• Σχόλιο του χρήστη 'Μάγδα' | 4 Δεκεμβρίου 2009, 23:54

    Το σύστημα 60%- 40% είναι ένα αρκετά δίκαιο σύστημα που δίνει ευκαιρίες και στους νέους να διοριστούν αλλά και στους παλιούς οι οποίοι έχουν αποκομίσει πολύτιμη εμπειρία κι έχουν δουλέψει κάτω από πολύ δύσκολες κι απαξιωτικές συνθήκες. Το πρόβλημα που θα προκύψει από μια τόσο απότομη αλλαγή θα το επωμιστούν όσοι βρίσκονται γύρω στα 40 κι ήδη έχουν αρκετά μόρια προυπηρεσίας. Ξαφνικά θα βρεθούν για μια ακόμη φορά εγκλωβισμένοι με πολλές υποχρεώσεις και με ελάχιστα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τους νεώτερους συναδέλφους που θα δώσουν ΑΣΕΠ. Για να αναπτυχθεί εμπιστοσύνη στους θεσμούς ενός κράτους θα πρέπει οι εκάστοτε κυβερνώντες όταν αποφασίζουν να κάνουν τομές να λαμβάνουν υπόψη τους ποικίλες παραμέτρους και να μην επιδίδονται σε εξαγγελίες φθηνού εντυπωσιασμού. Κανείς δεν θα αμφισβητήσει ένα αξιοκρατικό σύστημα όταν αυτό σχεδιαστεί και υλοποιηθεί με βάση ένα μεσοπρόθεσμο σχεδιασμό. Ως αναπληρώτρια και ωρομίσθια εκπαιδευτικός που βρίσκομαι μια ανάσα(?) πριν τον διορισμό αισθάνομαι πως για μια ακόμη φορά δεν μπορώ να προγραμματίσω τη ζωή μου. Αισθάνομαι ανίσχυρη απέναντι σε ένα κράτος που διαρκώς με εμπαίζει και υποτιμά τη νοημοσύνη και τα δικαιώματά μου. Λυπάμαι που στα 41 μου χρόνια μόνη μητέρα, με ένα παιδί με 67% αναπηρία και άνω χρειάζεται να παλεύω για τα αυτονόητα. Α, και κάτι ακόμη, στο πλαίσιο της κοινωνικής πολιτικής ενός κράτους που ισχυρίζεται πως προστατεύει τους αδυνάτους ίσως θα έπρεπε να γίνουν και κάποιες ρυθμίσεις για τους εκπαιδευτικούς που είναι γονείς παιδιών με αναπηρίες-και δεν αναφέρομαι μόνο στα ΣΜΕΑ. Στο κάτω κάτω το να γίνεις πολύτεκνος είναι μια επιλογή ενώ γονέας παιδιού με αναπηρία, όχι.