• Σχόλιο του χρήστη 'Χριστίνα Μητσοπούλου' | 14 Ιουνίου 2017, 16:22

     Η απόλυτη υποβάθμηση των ΕΔΙΠ, ιδίως αυτών με διδακτορικό, με ενεργό ερευνητικό βιογραφικό και σχετικά προσόντα, είναι λυπηρή. Είναι ορθό να δίδεται έμφαση στην πρόοδο των νέων επιστημόνων, αλλά ποιός έχει βγάλει στο συμπέρασμα ότι όσοι βρίσκονται ήδη εντός των ιδρυμάτων είναι εκ προοιμίου κατώτεροι; Δηλαδή, απλώς ένα απροσδιόριστο "λοιπό προσωπικό"; Ένας άνθρωπος με πολυετή ερευνητική και διδακτική δράση, δεν μπορεί να καλύπτεται από τον χαρακτηρισμό "λοιπό"... Ας ονοματίζονται όλοι αναλυτικά, με την τυπική τους ιδιότητα. Και σε μια περίοδο δημοσιονομικών δυσκολιών και ελλείψεων προσωπικού, ας μην παροπλίζονται εκ προοιμίου οι ενεργοί και ικανοί. Οι άνθρωποι μισθοδοτούνται από το δημόσιο, υφίστανται, άρα είναι και συμφέρον να αξιοποιούνται με τον πλέον δημιουργικό και αποτελεσματικό τρόπο: τον απαιτητικό, προς τα άνω. Δεν νοείται άνθρωπος με ερευνητική πορεία που δεν χρειάζεται προοπτικές εξέλιξης (ατομικής και επαγγελματικής). Η στασιμότητα και έλλειψη προοπτικών βελτίωσης είναι κακό σενάριο, και δεν είναι προς όφελος κανενός. Δεν εστιάζω μόνο στην συμμετοχή στα διδακτικά προγράμματα στα ΠΜΣ, αλλά πρωτίστως στην ορθή αξιοποίηση εντός των προπτυχιακών κύκλων. Οι Δρ. ΕΔΙΠ δεν είναι βοηθητικό προσωπικό, συχνά είναι ώριμοι ερευνητικά και με έργο διεθνώς αναγνωρισμένο. Στα εγχώρια ΑΕΙ μας φέρονται σαν να μην έχουμε καν ενηλικιωθεί (μη ψηφίζοντας, μη μετέχοντας σε συνελεύσεις και επιτροπές, μη ερωτώμενοι για το οτιδήποτε). Δεν χάνουν μόνο οι εν λόγω επιστήμονες, που περνώντας το κατώφλι του ΑΕΙ ουσιαστικά τους αμφισβητούν την όποια αξία τους, άκριτα. Χάνουν οι φοιτητές, που στερούνται μια δυναμική μερίδα διδασκόντων που θα μπορούσαν να εμπλουτίζουν τα προγράμματα σπουδών, αλλά και οι φορολογούμενοι πολίτες (γονείς ή όχι), που επωμίζονται το κόστος συντήρησης του προσωπικού αυτού. Ο ρόλος των ΕΔΙΠ δεν είναι να είναι οι αφανείς ανώνυμοι εργάτες, αναλώσιμο λοιπό προσωπικό, αλλά επικουρικά συμπληρωματικά μέλη του διδακτικού προσωπικού.