• Σχόλιο του χρήστη 'Βρεττός Κωνσταντίνος' | 1 Δεκεμβρίου 2010, 15:44

    Σε γενικές γραμμές η φιλοσοφία του σχεδίου δράσης είναι εξαιρετικά θετική. Επιμέρους προτάσεις σε ειδικά θέματα μπορεί να κάνει κάποιος. Όμως μια βασική ερώτηση, που θέτετε και εσείς είναι γιατί το ελληνικό πανεπιστήμιο παρουσιάζει αυτή τη μίζερη εικόνα; Η εύκολη απάντηση είναι η υποχρηματοδότηση. Χωρίς να υποτιμά κανείς τη χαμηλή σε σχέση με το διεθνή μέσο όρο χρηματοδότηση των ελληνικών πανεπιστημίων και κυρίως της έρευνας, αξίζει να τονίσει και κάποια άλλα πολύ πιο σημαντικά ή έστω εξίσου σημαντικά ζητήματα: 1. Αριθμός τμημάτων/ Τα τμήματα στην Ελλάδα είναι πολύ περισσότερα από τις πραγματικές ανάγκες την ελληνικής εκπαιδευτικής αγοράς. Συνεπώς συγχωνεύσεις τμημάτων είναι απαραίτητες. 2. Αριθμός φοιτητών/ Εξαιτίας του πληθωρισμού τμημάτων, έχει ενταθεί ένας πληθωρισμός και στους φοιτητές. Αυτό άμεσα δεν μπορεί να διορθωθεί, αλλά τουλάχιστον πρέπει να ξεκαθαριστεί το τοπίο των αιωνίων φοιτητών και να προσεχθεί ο αριθμός των νεοεισερχομένων. 3. Αξιολόγηση και Μονιμότητα Καθηγητών/ Το γεγονός ότι οι καθηγητές τόσα χρόνια είναι μόνιμοι και κυρίως δεν υπόκεινται σε κανένα ποιοτικό έλεγχο, έχει δημιουργήσει μια κάστα επαγγελματιών δημοσίων υπαλλήλων που δεν ενδιαφέρονται καθόλου για την ακαδημαϊκή έρευνα. Το γεγονός ότι κάποιος είναι μόνιμος, δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι και επιστημονικά ανενεργός. Αυτό δεν βοηθά ούτε την εξωστρέφεια του ελληνικού πανεπιστημίου, αλλά ούτε την υποβοήθηση των φοιτητών σε μεταπτυχιακό ή διδακτορικό ή μεταδιδακτορικό επίπεδο. Η αξιολόγηση των καθηγητών πρέπει να γίνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα και η μη συμμόρφωση τους σε ακαδημαϊκά κριτήρια να επιφέρει σοβαρές επιπτώσεις, μέχρι και απώλεια της ακαδημαϊκής τους θέσης. Είναι «εξ απαλών ονύχων» γνωστό ότι χωρίς έλεγχο που επιφέρει συνέπειες, κανείς δεν οφείλει να έχει κίνητρο (με τελείως ορθολογικό τρόπο σκέψης) για παραπάνω προσπάθεια από όση χρειάζεται. Συνεπώς, πέρα από ένα σύστημα αξιολόγησης των νεοπροσληφθέντων καθηγητών, προτείνεται ως επιτακτικό και μια γενική αξιολόγηση και του υπάρχοντος ακαδημαϊκού αποθέματος. 4. Χρηματοδότηση Διδακτορικής έρευνας/ Δεν νοείται και είναι ηθικά απαράδεκτο η διδακτορική έρευνα να γίνεται αμισθεί. Πρέπει να γίνει αντιληπτό στην Ελλάδα πλέον ότι η εξωστρέφεια της όποιας ακαδημαϊκής έρευνας βρίσκεται κατά κύριο λόγο στη διδακτορική και μεταδιδακτορική έρευνα, η οποία αποτελεί τη βάση για την όποια εξέλιξη. Βρεττός Κωνσταντίνος Υποψήφιος Διδάκτορας