• Σχόλιο του χρήστη 'Πρέζας Παντελής' | 26 Ιουνίου 2010, 09:02

    Συμφωνώ με προτάσεις που έχουν κατατεθεί, πως δεν μπορεί να τεθούν γενικοί - εθνικοί ετήσιοι στόχοι για την εκπαίδευση, ερήμην των εκπαιδευτικών (και δεν μιλάω φυσικά για διάλογο του υπουργείου με τους συνδικαλιστές, που οι περισσότεροι από αυτούς έχουν τουλάχιστον δέκα χρόνια να μπουν σε τάξη). Το βασικό κίνητρο για καλυτέρευση της εκπαίδευσης (και μέσα από την αξιολόγηση) είναι τα μάτια των μαθητών που αντικρίζουν καθημερινά οι εκπαιδευτικοί. Είναι οι ίδιοι οι μαθητές και η πρόοδός τους. Αυτό το αισθάνεται καθημερινά η συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών και το αποδεικνύει καθημερινά μέσα στην τάξη. Αν λοιπόν, (με τους περιορισμούς που υπάρχουν) οι εκπαιδευτικοί κάνουν καθημερινά το καλύτερο δυνατόν (με τις γνώσεις που τους έχει εφοδιάσει η πολιτεία ,την υποδομή την υποστήριξη και τα κίνητρα που τους παρέχει), τότε για να υπάρχει τόσο μεγάλο πρόβλημα στην εκπαίδευση, κάπου αλλού θα πρέπει να ψάξουμε κι όχι στους εκπαιδευτικούς. Η μειοψηφία των "κακών επαγγελματιών" υπάρχει σε όλα τα επαγγέλματα. Θα πρέπει να βρει τρόπους το υπουργείο παιδείας είτε να διορθωθούν αυτοί είτε να απομονωθούν. Μιλάμε λοιπόν για εκ βάθρων μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού μας συστήματος, σε νοοτροπίες , οργάνωση, διοίκηση, αξιοποίηση υποδομών, τρόπο λήψης αποφάσεων, αμοιβές, σχέσεις με την κοινωνία, επιλογές στελεχών...., για να μπορέσουμε να μιλήσουμε για (αποτελεσματική ) αξιολόγηση εκπαιδευτικού έργου.