• Σχόλιο του χρήστη 'Αγγελική Νικολάου' | 20 Ιουνίου 2010, 10:04

    Η εποχή μας, με τις γρήγορες αλλαγές και τις αυξανόμενες απαιτήσεις, σηματοδοτεί το επαναπροσδιορισμό του περιεχομένου της εκπαίδευσης και αναδεικνύει την ανάγκη για επιμόρφωση επιτακτική και αναγκαία. Οι εκπαιδευτικοί, από τη φύση του έργου τους και του κοινωνικού τους ρόλου, καλούνται να διαχειριστούν τις ραγδαίες εξελίξεις, ανάγοντας την αυτό-επι-μόρφωση σε εσωτερικό κίνητρο και στρατηγικής σημασίας μηχανισμό, που θα συνδεθεί με την επάρκειά τους να ανταποκριθούν όχι τόσο στο γνωστικό επίπεδο (πού θεωρώ ότι όλοι κατέχουν επαρκώς), όσο στο να εφοδιαστούν με «εργαλεία μάθησης και επικοινωνίας» που θα τους επιτρέπουν να παρακολουθούν τις πολυεπίπεδες αλλαγές. Αλλαγές που de facto «φέρουν» τα παιδιά από τον «πραγματικό κόσμο» στη σχολική τάξη και που επιβάλουν αύξηση των επικοινωνιακών δεξιοτήτων των εκπαιδευτικών (δες επικοινωνία της επιστήμης) και ανάπτυξη σχολικής κουλτούρας ανοικτής στη συνεργασία, τη δημιουργικότητα και την καινοτομία. Τέλος αν σκεφθούμε ότι, από τα παιδιά επιθυμητό είναι να αναπτύσσουν «εσωτερικά» κίνητρα για μάθηση (και όχι ωφελιμιστικά), τότε μπορούμε να αναρωτηθούμε ποια κίνητρα είναι σημαντικά για τον εκπαιδευτικό.