• Σχόλιο του χρήστη 'periklis' | 26 Ιουνίου 2010, 13:26

    Τα κίνητρα που αναφέρετε στο εισαγωγικό σας κείμενο είναι γενικά και προυποθέτουν την ιδεολογική, συναισθηματική και πνευματική συμφωνία αναβάθμησης του δημόσιου σχολείου μέσα από το θεσμό της αξιολόγησης, πράγμα το οποίο δε συμβαίνει. Μετά το τέλος του επιθεωρητισμού το 1981 περάσαμε στο απολύτως τίποτα, που σημαίνει ο κάθε ένας κάνει ότι νομίζει οτι είναι σωστό. Η πραγματικότητα αυτή οδήγησε στην αύξηση του ατομισμού και της υπεροψίας (εγώ ξέρω τι κάνω, ποιός είσαι εσύ που θα μου πείς κ.τ.λ.) Η έλλειψη οργάνωσης του συλλόγου των καθηγητών κατά ειδικότητα με το θεσμό του μέντορα , ο οποίος επιλέγεται με κριτήρια, επέτεινε αυτά τα φαινόμενα. Η μισθολογική ισοπέδωση αποτελείωσε το δημόσιο σχολείο. Βέβαια υπάρχει ο θεσμός του σχολικού συμβούλου που λειτουργεί όμως κυρίως επιμορφωτικά εκτός σχολικής μονάδας, σεμινάρια κ.ά. Στο δημόσιο σχολείο εκτός από αυτούς που το σέβονται και προσπαθούν όσο μπορούν να το αναβαθμήσουν, συνυπάρχουν και αυτοί που καλυμένοι πίσω από τη μονιμότητα αδιαφορούν, εργάζονται όσο μπορούν λιγότερο και είναι διατεθημένοι να απαξιώσουν οποιαδήποτε προσπάθεια αναβάθμησης του, όπως η αξιολόγηση.Επίσης η ανασφάλεια μπορεί να οδηγήσει σε υποβάθμηση της αξιολόγησης. Για τους παραπάνω λόγους πρέπει εκτός από τα κίνητρα που αναφέρετε η αξιολόγηση να έχει και οικονομικά κίνητρα,δηλαδή εκτός από την ακώλητη μισθολογική εξέλιξη να υπάρχει και επιπλέον αμοιβή για αυτούς που πετυχαίνουν στόχους, όπως παραγωγή εργασιών από μαθητές,θεατρικές παραστάσεις ,συμμετοχή ομάδων μαθητών σε διαγωνισμούς, περιβαλλοντικά προγράμματα που παρουσιάζονται υποχρεωτικά τουλάχιστον στη σχολική μονάδα , επισκέψεις σε επιστημονικά ιδρύματα , μουσεία κ.ά. Βέβαια και οι διδακτικοί στόχοι πρέπει να αξιολογούνται , όπως και η ενσωμάτωση στη διδασκαλία σύγχρονων τεχνολογικών μέσων κ.ά.,αλλά αυτό προυποθέτει ατομική εξωτερική αξιολόγηση. Τέλος θέλω να ξανατονίσω ότι η δημιουργία του θεσμού του μέντορα θα λειτουργήσει σαν ισχυρότατο κίνητρο στην υλοποίηση της αξιολόγησης. Αν δε θέλετε η αξιολόγηση να μείνει στο επίπεδο του σχεδιασμού ή να εκφυλισθεί σε διαδικασία γραφειοκρατική (εικονική αξιολόγηση ή αξιολόγηση "μαιμού"), πρέπει να κερδίσετε τον καθηγητή-τρια χρησιμοποιώντας υλικά κίνητρα, τα οποία είναι και τα μόνα αποτελεσματικά στην κοινωνία που ζούμε, όπως έχει αποδειχθεί περίτρανα ιστορικά.