• Σχόλιο του χρήστη 'Μανώλης' | 30 Νοεμβρίου 2010, 11:50

    Έχουμε τρια κρατούμενα: 1)Οι εισακτέοι στα παιδαγωγικά τμήματα είναι αριστούχοι μαθητές καθώς τα μόρια για να εισαχθεί κανείς σε αυτές είναι εφάμιλλα της Ιατρικής (πρώτη διαδικασία διαλογής). 2)Τα Παιδαγωγικά Τμήματα δίνουν πτυχίο (ή οφείλουν να δίνουν πτυχίο) μόνο στους συνεπείς, επαρκείς φοιτητές (δεύτερη διαδικασία διαλογής) 3) Ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ υποχρεώνει τους πτυχιούχους να είναι σε διαρκή επαφή με το αντικείμενό τους και λειτουργεί ως τρίτη διαδικασία διαλογής. Μετά από όλα αυτά , μετά από τρεις εξαντλητικές διαδικασίες διαλογής μπαίνεις στην δημόσια εκπαίδευση και είναι στη κρίση του κάθε στα πρόθυρα της σύνταξης παραξενιάρη μέντορα η σταδιοδρομία σου!!!! Έλεος ρε! Ωστόσο: επειδή έχω συναντήσει πραγματικά ακατάλληλους δάσκαλους στα σχολεία που υποφέρουν τόσο οι ίδιοι όσο και οι μαθητές τους, έχω να πω ότι κριτήρια που δεν διαπιστώνονται μέσω των γραπτών εξετάσεων πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη. Αναφέρομαι σε θέματα ψυχολογίας. Δεν ειναι εύκολο να σταθείς μέσα στην τάξη. Είναι εξουθενωτικό για ορισμένους. Μόνο σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται αναδρομολόγηση η πορεία ενός δασκάλου σε μια διοικητική θέση ίσως. Αλλά αυτό δεν μπορεί να το κρίνει ο ...μέντορας. Τώρα σε ότι αφορά τους αποφοίτους καθηγητικών σχολών τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τις προάλλες έλεγα σε έναν ΠΕ19 (Πληροφορικής ΑΕΙ) ¨ελα να σου δώσω το Αναλυτικό Πρόγραμμα" και μου λέει "τι είναι αναλυτικό Πρόγραμμα" !!! Φταίει αυτός; Όχι βέβαια. Φταίνε αυτοί που φτιάχνουν τα προγράμματα σπουδών που δεν έχουν παιδαγωγικά μαθηματα (1.Εισαγωγή στη Παιδαγωγική, 2. Σχεδιασμός Και Οργάνωση Της Διδασκαλίας, 3. Παιδαγωγική Ψυχολογία - τουλάχιστον αυτά). Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι αυτονόητο ότι μπορούν να σταθούν μέσα στη τάξη. Χρειάζεται επιμόρφωση. Που να πληρώνεται όμως και όχι δωρεάν. Διότι πως να τους πεις ελάτε να επιμορφωθείτε όταν α) δεν πληρώνονται και β) είναι αμφίβολο αν θα ξανακληθούν και την επόμενη χρονιά να διδάξουν. Μέντορες δε χρειάζονται. Αν έκαναν σωστά τη δουλειά τους οι σχολικοί σύμβουλοι - και μέσω του όγκου των αναφορών που τους γίνεται - θα ήταν σε θέση να διαπιστώσουν τις ΑΚΡΑΙΕΣ ακατάλληλες περιπτώσεις συναδέλφων και να συζητήσουν μαζί τους τα όποια προβλήματα. Αλλά τι λειτουγεί σωστά επιτέλους.... Δημόσια διαβούλευση και πράσινα άλογα.... Η επανάσταση του αυτονόητου χρειάζεται κι εδώ (που θα έλεγε κάποιος......)