• Σχόλιο του χρήστη 'Εμμανουήλ Σκαυρής' | 25 Μαρτίου 2010, 18:19

    Ασφαλώς ένα πτυχίο από μόνο του αποτελεί ικανό εχέγγυο να ασκήσει κανείς σε μεγάλο βαθμό ένα επάγγελμα. Σε εξειδικευμένες εργασίες ή σε εργασίες υψηλής πολυπλοκότητας, εκεί διαφέρουν τα πράγματα. Οι incorporated και chartered engineeres που αναφερθήκατε κ. Θεοδώρου είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα για το πως η Βρετανία αντιμετωπίζει το θέμα. Και ασφαλώς δε πρέπει να το παρακάνουμε πχ σε ποια μη ερευνητική/εκπαιδευτική εργασία μπορεί να χρειάζεται διδακτορικό; Η "παπυρολαγνεία" που αναφέρθηκα είναι επειδή σήμερα ισχύει το όλα ή τίποτα. Απόφοιτοι ΤΕΙ σπουδάζουν 4 χρόνια και δεν δικαιούνται να ασκήσουν καν το επάγγελμα, απόφοιτοι παλαιών τμημάτων Πολυτεχνείων σπουδάζουν 5 χρόνια και έχουν άπειρα δικαιώματα σε 5 διαφορετικά επαγγέλματα, απόφοιτοι νέων τμημάτων Πολυτεχνείων και αυτοί μετά από 5 χρόνια σπουδών δεν έχουν αντικείμενο αφού υπερκαλύπτονται από αυτούς των παλαιών τμημάτων κοκ Γενικά είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα... Για αυτό και μερικοί μουγκρίζουν μην χάσουν τα υπερδικαιώματα τους και άλλοι αλαλάζουν διεκδικώντας τα αυτονόητα. Αυτό που θα ήθελα από την Ελλάδα, από αυτήν την κυβέρνηση, είναι να ξεκαθαρίσει το τοπίο μακριά από συντεχνιακές λογικές. Και επειδή τόσες δεκαετίες φαίνεται πως μόνοι μας δε τα καταφέρνουμε, η ΕΕ μπορεί να μας δώσει τη σωστή κατεύθυνση. Και θα ήθελα να τονίσω πως η δυνατότητα εξέλιξης του ατόμου ως επαγγελματία είναι που του δίνει κίνητρα να ανεβάσει το επίπεδο του, να κινηθεί, να ψαχτεί λίγο παραπάνω, να γίνει πιο ανταγωνιστικός. Η εμπειρία, τα σεμινάρια, η μετεκπαίδευση, το Master το μόνο που προσφέρουν είναι μόρια για το δημόσιο. Είναι πράγματι αυτή η αξία τους για έναν επαγγελματία; Η κατάσταση σήμερα με τα στεγανά, τους αποκλεισμούς, τα στερεότυπα οδηγεί στη σημερινή νοοτροπία του "τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα", που μας εμποδίζει να αναπτυχθούμε και ως επαγγελματίες αλλά και ως προσωπικότητες...