσει» εκπαιδευτικούς Μουσικής). Παράλληλα τα Γραφεία είχαν γίνει καταφύγιο όσων δεν ήταν κατάλληλοι για την τάξη. Προτείνω τα γραφεία στο μέλλον να στελεχώνονται από όσους δεν κριθούν κατάλληλοι (μετά τη διετή δοκιμαστική υπηρεσία), με μετάταξη. Για ειδικές ανάγκες να γίνονται αποσπάσεις σε Γραφεία (με τη μοριοδότηση του πλησιέστερου Σχολείου). Οι πολύτεκνοι φυσικά πρέπει να διευκολύνονται. Το προνόμιο όμως της κατά προτεραιότητα τοποθέτησης-μετάθεσης (όπως και οι λοιπές ειδικές κατηγορίες) να το χρησιμοποιούν μόνο μια φορά (Έτσι και αυτοί θα «σκέφτονται» τη μετάθεση και δεν «θα παίζουν» ούτε θα συναλλάσονται, και οι λοιποί συνάδελφοί τους δεν θα θίγονται συνεχώς).