• Σχόλιο του χρήστη 'Αλέξανδρος' | 30 Νοεμβρίου 2010, 00:23

    Η καλή γνώση του αντικειμένου, η ευχέρια λόγου, η μεταδοτικότητα και η προσωπικότητα ενός δασκάλου ή ενός καθηγητή μπορούν να αποτελέσουν τα βασικά προσόντα ενός σωστού παιδαγωγού. Τα επιπλέον όπως μεταπτυχιακά, διατριβές, γνώσεις δύο ή και περισσοτέρων ξένων γλωσσών, η πολυετής εμπειρία ή οτιδήποτε άλλο δεν προσφέρουν πολλά περισσότερα στην τάξη. Οι μαθητές δεν έχουν ανάγκη απο "πεφωτισμένους", έχουν ανάγκη από "δασκάλους". Από προσωπική μου εμπειρία, απ'όσο θυμάμαι τον εαυτό μου ως μαθητής, απ'το δημοτικό ως το λύκειο, οι αγαπημένοι μου καθηγητές υπήρξαν αυτοί οι οποίοι έκαναν τα δύσκολα απλά, αυτοί που είχαν μεράκι στην διδασκαλία τους, αυτό που λέμε μεταδοτικότητα. Επέβαλλαν την τάξη χωρίς φωνές (απλά με μία ματιά) και μας αντιμετώπιζαν όλους αντικειμενικά χωρίς διακρίσεις. Μπορεί ένας εκπαιδευτικός να έχει το σύμπαν ολόκληρο μέσα στο μυαλό του αλλά σε μία τάξη να είναι εκτός "χωροχρόνου". Καλό θα ήταν λοιπόν, στην επιλογή ενός μέντορα να έχουν γνώμη και οι μαθητές του απ'το σχολείο στο οποίο διδάσκει. Οι μαθητές μας είναι ο πυρήνας της δουλειάς μας. Γιατι ένας εκπαιδευτικός ο οποίος βρίσκεται στην εκτίμηση των περισσοτέρων μαθητών για τον τρόπο που χειρίζεται το μάθημα να μην μπορεί να αποτελέσει οδηγό και για έναν άλλον συνάδελφο? Κάποια στιγμή πρέπει να αρχίσουμε να νικάμε τους φόβους μας σ'αυτήν την χώρα... Ελπίζω μόνον η άποψη μου να μην θεωρηθεί ως μομφή περί αξιολόγησης.