• Σχόλιο του χρήστη 'yannidakis' | 3 Δεκεμβρίου 2010, 01:19

    Η παιδεία αποτελεί τον βασικό πυλώνα μακροπρόθεσμης ανάπτυξης ενός κράτους. Έτσι η σημερινή προσπάθεια μιας πλήρους αναδιάρθρωσης στην εκπαίδευση αποτελεί ένα θετικότατο βήμα. Βέβαια, η ανάπτυξη στην παιδεία πρέπει πρωτίστως να βασιστεί στο δίπτυχο διαφάνεια-παρακίνηση. Η διαφάνεια στον τρόπο διοίκησης, εκπαίδευσης και διαχείρισης των πόρων του ιδρύματος και φυσικά η παρακίνηση των φοιτητών και των ερευνητικών ομάδων για παραγωγή έργου με συγκεκριμένες απολαβές αναγνώρισης. Πιο συγκεκριμένα θεωρώ πως η επιλογή Πρύτανη και προέδρου ΤΕΙ θα πρέπει να ικανοποιεί κατά βάση το γνωστικό αντικείμενο του ιδρύματος. Οι φοιτητές έχουν ανάγκη για μια κεφαλή η οποία θα μπορεί να αφουγκραστεί εκ των έσω τα εκπαιδευτικά –μεταξύ άλλων- ζητήματα που προκύπτουν. Ένας άνθρωπος με υψηλά ακαδημαϊκά προσόντα που αφορούν όμως εντελώς άσχετο γνωστικό αντικείμενο δεν μπορεί να είναι παραγωγικός. Στις προτάσεις της ακαδημαϊκής δεοντολογίας τάσσομαι με την πρόταση με την Πρόταση 1 καθώς φαντάζει πιο ευέλικτη ως προς τον τρόπο λειτουργίας της. Σε ότι αφορά το προσωπικό, δε σας κρύβω πως η πρόσφατη εμπειρία μου ως όχι παλιό μέλος της φοιτητικής κοινότητας, μου έχει διδάξει πως οι καθηγητές διακατέχονται σε μεγάλο ποσοστό από το σύνδρομο της εξουσίας που συχνά παρατηρείται στους δημόσιους υπαλλήλους, μα και εσάς τους πολιτικούς. Η άρση της μονιμότητας ίσως ακόμα και στους αναπληρωτές καθηγητές και η διαρκής ουσιαστική αξιολόγησή τους θα μπορέσει να προσδώσει ένα κίνητρο ουσιαστικής παραγωγικής εργασίας στις αίθουσες και τα εργαστήρια ερευνών. Η οικονομική διαχείριση την οποία προτείνεται την έχω εκθειάσει στο ιστολόγιό μου καθώς βρίσκω πως αποτελεί ένα σπουδαίο κομμάτι της μεταρρύθμισης. Ιδρύματα που θα μπορούν να διαχειρίζονται τα έσοδά τους και να τα επενδύουν με τρόπους που θα γίνονται ελκυστικά στην διεθνή επιστημονική κοινότητα και στους υποψήφιους φοιτητές. Αυτό είναι μεγάλο στοίχημα για το υπουργείο σας. Συνεχίζοντας θα έλεγα πως η αναγνώριση της επιστημονικής δράσης του ιδρύματος μπορεί να αναγνωριστεί με πολλούς τρόπους μη οικονομικούς τους οποίος και προτείνετε ήδη εσείς. Τέλος σε ότι αφορά τους θεσμούς χρηματοδότησης θα στηρίξω την Πρόταση 2 εφόσον μιλάμε για έναν ήδη υπάρχον φορέα με εμπειρία στο χώρο. Προσθέτοντας ένα γενικό σχόλιο θα έγραφα για την γεωγραφική κατανομή των σχολών. Τα αστικά κέντρα «πνίγονται» από τμήματα κάθε άλλο παρά παραγωγικά την ίδια ώρα που αντίστοιχα της περιφέρειας παράγουν σημαντικό έργο και μάλιστα με πολύ μεγαλύτερη υποστήριξη από την τοπική κοινωνία και τους τοπικούς φορείς. Μην αγνοείτε την αλληλεξάρτηση των μικρών πόλεων με τις σχολές. Οικονομική ανάπτυξη, θέσεις εργασίας, αποκέντρωση, είναι μερικά μόνο στοιχεία που οφείλετε να σεβαστείτε πριν κλείσετε σχολές της περιφέρειας :[