• Σχόλιο του χρήστη 'Χρ'ηστος Κ. Παπαθανασίου' | 10 Οκτωβρίου 2016, 09:53

    Επαναλαμβάνω και υπερθεματίζω την πολύ εύστοχη τοποθέτηση του ΚΔ. Παρακολούθησα το πρώτο μεταπτυχιακό που έτρεξε σε συνέργεια με το Brunel University το Τ.Ε.Ι. Αθήνας το 1997 και απέκτησα έτσι MSc. in Data Communications. Τόσο το κύρος του Εκπαιδευτικού Ιδρύματος και της Σχολής, όσο και οι διαβεβαιώσεις από πλευράς Τ.Ε.Ι. και Brunel University σχετικά με την αναγνώριση του τίτλου σπουδών αντιστάθμισαν το πολύ υψηλό (για τα δικά μου δεδομένα) κόστος διδάκτρων. Όμως, όπως αποφάνθηκε μερικά χρόνια αργότερα ο ΔΟΑΤΑΠ, οι διαβεβαιώσεις αυτές δεν είχαν καμία ισχύ, ενώ ο κόπος και το κόστος απέβησαν μάταια. Το μόνο όφελος είναι η ουσιαστική γνώση και η εμπειρία από την όλη διαδικασία. Θεωρώντας, λοιπόν, ότι πρέπει να αποκατασταθεί αυτή η αδικία προς τους πρώτους ατυχείς που ολοκληρώσαμε αυτό το μεταπτυχιακό πρόγραμμα, και με δεδομένο ότι ΤΟ ΙΔΙΟ ακριβώς πρόγραμμα, με τις ίδιες συνθήκες, με τις ίδιες συνέργειες, στον ίδιο χώρο, με τους ίδιους διδάσκοντες, τυγχάνει αναγνώρισης, επαναλαμβάνω το κείμενο και τα γραφόμενα του ΚΔ: "Τα ΤΕΙ απέκτησαν την δυνατότητα να κάνουν μεταπτυχιακά είτε αυτοτελή είτε σε σύμπραξη με νόμο του 2002. Πριν από αυτήν την νομοθετική τομή αρκετά ΤΕΙ δοκίμασαν επιτυχώς συμπράξεις με ευρωπαϊκά πανεπιστήμια υπογράφοντας τις αντίστοιχες συμφωνίες σύμπραξης. Ένα από αυτά είναι και το ΤΕΙ Αθήνας/ΣΤΕΦ που από το 1997 -1998 εκτελεί τέτοιες συμπράξεις. Αυτά τα προγράμματα αναγνωρίστηκαν από το υπουργείο Παιδείας το 2004 ( ΦΕΚ B 738/2004) λαμβάνοντας υπόψιν συγκεκριμένες συμφωνίες σύμπραξης με τα αντίστοιχα Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια, όπου βάση αυτών (χρονολογικά) εκδόθηκαν οι αντίστοιχες υπουργικές αποφάσεις. Όλα αυτά έγιναν όμως χωρίς όρο αναδρομικής ισχύος. Έχουμε λοιπόν για τα ίδια προγράμματα από μία χρονική στιγμή και μετά τα πτυχία να αναγνωρίζονται και να ισοτιμώνται από το ΔΟΑΤΑΠ, ενώ για πτυχία που δόθηκαν πριν την έκδοση των υπουργικών αποφάσεων η αναγνώριση να είναι αδύνατη. Είναι δίκαιο λοιπόν οι συμπράξεις που αναγνωρίζονται από το ΦΕΚ B 738/2004 να αναγνωρίζονται και πριν το 2004. Οι συμπράξεις βασίζονται στο ίδιο πλαίσιο λειτουργίας, τα ΤΕΙ κέρδισαν τεχνογνωσία και έσοδα από τις συμπράξεις. Οι μόνοι που έμειναν αδικαίωτοι είναι οι παλιοί απόφοιτοι. Είναι άνισο να έχει κάποιος λάβει τον τίτλο επιτυχώς παρακολουθώντας ακριβώς το ίδιο πρόγραμμα σπουδών (θεωρητικά αλλά και εργαστηριακά μαθήματα)να έχει καταβάλει αντίστοιχο τίμημα και να μην δικαιούται την αναγνώριση όπως συνάδελφοι που αποφοίτησαν μετά την έκδοση της Υπουργικής απόφασης και έχουν ήδη αναγνωρίσει τους τίτλους τους. Με λίγα λόγια οι υπουργικές αποφάσεις, θα πρέπει να έχουν αναδρομική ισχύ εφόσον αφορούν τα ίδια προγράμματα σπουδών γεγονός που μπορεί εύκολα να διαπιστωθεί. Όσον αφορά το ΣΑΕΠ δυστυχώς αυτό αξιολογεί και γνωμοδοτεί με λάθος κριτήρια του τίτλους που δόθηκαν προ των Υπουργικών αποφάσεων (κ δεν αναγνωρίστηκαν από το ΔΟΑΤΑΠ) και συγκεκριμένα με τα κριτήρια που αξιολογεί το ΔΟΑΤΑΠ για ακαδημαϊκά δικαιώματα παρά το γεγονός ότι ο ρόλος του είναι να τεκμηριώσει ότι κάποιος έχει την δυνατότητα να ασκήσει κάποιο επάγγελμα έχοντας το κατάλληλο background και να επιβεβαιώνει την επαγγελματική του ικανότητα. Στον ΣΑΕΠ έχουν γίνει συχνά ερωτήματα από τον Συνήγορο του Πολίτη για τους λόγους και τον τρόπο που αξιολογεί τις αιτήσεις των ενδιαφερομένων χωρίς να παίρνει απαντήσεις."